رسانه‌ های معاند، ناکام در جنگ‌ روایت‌ های محرم

متعاقب راه‌اندازی کمپین‌های نه به مناسبت‌های انقلابی و ملی، این‌بار با آتش تهیه همین ابررسانه‌های استکباری، وقیحانه‌ترین کمپین‌ها را راه انداخته‌اند تا طی آن مذهبی‌ترین مراسم شیعیان عالم به‌خصوص در ایران عزیز را زیر تیغ تحریم برده و پای مفاسد و خیانت‌ها و الحادی‌گری‌های خود قربانی کنند!

کمپین‌های خبیثانه «تحریم محرم»، «سیاه نپوشید»، «نذری ندهید»، «نذری نخورید»، «به حسینیه نروید»، «در هیات‌ها دیده نشوید» و کمپین‌های مشابه دیگر، رونمایی از هویت الحادی منافقان و معاندانی است که در پشت پرده‌های خیانت و خباثت، با دشمنان قسم‌خورده اسلام، تخته نرد می‌بازند!

نکته جالب این ماجرا اینجاست که از نظر آنها، نظام و مقامات نظام و شهدای نظام و مردم پشتیبان نظام جمهوری اسلامی که سرمایه اصلی و اجتماعی نظامند، شبیه‌ترین آدم‌ها به نهضت عاشورا و نهضت‌های قبل و بعد از عاشورا هستند!

و جالب‌تر از آن، این که آنها خودشان هم با افتخار می‌گویند که هیچ شباهت و قرابتی با مناسبت‌های دینی از جمله همین مراسم موسوم به عاشورا نداشته و رویکرد مردم به مناسبت‌های مذهبی و همزات پنداری‌های انطباقی، قبل از آن که نظام از آن بهره‌برداری کند، ترجمان پشت‌کرد مردم به این ملحد‌ها و مرتدهاست!

اگرچه در تاریخ بار‌ها و بار‌ها اثبات شده که محرم و عاشورا و حسین، نه‌تنها تحریم پذیر نبوده، بلکه اثر معکوس به جا گذاشته و مردم برای اظهار ارادت به ساحت امام‌حسین‌(ع) و اهل بیتش، بیش از پیش در صحنه حاضر شده و مقدمات و متن و مؤخرات چنین حضوری، از سطوح انگیزشی بسیار بالاتری بهره‌مند می‌شود.

ما در تاریخ خوانده بودیم که بارگاه امام‌حسین‌(ع) بار‌ها و بار‌ها توسط جباران حاکم کاملا تخریب شده و به آب بسته شده بود و حتی همه جا را زیر کشت برده و کشاورزی می‌کردند، اما هر بار موسع‌تر و مجلل‌تر از بار‌های قبل، دوباره و چندباره حرمش ساخته یا بازسازی شده و دوباره شاهد اجتماع بزرگ حسینی می‌شد.

ما در تاریخ خوانده بودیم که زیارت بارگاه امام‌حسین‌(ع) را محدود به سالی یک‌بار و هر بار منوط و مشروط به قطع یک انگشت کرده بودند و نه‌تنها استقبال از زیارت کاهش نیافت، بلکه بسیار بودند مشتاقانی که پس از قطع انگشتان دو دست، داوطلب دادن انگشت‌های پاهای‌شان می‌شدند!

اما محرم امسال، واکنش بصیرتی و انقلابی مردم ما به کمپین‌های فوق‌الاشاره که همراه با تبلیغات پروپاگاندایی و تحریف اغواکننده حقایق و واقعیات بوده و تصویرسازی‌های غلط از عزاداری امسال با جوسالاری خالی‌بودن خیابان‌ها از دسته‌جات عزاداری و خالی‌بودن حسینیه‌ها از مردم، بسیار محیرالعقول و دشمن‌شکن بود!

قطعا روایت اول و درست رسانه ملی با پخش‌های زنده و ضبطی، برنامه‌های تبیینی و تبلیغی و تهییجی و راه‌اندازی بحث‌های تحلیلی و کارشناسی و بصیرت‌افزایی‌های ناشی از آنها، یکی از اثرگذارترین عناصر خنثی‌کننده این کمپین‌ها و بی‌اعتنایی محض مردم و به‌خصوص نسل‌های نو به اراجیف یک مشت انسان‌های فاسد و عیاش بوده و امروز مردم با استناد به برنامه‌های گزارشی رسانه ملی، به پوچی و کاذب‌بودن تبلیغات دروغین این ابررسانه‌های جوسالار یقین پیدا کرده‌اند. مردم ما حالا بسیار بیشتر از گذشته متوجه عمق خباثت آنها شده‌اند که هدف آنها از گیردادن‌های موردی به معدود قطعه‌های یک پازل، محدود به همان‌ها نشده و هدفگذاری برچیدن بساط دین و خدازدایی از جامعه ایرانی و نیز جهان اسلام است.

تلاش مذبوحانه آنها برای شکست‌دادن مراسم حسینی در ایران از سال‌ها قبل آغاز شده بود:

الف: سال‌هایی که آنها حتی بهای طعام‌ها را محاسبه کرده و با ارائه ارقام نجومی، علیه طعام‌دهی حسینیه‌ها و هیات‌ها و حتی بی‌مناسبت‌بودن دخالت فارس‌ها در یک جنگ کاملا عربی، ذهنیت‌سازی‌های منفی می‌کردند!

ب: سال‌هایی که متوجه شدند ایران با عصاره‌گیری از شور حسینی مردم به‌خصوص جوانان هم در دفاع مقدس و هم در مقابله با تجزیه‌طلبی‌های قومی و حزبی پیروزی‌های تاریخی و ماندگار بزرگی به دست آورده است.

سال‌هایی که علاوه بر آن، فقط در دفاع از حرم به فرماندهی سردار دل‌ها حاج قاسم عزیز تنها با عَلَم‌کردن پرچم حضرت زینب(س) و استفاده از این سرمایه بزرگ در کشور‌های شیعه‌نشین، سیطره حکومتی داعش را در عراق و سوریه در حالی پایان داد که داعش با سرمایه‌گذاری عظیم و برنامه‌ریزی گسترده و پیچیده آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و صهیونیست‌ها و حتی سران خائن عرب به وجود آمده و خالق بزرگ‌ترین جنگ نیابتی تاریخ بوده است. البته علت امیدواری آنها شاید به مانور خیابانی عده‌ای از بانوان غفلت‌زده برگردد که متوهمانه گمان کردند کشف حجاب یعنی خداحافظی با اسلام و لیالی قدر و اعیاد بزرگی مانند عیدا... الاکبر عید سعید غدیر و حتی فاطمیه و عاشوراست!

در حالی که بسیاری از آنها مشتاقان پیگیر و پر و پا قرص مراسم انقلابی و دینی‌اند و کافی است که این گستردگی حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن و روز قدس و جشن ده‌ها کیلومتری غدیر و نیز مراسم بسیار عظیم عزاداری سید و سالار شهیدان را به همین بانوان نیز تخصیص داد. به هر حال حضور شورانگیز مردم در برنامه‌های محرم امسال و صحنه‌های آکنده از کثرت، با این که هنوز به اوج عزاداری‌ها یعنی به تاسوعا و عاشورای حسینی نرسیده‌ایم، آنچنان معنادار و اثرگذار بوده که دشمنان ما جز افتادن کوس رسوایی‌شان از پشت‌بام خیانت خباثت‌شان، عایدی دیگری از این کمپین‌ها و پشتوانه‌های مالی و تبلیغی و خبری شبکه‌های غول‌پیکر نصیب خود نکرده‌اند.

اینجاست که باید گفت: ‌ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست/ عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری.

این شکست تاریخی ابررسانه از رسانه ملی را در حالی می‌توانیم ماندگار نگه داریم که اولا مخاطبان و چارچوب‌های کار رسانه‌ای را شناخته و ثانیا با شگردشناسی از رسانه‌های غول‌پیکر و نیز شبکه‌های اجتماعی و مجازی، مستندا هم کار خنثی‌سازی فضاسازی‌های ذهنی و عینی غلط آنها را به‌درستی انجام دهیم و هم کار ذهنیت‌سازی خود را در حرکتی تهاجمی به مبانی فکری دشمن پیش ببریم و از این رو روایت اول و روایت مستند، برگ برنده رسانه ملی در این نبرد رسانه‌ای در یک جنگ فراگیر شناختی و ترکیبی است.

از این اتفاق مبارک فهمیدیم که پیروزی رسانه ملی در نبرد با رسانه‌های غول‌پیکر به عِده و عُده کمیت نیست، بلکه منوط به کیفیت کار و تلاش و جهاد و توسل و توکل است!

قطعا رسانه ملی به جرم همین جهاد تبیین که الحمدلله به درستی و موفق انجام شده، در آینده باید پذیرای سلسله تهاجمات جدید برای کاهش مخاطب و کاهش اثرگذاری در مخاطبان باشد.

اما مهم این است که رسانه ملی به جای وسعت سخنگویی و پاسخگویی، این بار بیش از قبل، تریبون‌سازی و میکروفن‌دهی به مردم کرده و حرف مردم را از زبان خود مردم به مردم جامعه منتقل کرده و در امانتداری خویش نیز موفق عمل کرده است و این همان پاشنه آشیلی است که برای خنثی‌سازی تهاجمات رسانه‌ای دشمن شناسایی گردید.

در جنگ روایت‌ها باید به این نکات توجه نشان دهیم:
رهنمود‌های رهبر معظم را هم به طور تفصیلی، هم آنالیزی و هم به شکل برجسته درست منعکس کنیم.
نقاط ضعف و قوت برنامه‌های قبل و حتی فعلی رسانه ملی را شناسایی کرده و در کیفیت‌افزایی از آنها استفاده کنیم. با نگاه جهادی به تلاش‌های مؤمنانه خویش مبادرت ورزیم و رفع تکلیفی و سازمانی عمل نکنیم.
وظیفه‌گرا باشیم، نه نتیجه‌گرا. مهم آن است که ما وظیفه‌مان را به درستی انجام دهیم.
استفاده از کارشناسان زبده، شهیر و کاربلد و باسواد را در دستور کارمان قرار دهیم.
به کثرت حضور فعال اقشار مردم در رسانه‌ها توجه کنیم.
رسانه ملی در این کشتی‌های فرهنگی باید با فنون آشنا باشد و علاوه بر آن باید یک بدلکار حرفه‌ای باشد تا ضمن خنثی‌کردن فنون دشمن، فنون خود را نیز در زمان مقتضی اجرا کند.

در فراز پایانی باید اضافه کنم که جنگ با اعتقادات مذهبی هم به سلسله جنگ‌های شناختی و ترکیبی اضافه شده و از این پس سلسله اقداماتی مثل آتش‌زدن قرآن با مجوز‌های رسمی دول غربی و نیز تحریم محرم و رمضان، تحریم حج و تحریم اربعین و سفر‌های زیارتی در لیست کمپین‌ها قرار خواهد گرفت تا با به‌کارگیری لاقید‌ها یا فرقه‌های ضاله، بر دین و مظاهر و مصادیقش چوب حراج زده و این پشتوانه اعتقادی نظام را تاراج کنند. کسی نباید تردید کند اعتقادات مذهبی و به‌خصوص ارادت به امام‌حسین‌(ع) خط قرمز مردم ماست و رسانه ملی فقط با یک تلنگر شوک وارد کرده و این حس را بیدار نموده است.
اینجاست که باید از زبان حافظ گفت:

با خرابات‌نشینان ز کرامات ملاف
هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد!

در پایان ضمن عرض خسته نباشید به همه دست‌اندرکاران برنامه‌های محرم، تأکید می‌کنم که مهم‌تر از شروع یک کار، ادامه‌دادن آن کار است و اگر رسانه ملی در دیده و شنیده‌شدن مردم، استمرار همت پیشه کند، این نفوذ کلام و این وسعت اهتمام، به تثبیت احترام مردم به رسانه رسمی نظام منجر خواهد شد.