پرسپولیس با کارتال هم درست نشد. تمام حرفهای مربوط به اینکه کارتال نیاز به زمان دارد، هنوز نسبت به بازیکنان شناخت پیدا نکرده و جملاتی از این دست هم دیگر نزد هواداران خریداری ندارد. حال سرخها بد است، حتی با وجود یک مربی گرانقیمت و ستارههای گرانقیمتتر. این تیم از آسیا هم حذف شد. سرنوشت تیمی که از همان اواسط کارش به کلی اما و اگر نیاز پیدا میکند در اکثر موارد چیزی بهتر از این نمیشود. اما نسخه شفابخش برای سرخها چه میتواند باشد؟ در این رابطه دوچهره پرسپولیسی و در واقع دو پیشکسوت این تیم ، راهکارهایی را ارائه میدهند.
صبوری همه چیز را حل میکند
فرزاد آشوبی، هافبک خلاق سالهای نه چندان دور پرسپولیس اعتقاد دارد که کارتال با یک ویژگی منحصر بفرد خود میتواند اوضاع را در پرسپولیس بهبود ببخشد. او در این باره میگوید: به نظر من اصلیترین راهکار همین است: صبوری. کارتال به نظر آدم صبوری است. او زمانی گام به این باشگاه گذاشت که طرفین هیچ شناختی از هم نداشتند. از سویی سخت ترین دیدارها چه در لیگ برتر، چه در جام حذفی و چه در آسیا برای پرسپولیس ردیف شد. جامهای مختلف مدام از دست رفتند و ما هم نگران آینده تیم شدیم. اما کارتال اصلا چهره یک آدم سردرگم را ندارد. برعکس خیلی شاداب به نظر میرسد. کلی انگیزه و برنامه دارد. او صبوری را بلد است. هر تورنمنت و هر مسابقهای ذهنیت خاص خودش را میطلبد. به نظر من پرسپولیس به سمت بهتر شدن در حال حرکت است اما شاید سرعت این بهتر شدن باب میل هواداران پرسپولیس نباشد. آنها سرعت بیشتری برای پیشرفت کردن میخواهند. عامل زمان خیلی مهم است. آشوبی همچنین اعتقاد دارد که حذف از لیگ نخبگان میتواند برای پرسپولیس و کارتال یک مزیت هم باشد. او در این زمینه میگوید: به نظرم اگر پرسپولیس حتی به مرحله بعد آسیا هم صعود میکرد فایدهای نداشت چون آنجا ابزارهای دیگری میخواست که در مقابل تیمهای قدرتمند عربستانی از آن بیبهره است. در کل فعلا تیمهای عربستانی در آسیا بیرقیب هستند. وقت آن است که پرسپولیس با کمک کارتال تمامی داشتههای فنی خود را فهرست کند و بر اساس آن حرکت رو به جلوی خود را ادامه دهد و به سرعت خودش را آماده کند، آماده برای بازگشت به صدر. این تیم در لیگ برتر میتواند مستعد کسب جام باشد. ما باید نسبت به هفتههای آینده بسیار امیدوار باشیم و باید با دیدگاه مثبت به روزهای آینده نگاه کنیم.
پرسپولیس فقط نیروی جوانی میخواهد
مرتضی فنونیزاده، پیشکسوت پرسپولیس نیز عقیده دارد که بازیکنان و کادر فنی باید تمام تلاش خود را برای موفقیت در لیگ برتر بگذارند. او در این باره میگوید: در حالی که همه تیمها وارد بحران میشوند، پرسپولیس نزدیک به هشت سال از بحران فاصله گرفت و تمامی جامها را درو کرد. اما الان تنها چیزی که برای این تیم اهمیت دارد این است که بحران را مدیریت کند و از موقعیتی که در آن قرار دارد بیرون بیاید. پرسپولیس برای سه جبهه میجنگید. از این سه جبهه دو فرصت از دست رفت، جام حذفی و لیگ نخبگان آسیا. الان لیگبرتر باقی مانده که خیلی سخت و فرسایشی است. او مقصران شکلگیری این شرایط پرسپولیس را چنین معرفی میکند: از همان ابتدا همه گفتند میانگین سنی تیم بالاست. تیم کُند و به معنای واقعی یک تیم پا به سن گذاشته به شمار میرود. مدیریت پرسپولیس نیز کوچکترین تاثیری روی کنترل این وضعیت و اصلا شرایط بازیکنان ندارد. درویش اشتباهاتی را مرتکب شد، به خصوص در جذب بازیکنان. نمیدانیم برخی از بازیکنان را خودش خریده یا اینکه از هیات مدیره هم کمک گرفته است. ولی هر چه بود یک سری بازیکن به درد نخور گرفتند، به خصوص خارجیها. او در پایان راهکارش برای خروج از این شرایط را اینطور بیان میکند: به هرحال هفت، هشت سال جام گرفتیم، یک سال حالا نگیریم، اشکالی ندارد. باید همان بحث جوانگرایی را پررنگ کنیم. من ۳۰ ساله که شدم علی پروین دیگر نگذاشت در پرسپولیس بازی کنم. او تجربه نمیخواست، نیروی جوانی میخواست. الان پرسپولیس باید با همین شرایط روبهرو شود. تمامی پا به سن گذاشتهها را رد کنند. چاره کار پرسپولیس فقط نیروی جوانی است. همین و تمام.