ایها الاعراب ...

این واقعیت تلخ، به نقش برخی دولت‌های عربی در قبال جنایات اخیر در فلسطین بازمی‌گردد. برخی دولت‌های عربی در راستای عادی‌سازی روابط خود و رژیم کودک‌کش و اشغالگر صهیونیستی و برخی دیگر به امید آن‌که طرح خیالی و غیرقابل تحقق موسوم به راهکار دو دولتی عینیت یابد، در برابر این حجم از قساوت سکوت کرده‌اند. بهتر است این دولت‌ها بدانند که رفتار آنها به صورت مستمر از سوی ملت فلسطین و جهانیان مورد قضاوت و ارزیابی قرار می‌گیرد. به نظر می‌رسد برخی کشورهای عربی به جای حمایت از ملت فلسطین، سلاح‌های خود را به سوی آنها نشانه رفته و در مقابل، مسیر جنایات صهیونیست‌ها را در غزه باز گذاشته‌اند. بدیهی است که این کشورها در محکوم کردن جنایات بی‌حد وحصر صهیونیست‌ها حتی از نوشتن یک بیانیه یا یک موضعگیری رسمی نیز ابا داشته باشند. این یک خیانت و بلکه جنایت است. برخی کشورهای عربی در پاسخ به نیازهای مبرم اهالی غزه، برای آنها کفن ارسال کرده‌اند! کفن لایق حکام همان کشورهای ارسال‌کننده کفن است که مدت‌هاست از نظر انسانی و اخلاقی مرده‌اند. بدون شک دولت‌های عربی که در قبال جنایات صهیونیست‌ها سکوت می‌کنند تا به خیال خام خود نابودی مقاومت غزه را ببینند، در کنار تل‌آویو محکوم به پذیرش شکست و ناکامی هستند. دیگر بهانه ومجالی برای این سکوت وقیحانه باقی نمانده است. بهتر است حکام کشورهایی که ترجیح داده‌اند عامدانه چشمان خود را روی فروریختن ده‌ها طبقه ساختمان در جبالیا ببندند، متوجه حضور میلیونی ملت‌های عربی در پایتخت‌ها و خیابان‌ها باشند. حماسه بزرگی که ملت‌های دنیا و کشورهای عربی در حمایت از ملت فلسطین خلق کرده‌اند، باید تبدیل به یک درس عبرت برای کسانی شود که در مقابل صهیونیست‌ها سر تعظیم فرود آورده و حکم نسل‌کشی غزه را در کنار تل‌آویو و واشنگتن امضا کرده‌اند.
نتیجه این منازعه مشخص است: شکست مطلق صهیونیست‌ها و حرکت مستمر و سریع آن به سوی انهدام. اما بازیگرانی که در زمین صهیونیست‌ها بازی کرده و با سکوت و همراهی پشت پرده خود، شریک جرم تل‌آویو در کشتار کودکان و زنان غزه هستند نیز نمی‌توانند خود را از این سقوط و تباهی نجات دهند. مداراکنندگان با جنایات اسرائیل نیز مانند خود رژیم صهیونیستی محکوم به فنا هستند. کمترین شکی در تحقق این موضوع وجود ندارد.