جزایری که در طلا خوابیده‌اند

ارزش صنعت گردشگری دریایی جهان در سال ۲۰۲۳ به ۱.۵تریلیون دلار رسیده و پیش‌بینی می‌شود این عدد تا سال ۲۰۳۰ به ۱۵.۵تریلیون دلار برسد. ایران با برنامه‌ریزی صحیح می‌تواند سهم قابل‌توجهی از این بازار پررونق را به خود اختصاص دهد. 
جزایر جنوب ایران با ترکیبی شگفت‌انگیز مؤلفه‌های متنوعی ازجمله طبیعت بکر، فرهنگ غنی و موقعیت استراتژیک، آماده‌اند تا نقشی کلیدی در تحول اقتصادی کشور ایفا کنند. با‌توجه به ابلاغ سیاست‌های کلی توسعه دریامحور و همچنین تاکید بر جذب ۱۵‌میلیون گردشگر خارجی در برنامه هفتم توسعه، امروزه فرصتی تاریخی برای احیای نقش دریا به‌عنوان پیشران توسعه ملی فراهم شده است. تحقق این چشم‌انداز درخشان نیازمند هم‌افزایی دستگاه‌های دولتی، جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، ارتقای مهارت‌های نیروی انسانی و حفاظت از محیط‌زیست است. با عزمی راسخ و برنامه‌ریزی منسجم، ایران می‌تواند ظرف کمتر از یک دهه به قطب گردشگری دریایی در منطقه تبدیل شود و سهم شایسته‌ای از اقتصاد پویای این صنعت جهانی را به‌دست ‌آورد. 
وجود جزایر متعدد در خلیج‌فارس، از ظرفیت‌های کم‌نظیر جهانی برای توسعه گردشگری دریایی به‌شمار می‌آید که سهم ایران شده است. این موقعیت استثنایی جغرافیایی، نه‌تنها زمینه را برای تبدیل‌شدن به قطب گردشگری منطقه فراهم می‌کند، بلکه می‌تواند به‌ موتور محرکه اقتصادی، منبع درآمد پایدار، اشتغال‌زایی و توسعه همه‌جانبه بدل شود. تمرکز بر گردشگری پایدار، تضمین می‌کند که این توسعه، به نفع نسل‌های آینده و در هماهنگی کامل با حفظ محیط‌زیست و فرهنگ بومی باشد. 
این جزایر گنجینه‌ای از جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی را در خود جای داده‌اند که کمتر منطقه‌ای در جهان توانایی رقابت با آنها را دارد.توسعه گردشگری دریایی در این جزایر، فرصتی استثنایی برای جهش اقتصادی فراهم می‌آورد. رونق این صنعت، به ایجاد هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم در بخش‌های متنوعی همچون هتلداری، حمل‌ونقل، راهنمایان تور و صنایع دستی منجر می‌شود. این تحول نه‌تنها به کاهش بیکاری و بهبود سطح زندگی بومیان کمک می‌کند، بلکه هر گردشگر بین‌المللی که از جزایر ایران بازدید کند، به عنوان منبعی ارزشمند برای درآمد ارزی و رونق کسب‌وکارهای کوچک و بزرگ محلی عمل خواهد کرد.