سازمان منافقین و رابطه آن با انقلاب
در ابتدای مراسم محمدامین فرجاللهی درباره سازمان منافقین و رابطه آن با انقلاب و امام خمینی(ره) توضیح داد: این سازمان پس از انقلاب از جریان انقلاب و امام اعلام حمایت کرد اما در حوزه بحثهای عقیدتی با جریان مبارزه و نهضت امام قبل از انقلاب اختلاف داشت. انقلابیون میدانستند منافقین اساسا اسلام فقاهتی و اسلام مرجعیت و روش مبارزه امام خمینی(ره) را که مبارزه مردمی و بیدارگرانه بود قبول ندارند. آنها حامی مبارزه مسلحانه بودند و در بازه سالهای ۵۰ تا ۵۷ در زندان این اختلافات بیشتر شد.
جسارت و نترسی نویسنده
میثم رشیدیمهرآبادی، کارشناس ادبی نیز به تحلیل ادبی و نقد کتاب پرداخت و گفت: این کتاب درباره مأموریت دو خانم به نامهای اکرم و فرنگیس در همراهی با دانشجویان در تسخیر لانه جاسوسی در سیزدهم آبان ۱۳۵۸ است. به موضوع تسخیر لانه جاسوسی بهدلیل وقایع بعدی انقلاب و آغاز جنگ تحمیلی در ادبیات داستانی کمتوجهی شده و جای تقدیر دارد که خانم جوادی به این موضوع پرداختهاند. این کتاب میتواند آغاز خوبی برای پرداختن بیشتر به این حادثه باشد.
رشیدی به سابقه خانم جوادی در پرداختن به موضوعات سازمان منافقین اشاره کرد وجسارت ونترسی اورا ستود و با لحنی طنزآمیز گفت که احتمال اقدامات شدید علیه نویسنده یا عوامل انتشارات وجود دارد و پیشاپیش شهادت او را تبریک گفت.
رشیدی از جزئیات دقیق داستان و قابلیت تبدیل آن به مینیسریال تمجید کرد و حتی به ذکر جزئیات فنی مانند وات لامپها اشاره کرد. رشیدی گفت: پختگی قلم نویسنده در دهه پنجم زندگی کاملا مشهود است وپیشنهاد میدهم نویسندگان جوان برای چاپ آثارشان عجله نکنند و با کسب تجربه بیشتر، آثار بهتری ارائه دهند. این خبرنگار حوزه کتاب بر اهمیت فصلبندی هوشمندانه کتاب تأکید کرد و گفت: فصلبندی کوتاه و هدفمند به خواننده اجازه میدهد در متن شنا کند و این ارزشمند است.
ایده نوشتن کتاب
شیما جوادی درباره ایده نوشتن کتاب گفت: ابتدا اشتیاق چندانی به این کار نداشتم و از نظر حقوقی نیز تردید داشتم. وی گفت قهرمان منفی داستان او براساس افراد نفوذی و سمپاتها شکل گرفت و برای پیوند دادن روایتهای مختلف از خطوط تخیلی استفاده کرده است. او افزود که اگر بخشی از داستان تحریف شده، اشکالی ندارد چون هر روایتی مسئول خودش را دارد. نویسنده کتاب درباره مواجهه با فضای واقعی لانه جاسوسی توضیح داد هنگام بازدید، مکان بسیار خلوت بود و هیچ کتاب و سندی در دسترس نبود، بنابراین مجبور شد با تحقیق میدانی و منابع محدود کار کند. او تأکید کرد: نویسنده باید برای ورود به چنین موقعیتهایی آماده بوده و انتظار حمایت نداشته باشد.
روش نوشتن و جهان داستانی
جوادی گفت روش نوشتن او مثل دوختن تکههاست؛ روایتهای خرد را کنار هم قرار داده و جهان داستانی خود را با نثری جدید ساخته است. جوادی افزود که برای او دهه ۶۰و اواخر سلطنت پهلوی پر ازسوژه است ومحدودیت ژانری قائل نیست.
این نویسنده درباره مخاطب کتاب گفت که نوجوانان و جوانان میتوانند از داستان لذت ببرند و تجربه نمایشگاه کتاب نشان داده که نوجوانها بسیار مشتاق و درک بالایی دارند. او با خوشحالی از خاطره خرید کتاب توسط دو نوجوان یاد کرد و گفت: این برایش بهترین خاطره چاپ کتاب است.