از سوی دیگر بهدلیل عدم توسعه متوازن در کشور و مرکز گرایی شدید، خیلی از اوقات مناطق مختلف کشور کمتر در فضای رسانهای بازتاب پیدا میکنند. ضمن اینکه موضوعات مختلف هم سهم یکسانی در محصولات رسانهای ندارند و ممکن است برخی موضوعات مغفول واقع شده و به نوعی دچار تبعیض شوند.
در این میان باوجود برخی انتقادات که ممکن است به تلویزیون در برخی حوزههای وارد شود اما تلویزیون با تولید برخی برنامهها توانسته به عدالت رسانهای کمک کند. در دوران جدید مدیریت سازمان صداوسیما تاکید بر مسأله عدالت رسانهای در بخشهای مختلف سازمان صداوسیما مورد توجه قرار گرفته و برنامههای روتین و مناسبتی در این زمینه تلاش کردند از یکجانبهنگری و تمرکز بر بخشی و نادیدهانگاری بخشی دیگر پرهیز کنند.
برنامههایی مثل ثریا،صبح بخیر ایران، پایش و... توانستهاند تا حد زیادی به متوازن سازی برنامههای تولیدی سازمان صداوسیما و پرداختن به موضوعات کمتر پرداخته شده، نقش مهم و مؤثری در سالهای اخیر در فضای رسانهای کشور ایفا کنند. در این زمینه هم توانستند مخاطب هدف خود را جذب کنند و دیده شوند.
به عنوان مثال، برنامه تلویزیونی ثریا با اجرای محسن مقصودی در هفت سال پیش یعنی سال ۱۳۹۲ در گونه خبری و گفتوگو محور و در شبکه یک تولید شده است. ثریا توانست در مرجع ارزشگذاری سینما و تلویزیون یعنی منظوم نمره ۵.۹ از۱۰ را از سوی مردم بهدست بیاورد که نشان میدهد عموم مردم ثریا را اثری متوسط اما مفید برای تماشا ارزیابی میکنند. محسن مقصودی، تهیهکننده ثریا این برنامه را بهعنوان دیدبانی برای پیشرفت ایران تهیه کرده است. ثریا در ۱۳۹۶.۷.۱۲پخش خود را آغاز کرد.
برنامه پایش هم توانسته در حوزههای اقتصادی جایگاه خود را در فضای رسانهای کشور پیدا کند. این برنامه در گروه اقتصاد شبکه یک سیما و با رویکرد بررسی مسائل اقتصادی کشور پخش میشود. پایش به علت بررسی مسائل اقتصادی بهصورت قابل درک برای مخاطبان به برنامهای تاثیرگذار تبدیل شده است. از جمله موضوعات مطرح شده در برنامه پایش میتوان به مسأله اشتغال، بیکاری، تورم، نقدینگی، کارآفرینی، قیمتگذاری خودرو، مسکن، نرخ ارز و بررسی جدیدترین اخبار، اشاره کرد که با حضور فعالان اقتصادی کشور بررسی میشود. البته برنامه پایش در مقاطعی بهدلیل مخالفت بعضی مسئولان و همچنین دولت سابق، پخشش متوقف شد.
اینکه در دوران مدیریت جدید سازمان صداوسیما و در سند تحول این مجموعه به مسأله عدالت رسانهای و رویکرد سازمان در این زمینه تاکید شده، نکته بسیار مثبتی است. حتی در این دوره از خبرنگاران استانهای مختلف برای تهیه گزارش دیدارهای رهبر انقلاب با اقشار مختلف مردم استفاده شد که این امر هم جالب توجه است و در دورههای قبلی خیلی سابقه و مصداق ندارد.
همچنین برنامه ثریا توانسته با ساخت مستندهای مختلف از توانمندی بخشهای مختلف کشور و پرداختن به شهرستانها و روستاهایی که کمتر در فضای رسانهای نامی از آنها وجود دارد در این زمینه پیشرو باشد. این برنامه را تیم انقلابی و جوانی هم تهیه میکنند که نشان دهنده این است که اگر به جوانان فرصت داده شود در رسانه هم میتوانند خالق آثار مهم و مؤثری باشند.
مسأله آخر ضرورت پرداختن به مناطق مرحوم در برنامههای مختلف صداوسیماست. هرقدر رسانهملی بتواند مناطق محروم و مشکلات آنها را در عرصه رسانهای منعکس کند و بیشتر به گوش و چشم مسئولان برساند، نقش و رسالت خود را در حل مشکلات مردم برای پیشرفت کشور بیشتر ایفا خواهد کرد. بنابراین هم در عرصه گفتمانی و هم در عرصه نشان دادن مشکلات و به تصویر کشیدن مناطق محروم، برنامههایی چون ثریا و پایش نقش مهمی دارند و این نوع برنامهسازی باید با کیفیت بالاتر، تکثیر بیشتر و هدفگذاری کلانتر در سازمان صداوسیما مورد توجه مسئولان ارشد این نهاد قرار بگیرد.
