اگر در گذشته این شبکه‌ها به‌نوعی نقشی فراغت‌محورداشتند حالابه بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌مان بدل شده‌اند. از کسب‌و‌کار اقتصادی گرفته تا تفریح و سرگرمی و البته آگاهی از دنیای پیرامونمان. در همه ده سال گذشته هم شبکه‌های اجتماعی مختلف کارکردی ویژه در میان جامعه مخاطب خود یافتند که در هر کشوری این کارکرد تفاوت‌هایی دارد. به‌عنوان مثال، جامعه ایرانی در فضای توئیتر عموما به‌دنبال خبرهای لحظه‌ای است و در تلگرام به دنبال اخبار رسمی می‌گرددوفراغتش هم سهم اینستاگرام است.پا‌گرفتن شبکه‌های اجتماعی بومی هم طبق همین فرمول نانوشته است. از ۵ سال پیش که این شبکه‌ها هم به‌نوعی در‌میان جامعه ایرانی پا گرفتند، محوریت ویژه‌ای به خود گرفتند. اما چرا مهم است که جامعه ایرانی از کدام شبکه‌ها بیشتر استفاده می‌کند؟ یا اساسا جامعه ایرانی در شبکه‌های اجتماعی به دنبال چیست؟ این سوالات موضوع پژوهش‌های بسیاری قرار گرفته است که تغییرات آن هم در طول این سالها نشان از تغییر ذائقه مجازی جامعه ایرانی دارد. فارغ از این موضوع اساسا اقبال به شبکه‌های اجتماعی متفاوت، معلول دلایلی است که باید به آن دقت کرد، چرا که حالا می‌دانیم فضای مجازی یک قلمرو مهم حاکمیتی است و عدم مدیریت بر شبکه‌های اجتماعی غیربومی می‌تواند تبعات مهم امنیتی هم به همراه داشته باشد.تازه‌ترین نظرسنجی ایسپا هم آورده‌های مهمی دارد که تحلیل روی آن می‌تواند نتایج سیاست‌های اعمال شده برشبکه‌های اجتماعی رابه نوعی آشکارکند. به‌عنوان مثال از خرداد۱۴۰۱شبکه‌های اجتماعی بومی رشدی معنادار داشته‌اند، اما همچنان اقبال جامعه ایرانی در انتخاب شبکه‌های اجتماعی آنهایی‌اند که فیلتر هستند. با‌وجود بالا‌بودن ضریب نفوذ اینترنت در ایران، استفاده از شبکه‌های اجتماعی هم سال‌به‌سال رو به افزایش است. البته که ارائه خدمات بربستر این شبکه‌ها هم افزایش داشته است و حالا بسیاری از مردم برای راه‌انداختن کار خود هم به‌نوعی مجبور به استفاده از آن هستند. اما نتیجه نظرسنجی ایسپا حالا نشان داده است که ۸۲.۲ درصد ایرانیان دست‌کم از یکی از پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند و همین گزاره اهمیت وجود این شبکه‌ها در زندگی جامعه ایرانی را نشان می‌دهد.
