دوای درد سالمندی

اما طب سالمندی و ضرورت وجود پزشک متخصص سالمندان از زمانی که کشور با سرعت قابل‌توجهی، به سمت جمعیت سالمند حرکت می‌کند. برای همین است که این سال‌ها از جمله سال‌های طلایی برای فراهم کردن خدمات بهداشت و درمان برای سالمندان سال‌های آینده محسوب می‌شود؛ سالمندانی که بخش زیادی از جمعیت کشور را تشکیل خواهند داد و طبیعتا نیاز به خدماتی شایسته‌تر برای بالا بردن کیفیت زندگی‌شان دارند. خدماتی که از همین امروز باید به فکرش باشیم!
جمعیت سالمند به بیشتر از ۱۰درصد در کشور رسیده است؛ جمعیتی که نیاز و ضرورت بیشتر و کامل‌تری به حوزه سلامت و درمان خواهد داشت. این در حالی است که بر طبق آخرین آمارها، کمتر از ۳۰ متخصص طب سالمندی در کشور وجود دارد! موضوع عجیبی است که با توجه به جمعیت جوان سال‌های گذشته توجیه می‌شود اما از امروز به بعد دیگر این توجیه هم کاربردی ندارد؛ چراکه کشور به سمت بحران سالمندی در حرکت است و طبیعتا نیاز به متخصصان سالمندی، خیلی بیشتر از گذشته خواهد بود. بر طبق این آمار، طبیعی است که برخی از مناطق در کشور، اصلا‌ متخصص طب سالمندی نداشته باشد. این در حالی است که پذیرش دانشجوی تخصص طب سالمندی همچنان در کشور متوقف شده است و خب به نظر می‌رسد که به یک تجدید نظر اساسی در این حوزه نیاز داریم. 

پزشکی برای همه!

تعداد متخصصان طب سالمندی در کشور کم است؛ این موضوعی است که دکتر ابوالقاسمی هم آن را تایید می‌کند و معتقد است که شاید تا به امروز و با توجه به جمعیت جوان کشور، چندان ضرورتی برای این شاخه از پزشکی وجود نداشت؛ اما در حال حاضر که جمعیت به سمت سالمندی پیش می‌رود، ورق برگشته است. 
رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌ا... در ادامه بیان کرد: «تا همین چند سال اخیر، نیاز به طب سالمندی، به اهمیت و ضرورت امروز نبود. کشور دارای جمعیت جوان بود و سالمندان هم می‌توانستد از پزشکان عمومی و دیگر متخصصان در رشته‌های مختلف بهره ببرند ولی در حال حاضر، نمودار جمعیت به سمت پیری حرکت می‌کند و طبیعتا نه‌تنها نیاز به متخصص طب سالمندی بیشتر شده بلکه باید به فکر دیگر خدمات و بخش‌ها برای ارائه به جمعیت سالمند کشور باشیم.» درواقع موضوع این نیست که سالمندان نمی‌تواستند از پزشکان متخصص خدماتی دریافت کنند بلکه کمبود متخصص طب سالمندی، نشان‌دهنده نداشتن ضرورت این حوزه بوده است؛ موضوعی که به نظر می‌رسد از امروز به بعد، به ضرورتی جدی رسیده است. 

مرز میان طب سالمندی و پزشک عمومی

متخصصان طب سالمندی، درمسیر مشخص واختصاصی قدم برمی‌دارند. آنها ابتلا به تمامی بیماری‌های احتمالی در سالمندان را مورد بررسی قرار می‌دهند، بیماری‌های زمینه‌ای و داروهای مصرفی را پیگیری می‌کنند و سپس با توجه به همه نتایبج به‌دست آمده، مراحل درمان بیماری‌های سالمند را شروع می‌کنند. درست است که این مراحل، جزو بدیهی‌ترین و ابتدایی‌ترین ویژگی‌های طب سالمندی است اما این‌طور نیست که پزشکان عمومی نتوانند درمان صحیح را شروع و به سرانجام برسانند: «پزشکان عمومی هم توانایی تشخیص و درمان بیماری‌های دوران سالمندی را دارند، ولی طبیعتا با این حجم از سالمندی که در آینده با آن روبه‌رو هستیم، نیاز است که آمادگی لازم برای جمعیت سالمند را داشته باشیم؛ آمادگی‌هایی که بدون شک با تربیت نیروی متخصص در حوزه سالمندی، نتایج بهتری خواهد داشت.» این را دکتر حسن ابوالقاسمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌ا... می‌گوید که با وجود این‌که نگاه منعطفی دارد و معتقد بر توانایی پزشکان عمومی در درمان سالمندان است اما بر تربیت نیروی انسانی بیشتر و فراهم کردن بخش‌های اختصاصی برای تشخیص و درمان بیماری‌های سالمندی نیز تاکید دارد: «درواقع ممکن است مشکلات سالمندان در رشته‌های تخصصی سالمندی، بهتر پیگیری شود.» آن‌وقت است که شاید دیگر لازم نباشد یک سالمند، برای ارتقای سلامتش به متخصصان مختلف مراجعه و زمان و هزینه بیشتری صرف کند.

درمان در منزل

علاوه بر تربیت نیروی متخصص در حوزه طب سالمندی، ارائه خدمات تشخیصی و درمانی به سالمندان در منزل هم یکی دیگر از راهکارهایی است که می‌تواند سلامت سالمندان جامعه را بهبود ببخشد؛ موضوعی که دکتر ابوالقاسمی هم آن را تایید می‌کند و به خبرنگار جام‌جم می‌گوید: «یکی از بهترین اقدامات در حوزه طب سالمندی، فراهم‌شدن سرویس درمان در منزل است؛ خدماتی از جمله بهداشتی، درمانی، توانبخشی و... که بتواند در محل زندگی فرد سالمند ارائه شود و کمی از بار دغدغه‌ آنها را کم کند.» اتفاقی که نه‌تنها رضایت سالمند از کیفیت زندگی‌اش را بالا خواهد برد، بلکه دیگر شاهد عوارض ناشی از فرآیندهای بیمارستانی برای سالمندان نخواهیم بود.