سخن، دراز کشیدیم و همچنان باقی است!

بنده که این چندروز گزارش فعالیت‌های سروش را برای خوانندگان ارجمند روزنامه «جام‌جم» از فضای شلوغ نمایشگاه و داخل غرفه می‌نوشتم همچون بسیاری از فعالان حوزه نشر بر این باور استوارم که برگزاری نمایشگاه به این نحو، هم از لحاظ فرهنگی و هم از نظر اقتصادی به‌صلاح نیست. پیشتر نوشتم باید تصمیم‌گیری درباره نحوه برگزاری این رویداد فرهنگی را به‌عهده ناشران، شرکت‌های پخش‌کننده کتاب و کتابفروشان واگذار کرد. این گروه‌ها باید تصمیم بگیرند که آیا فروش مستقیم کتاب به این صورت در نمایشگاه درست است یا این‌که نمایشگاه باید فضایی باشد برای ارائه آثار تازه‌چاپ و آشنایی با ناشران بین‌المللی و آثارشان در فضایی آرام؛ فضایی که در آن نویسندگان و خوانندگان هم حضور دارند. 

نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که وقتی جمعی که به آن اشاره شد در مورد نحوه برگزاری نمایشگاه تصمیم گرفت، باید مدیریت برگزاری نمایشگاه کتاب تهران نیز به نمایندگان ناشران و نویسندگان واگذار شود و نهادهای دولتی_ براساس وظایف فرهنگی خود_ صرفا بسترهای لازم را فراهم کنند. در چنین وضعیتی است که شاهد برپایی نمایشگاهی پربارتر خواهیم بود. می‌پرسید چرا؟ واضح است... غالب اوقات با تغییر دولت، مدیران ارشدی که مسئول تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی درخصوص کتاب و به ‌تبع آن برپایی نمایشگاه هستند نیز تغییر می‌کنند و در بهترین حالت این مدیران بیشتر از هشت سال مسئول برپایی نمایشگاه نخواهند بود اما ناشران قدیمی 36سال است در نمایشگاه حضور دارند و با تمام کاستی‌های آن آشنا هستند. 

بسیاری از ناشران از نزدیک با فضای نمایشگاه‌های معتبر بین‌المللی آشنا بوده و برخی‌ از آنان در آنها شرکت کرده‌اند. ناشران به‌واسطه فعالیت در صنعت نشر ناگزیرند با نیازهای مخاطبان خود آشنا شوند و سلیقه و ذائقه آنها را شناسایی کنند. پس بهتر می‌دانند که به‌وجود آوردن چه فضایی برای رویدادی به عظمت نمایشگاه ‌بین‌المللی کتاب تهران مناسب‌تر است. خلاصه این‌که ناشران و نویسندگان با کتاب آشناترند. می‌ماند ذکر یک نکته دیگر و آن این‌که اگر نوشته‌های این چند روز آشفته می‌نمود، بر بنده ببخشید چون شلوغی نمایشگاه مزید بر ناپختگی قلم شده بود. 

در طول برگزاری نمایشگاه تمام تلاش ما این بود که غرفه‌‌های کودک و بزرگسال سروش محلی باشد برای دیده شدن کتاب. با توجه به فضای کنونی نمایشگاه، مهم‌ترین کاری که می‌توانستیم انجام دهیم فراهم کردن بستر دیدار مخاطب با نویسنده بود. در غرفه کودک پا را از این فراتر نهادیم. آنجا فضایی شد برای دور هم نشستن کودکان. با حضور یک مربی کار‌آزموده به بهانه نقاشی کشیدن و قصه نوشتن، کودکان را کنار هم جمع کردیم و تلاش نمودیم آنان را با نوشتن و تصویرگری آشنا کنیم. 

اما آخرین گزارش: رونمایی از کتاب نفیس «تاریخ معماری و هنر اسلامی» اثری به سرویراستاری مارکوس هاتشتاین و پیتر دلیوس که توسط اردشیر اشراقی ترجمه شده و چاپ نخست آن به نمایشگاه رسید، آخرین جلسه رونمایی سروش در این دوره بود. این کتاب مجموعه منحصربه‌فردی است که یک دوره کامل تاریخ اجتماعی و هنر اسلامی را از ظهور اسلام تا عصر حاضر در برمی‌گیرد. 

اشراقی در این نشست، ضمن بیان اهمیت کتاب به دشواری‌هایی موجود در ترجمه اشاره کرد و گفت: ساختار کتاب به‌گونه‌ای طراحی شده که هم می‌توان آثار هنر و معماری اسلامی را براساس مناطق جغرافیایی به نظاره نشست و هم تماشاگر تطور آن در طول زمان بود. 

چاپ سه کتاب «ورزش در تلویزیون»، «روابط‌عمومی ورزشی» و «ورزش، رسانه‌ها و رویدادهای بزرگ ورزشی» که به قلم دکتر حسین زکایی و دکتر فرشاد تجاری ترجمه شده بهانه‌ای بود تا تعدادی از کارشناسان حوزه ورزش در غرفه سروش گرد هم آیند. غلامحسین شعبانی کارشناس ارشد فلسفه و سردبیر اسبق مجله دنیای ورزش، حمید محمدی مجری برنامه‌های ورزشی سیما، علی عراقی گوینده اخبار ورزشی سیما، مهندس محمدرضا مطلبی کارشناس ارشد حوزه فنی رسانه و مترجمان آثار یاد شده در این نشست به گفت‌وگو پیرامون ورزش و رسانه پرداختند. کارشناسان حاضر در این نشست با تأکید بر توجه بیشتر و بهتر به کتاب‌های حوزه ورزش و رسانه، به گرایش اقشار مختلف جامعه به ورزش اشاره کردند و چاپ کتاب‌هایی با محوریت فلسفه و ورزش، فرهنگ و ورزش، خاطرات ورزشکاران و ورزش و معنای زندگی را مهم برشمردند.