تاثیر اربعین اسلامگرایی غرب

بزرگداشت حماسه حسینی و ارزشهای والایی که از برکت برپایی آیینهایی در راستای احیای امر خاندان پیامبر، جامعه ایرانی را از هر قوم و مذهب و آیین از دیرباز سرشار و شکوفا میکند با همان روشناییهایی که در جان و دل همه ما برمیافروزد؛ بهراستی همانند کیمیای ایزدی است. وفاق ملی، استواری و تحکیم هویت ملی و ژرفابخشی به منش و کنش و بینش مومنانه و محبانه رهروان اهلبیت و بسیاری برکتهای دیگر از آثار و تاثیرهای این امر عظیم و پراهمیت است. وقتی یک نگرنده و پژوهشگر از رسانههای گروهی در جایی از زیستکره میبیند در گردهمایی بزرگ «آیین اربعین» چه رفتارهای شورانگیز، چه ایثارها و چه فداکاریها رخ میدهد، چه معناها و خویشکاریها، چه پاکیها و متعالیشدنها متجلی میشود، میبیند از همه قارهها، مردمانی با نژادها و فرهنگها حتی مذاهب و دینهای دیگر پیاده بهسوی مقصدی میروند و گام به گام چه پذیراییها، چه پیشوازها و استقبالها! سفرههای باز دلپذیر اما چهرههای باز و پذیرنده مهمان بسی دلپذیرتر! شما جای چنان پرسشگری باشید به چه نتیجهای میرسید؟قیام و حرکت بزرگ امام حسین(ع) برای گروههای مختلف اجتماعی که اشاره خواهم کرد بسیار بزرگ جلوه کرده است؛ یکی گروههایی که سابقه ستمکشی داشتهاند چه از حاکمان چه از استعمارگران غارتگر، اینها استقامت و آزادگی امام را میبینند که زیر بار ستم نرفت و برای احقاق حق پایداری کرد، شیفته میشوند و برایشان جای شگفتی است کسی که پایان کارش در آن شرایط روشن است و به مرگ منتهی میشود، چگونه پروا نمیکند و نمیهراسد! همچنان بر مواضع حق خود میایستد و افرادی اندکشمار هم که او را یاری میکنند همه به آرمانهای خود باور و یقین دارند و آنها هم از سرانجام بهظاهر هولناک و سخت قطعهقطعه شدن نمیهراسند. این شخصیت یگانه و روش و دستاوردهای بزرگ او برای هرکسی حتی اگر دین هم نداشته باشد اما تلخی ستم یا فشارهای سخت استعمار را کشورش یا خودش تجربه کرده باشد، بسیار جذاب است و ناگزیر از احترام میشود؛ بهویژه اینکه تاریخ به این شیوه و در این اندازه هیچ نمونهای ندارد. چگونه عشق به امامحسین(ع) در راهپیمایی اربعین عینیت پیدا میکند؟هرکسی به اندک شناختی از امام میرسد از هر دین و مذهب و مکتب حتی اگر لائیک و لادین باشد با بهرهای از آزادگی و انسانیت، شیفته آن وجود مقدس میشود و خود را ملزم به بزرگداشت ایشان مییابد. این چنین دریافتهایی در راهپیمایی اربعین چنین عینیتی مییابد.افرادی که پرسشگرند و اهل علم هستند؛ علم در هر عرصه و ساحت، به ریشهیابی مسائل میپردازند. چنین کسی وقتی میبیند و میخواند امام و یارانشان با اعتماد به نفس و باور به راهی که پیمودند حاضر به دادن امتیاز به دشمن و عقبنشینی از مواضع حقشان نمیشوند؛ وادار به ستایش و احترام میشود. اهل علم به اربعین چگونه مینگرند؟ اهل علم از خود میپرسند که مسلمانان که در رسانههای غربی، تروریست و جلاد و بیرحم و سنگدل و آدمکش معرفی میشوند! بهراستی مبانیشان چیست که آنها را به چنین آیینی(اربعین) وامیدارد و چون اهل علم هستند روی مفاهیم اسلامی بهویژه ترجمه قرآن دقیق میشوند و از رهگذر بررسی علمی اتفاقا به حقیقت و راستی میرسند. چه بسیار کسانی که با همین انگیزه و کنجکاوی یعنی میخواستند مبانی خشونتزای! اسلام را بررسی کنند که چه مبناهایی به چنین خشونت و قساوتی فرامیخواند و میکشاند[امثال طالبان و داعش و وهابیون] اما نه تنها دیدگاهشان دگرگون شد، بلکه شیفته اسلام شده و بسیاری حتی مسلمان شدند. آمار خود غربیهاست که اسلامگرایی در غرب بهویژه در قشر فرهیختگان و برجستگان علمی پس از یازدهم سپتامبر چندین برابر شد! به عبارتی آمریکا با پدید آوردن آن واقعه در پی بهدست آوردن مستمسکی برای کوبیدن ممالک مسلمان ضد خود بهویژه ایران بود اما نه تنها به هدف نرسید، بلکه عدو سبب خیر شد و بسیاری از دانشوران و خردمندان غربی، شیفته اسلام و مسلمانی بهخصوص به تعالیم شیعه گرایش پیدا کردند. چه چیز باعث شده تا مردم از هر قشری برای برپایی آیین اربعین هزینه کنند؟هر پرسشگری با مراجعه به منابع اسلامی که اهل تسنن نوشتهاند مانند فتوح ابن اعثم کوفی و تاریخ طبری و تاریخ یعقوبی و... وقتی به واقعه کربلا میرسد، حتی اگر مسلمان هم نباشد نسبت به امام حسین(ع) اظهار ارادت و خضوع میکند و آن بزرگ مقدس را شجاع بزرگی میشمارد که به بهای کشتار عزیزانش و گروگانرفتن زنان و کودکانش، گامی از راه راست خدا پس نرفت. ایشان را بهناگزیر میستایند، تحتتاثیر چنین شخصیت عظیم و فوقالعادهای قرار میگیرند، به تکریمشان میپردازند و حتی در اینباره هزینههایی سنگین هم میپردازند، از رنج سفر برای برپایی آیین اربعین در راستای ادای احترام به ساحت قدسی امام تا دیگر تاوانها که دشمنان اسلام به مسلمانان و اسلامگرایان و حقگوهای حقجو در غرب تحمیل میکنند.