رئیس خانه صنعتکاران ایران در گفت‌وگو با «جام‌جم»
رونق تولید تنها هدف تشکل‌هاست
اقتصاد ایران در طول سال‌های گذشته با مشکلات زیادی روبه‌رو بود، از تحریم گرفته تا مشکلات داخلی که البته دست کمی از تحریم‌های خارجی ندارد. از این رو تشکل‌هایی برای رفع این مشکلات تاسیس شدند تا بتوانند پل ارتباطی دولت و بخش خصوصی باشند. سیدعلیرضا بنی‌هاشمی، رئیس خانه صنعتکاران ایران در گفت‌وگویی که با جام‌جم داشت، از نقش تشکل‌ها در رفع موانع و ارائه راهکارها سخن گفت.
ماموریت اصلی خانه صنعتکاران چیست. آیا این تشکل با تشکل‌های دیگر همپوشانی ندارد؟
مسائل و مشکلات مرتبط با حوزه صنعت کم نیست و هرکدام از این موارد وزن و اثر مختلفی در روند تولید دارد. ما به یک مجموعه تخصصی نیاز داریم تا مشکلات را خارج از بخش دولت و فعالان اقتصادی بررسی کند. همچنین معضلات را دوباره از نگاه دولت و بخش خصوصی بنگرد، مجموعه‌ای کارشناس‌محور که بتواند راهکارهایی را هم برای حل مشکلات ارائه کند. اکنون در ادبیات اقتصاد کشور گفته شده دولت باید تصدیگری خود را در اقتصاد کاهش دهد و اداره آن برعهده مردم باشد. برای اجرای اصولی این مهم، نیاز است مجموعه‌هایی این اقدام را انجام دهند. این موضوع یکی از ماموریت‌های اصلی خانه صنعتکاران است. در واقع ادبیات اقتصادی دولت و بخش خصوصی را به هم نزدیک می‌کنیم تا قوای دیگر مانند مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه نیز اگر درگیر این موارد باشند، راهکارهایی تقدیم شود. اگر به صورت خلاصه بخواهم توضیح دهم، ما برای حل مشکلات تولیدکننده، تسهیل‌گر هستیم.
درصحبت‌هایتان به موضوع کاهش تصدیگری دولت و خصوصی‌سازی اشاره کردید. این موضوع اکنون به شعار تبدیل شده و اساسا در بدنه دولت، برای واگذاری مقاومت وجود دارد. چطور این مشکلات را می‌توانید رفع کنید؟
سیاست‌های کلی نظام بر این است که دولت باید چابک‌تر شود. سیاستی که اکنون وجود دارد و خانه صنعتکاران ایران نیز اجرای اصولی آن را پیگیری می‌کند. ماریل‌گذاری وراهکاررا ارائه می‌دهیم که البته به قول شما دربرخی مواردمقاومت هم دیده می‌شود.
شما بیشتر با کدام وزارتخانه اقتصادی سر و کار دارید؟
با توجه به حوزه فعالیت اعضای خانه صنعتکاران ایران، با وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت، امور اقتصادی و دارایی، جهاد کشاورزی، گردشگری و راه و شهرسازی بیشترین مراوده را دارند.
خواسته اصلی تشکل شما از دولت چیست؟
جریان‌سازی به نفع تولید کشور و نیز بررسی مشکلات صنعت از مهم‌ترین چالش‌هایی است که با آن سر و کار داریم. مهم‌ترین خواسته ما این است که وزارتخانه‌های اقتصاد، سیاست‌های خود را با کمک بخش خصوصی و با حضور تشکل‌ها تدوین کند. موضوع دیگر در واقع خواسته تشکل نیست بلکه توجه به منافع ملی است. اکنون بخش خودرو وارد حاشیه شده و قرار بود طرح‌های مربوط به آن سه ماه بعد به هیات دولت بیاید اما کش و قوس آن طولانی شد. پیمان‌سپاری ارزی همان اقتصاد دستوری است و ترمزی برای فعال اقتصادی محسوب می‌شود. ما به عنوان یک تشکل مردمی از بانک مرکزی می‌خواهیم در این روند بازنگری کند. درست است که صادرکننده باید ارز خود را به کشور بازگرداند اما با یک راه محدود و دستوری قابل اجرا نیست. کارشناسان بارها اعلام کرده‌اند قیمت ارز باید تک‌نرخی شود و این جراحی بالاخره یک زمانی اتفاق می‌‌افتد. معضل بعدی تصمیمات لحظه‌ای و بخشنامه‌ای است که باعث بروز مشکلات تولید می‌شود و باید دولت در این زمینه رویه خود را تغییر دهد.
به مشکل ارزی اشاره کردید. چالش اصلی صادرکنندگان در این زمینه چیست؟
اکنون صادرکنندگان باید مواد اولیه خود را از بورس کالا با نرخ ارز آزاد تهیه کنند. همچنین حمل و نقل، عوارض و حضور در بازارهای جهانی با ارز آزاد انجام می‌شود و با این شرایط باید با رقبای خارجی خود رقابت کند. اما برای بازگرداندن ارز باید نرخی که بانک‌مرکزی در سامانه نیما اعلام می‌کند عرضه شود که معمولا پایین‌تر از هزینه تمام‌شده است. این موضوع باعث زیان در بخش تولید می‌شود. همچنین واردات در مقابل صادرات باید تسهیل شود.
به نظر شما مهم‌ترین مشکل تولید درکشور چیست؟
یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که اکنون بنگاه‌های اقتصادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، تامین مالی و سرمایه در گردش است که البته وزارت صمت تلاش کرده تا ازطریق سامانه بهین‌یاب بتواند بخشی ازاین مشکلات را کاهش دهد اما برای موارد اورژانسی هنوز تدبیری اندیشیده نشده است. ازسوی دیگر سازمان‌هایی مانند استاندارد، گمرک و تعزیرات باید به کمک تولید بیایند. بنده معتقدم تولیدکننده باید کارت سبز داشته باشد تا بتواند از این موارد به راحتی عبور کند. مورد دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که علاوه بر رئیس‌جمهور وزرا نیز باید به صورت مداوم با تولیدکنندگان جلسه داشته باشند. اکنون رئیس‌جمهور این جلسات را دارد اما حضور وزیر و شنیدن صدای مشکلات تولید می‌تواند عمر مصوبات را کوتاه کند و معضلات زودتر حل شود. همچنین اقدامات در کشور ما شخص‌محور است در حالی که موضوع باید برنامه‌محور باشد. به عنوان مثال وزیر صمت که از مجلس رای اعتماد می‌گیرد، به دلیل برنامه‌هایی است که ارائه داده اما پس از وزیر دوباره برنامه قبلی متوقف و برنامه جدید راهی مجلس می‌شود که این موضوع به نظر می‌رسد یک ضعف باشد. زمانی که وزیر تغییر می‌کند مدیران میانی و کارشناسان نیز منتظر تغییر پست یا ابقا هستند که این روند در تولید تاثیر دارد.
مسائل و مشکلات مرتبط با حوزه صنعت کم نیست و هرکدام از این موارد وزن و اثر مختلفی در روند تولید دارد. ما به یک مجموعه تخصصی نیاز داریم تا مشکلات را خارج از بخش دولت و فعالان اقتصادی بررسی کند. همچنین معضلات را دوباره از نگاه دولت و بخش خصوصی بنگرد، مجموعه‌ای کارشناس‌محور که بتواند راهکارهایی را هم برای حل مشکلات ارائه کند. اکنون در ادبیات اقتصاد کشور گفته شده دولت باید تصدیگری خود را در اقتصاد کاهش دهد و اداره آن برعهده مردم باشد. برای اجرای اصولی این مهم، نیاز است مجموعه‌هایی این اقدام را انجام دهند. این موضوع یکی از ماموریت‌های اصلی خانه صنعتکاران است. در واقع ادبیات اقتصادی دولت و بخش خصوصی را به هم نزدیک می‌کنیم تا قوای دیگر مانند مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه نیز اگر درگیر این موارد باشند، راهکارهایی تقدیم شود. اگر به صورت خلاصه بخواهم توضیح دهم، ما برای حل مشکلات تولیدکننده، تسهیل‌گر هستیم.
درصحبت‌هایتان به موضوع کاهش تصدیگری دولت و خصوصی‌سازی اشاره کردید. این موضوع اکنون به شعار تبدیل شده و اساسا در بدنه دولت، برای واگذاری مقاومت وجود دارد. چطور این مشکلات را می‌توانید رفع کنید؟
سیاست‌های کلی نظام بر این است که دولت باید چابک‌تر شود. سیاستی که اکنون وجود دارد و خانه صنعتکاران ایران نیز اجرای اصولی آن را پیگیری می‌کند. ماریل‌گذاری وراهکاررا ارائه می‌دهیم که البته به قول شما دربرخی مواردمقاومت هم دیده می‌شود.
شما بیشتر با کدام وزارتخانه اقتصادی سر و کار دارید؟
با توجه به حوزه فعالیت اعضای خانه صنعتکاران ایران، با وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت، امور اقتصادی و دارایی، جهاد کشاورزی، گردشگری و راه و شهرسازی بیشترین مراوده را دارند.
خواسته اصلی تشکل شما از دولت چیست؟
جریان‌سازی به نفع تولید کشور و نیز بررسی مشکلات صنعت از مهم‌ترین چالش‌هایی است که با آن سر و کار داریم. مهم‌ترین خواسته ما این است که وزارتخانه‌های اقتصاد، سیاست‌های خود را با کمک بخش خصوصی و با حضور تشکل‌ها تدوین کند. موضوع دیگر در واقع خواسته تشکل نیست بلکه توجه به منافع ملی است. اکنون بخش خودرو وارد حاشیه شده و قرار بود طرح‌های مربوط به آن سه ماه بعد به هیات دولت بیاید اما کش و قوس آن طولانی شد. پیمان‌سپاری ارزی همان اقتصاد دستوری است و ترمزی برای فعال اقتصادی محسوب می‌شود. ما به عنوان یک تشکل مردمی از بانک مرکزی می‌خواهیم در این روند بازنگری کند. درست است که صادرکننده باید ارز خود را به کشور بازگرداند اما با یک راه محدود و دستوری قابل اجرا نیست. کارشناسان بارها اعلام کرده‌اند قیمت ارز باید تک‌نرخی شود و این جراحی بالاخره یک زمانی اتفاق می‌‌افتد. معضل بعدی تصمیمات لحظه‌ای و بخشنامه‌ای است که باعث بروز مشکلات تولید می‌شود و باید دولت در این زمینه رویه خود را تغییر دهد.
به مشکل ارزی اشاره کردید. چالش اصلی صادرکنندگان در این زمینه چیست؟
اکنون صادرکنندگان باید مواد اولیه خود را از بورس کالا با نرخ ارز آزاد تهیه کنند. همچنین حمل و نقل، عوارض و حضور در بازارهای جهانی با ارز آزاد انجام می‌شود و با این شرایط باید با رقبای خارجی خود رقابت کند. اما برای بازگرداندن ارز باید نرخی که بانک‌مرکزی در سامانه نیما اعلام می‌کند عرضه شود که معمولا پایین‌تر از هزینه تمام‌شده است. این موضوع باعث زیان در بخش تولید می‌شود. همچنین واردات در مقابل صادرات باید تسهیل شود.
به نظر شما مهم‌ترین مشکل تولید درکشور چیست؟
یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که اکنون بنگاه‌های اقتصادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، تامین مالی و سرمایه در گردش است که البته وزارت صمت تلاش کرده تا ازطریق سامانه بهین‌یاب بتواند بخشی ازاین مشکلات را کاهش دهد اما برای موارد اورژانسی هنوز تدبیری اندیشیده نشده است. ازسوی دیگر سازمان‌هایی مانند استاندارد، گمرک و تعزیرات باید به کمک تولید بیایند. بنده معتقدم تولیدکننده باید کارت سبز داشته باشد تا بتواند از این موارد به راحتی عبور کند. مورد دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که علاوه بر رئیس‌جمهور وزرا نیز باید به صورت مداوم با تولیدکنندگان جلسه داشته باشند. اکنون رئیس‌جمهور این جلسات را دارد اما حضور وزیر و شنیدن صدای مشکلات تولید می‌تواند عمر مصوبات را کوتاه کند و معضلات زودتر حل شود. همچنین اقدامات در کشور ما شخص‌محور است در حالی که موضوع باید برنامه‌محور باشد. به عنوان مثال وزیر صمت که از مجلس رای اعتماد می‌گیرد، به دلیل برنامه‌هایی است که ارائه داده اما پس از وزیر دوباره برنامه قبلی متوقف و برنامه جدید راهی مجلس می‌شود که این موضوع به نظر می‌رسد یک ضعف باشد. زمانی که وزیر تغییر می‌کند مدیران میانی و کارشناسان نیز منتظر تغییر پست یا ابقا هستند که این روند در تولید تاثیر دارد.
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
جنگ تبلیغاتی رژیم صهیونیستی و تکرار حرف‌های بدون پشتوانه
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سناریوی رژیم صهیونیستی برای تحریک ترامپ
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
تغییری در شرایط نامناسب رژیم صهیونیستی ایجاد نمی‌شود
گفت و گو
