داریوش ارجمند و روشن کردن آتش با یک دست

+ ناخدا خورشید، همون که یه دست نداره؟
- نه! همون که یه دست داره...
۳۷ سال پیش بود که داریوش ارجمند یک دشداشه‌ بلند سفید، یک دست نداشت و با صورتی که هیبت یک مرد دریادیده داشت، «ناخدا خورشید» را جان بخشید.
+ ناخدا خورشید، همون که یه دست نداره؟ - نه! همون که یه دست داره... ۳۷ سال پیش بود که داریوش ارجمند یک دشداشه‌ بلند سفید، یک دست نداشت و با صورتی که هیبت یک مرد دریادیده داشت، «ناخدا خورشید» را جان بخشید.
کد خبر: ۱۴۱۴۹۳۵
نویسنده حمید حاج‌حسینی | کارشناس رسانه

حالا او دوباره دشداشه سفید پوشیده، دستار به‌سر کرده و با همان جدیت پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها سرشب مهمان سرزمین دریا شده است. برنامه‌ای بی‌ادا و ساده به‌نام «بی‌کرانه» دو ماهی هست که از شبکه یک سیما پخش می‌شود. آن‌روز که خبر تولید این مجله تصویری را شنیدم و خبردار شدم که حامد شکیبانیا تهیه‌کننده آن است، می‌دانستم با پدیده‌ای آرام، عمیق و جذاب طرف هستیم. مثل کارهای قبلی‌اش این شب‌های خاطره‌برانگیز مثل مستند مسابقه فرمانده با آن جلوه‌های درخشان! داریوش ارجمند در بی‌کرانه فقط یک مجری استودیویی نیست. شاگرد کلاس‌های دانشگاهی علی شریعتی، تمام‌قد پای تولید بی‌کرانه آمده است.
نمی‌دانم برنامه تلویزیونی طلوع ماه را یادتان هست یا نه؟ داریوش ارجمند حدود ۲۰‌سال پیش روبه‌روی چهره‌های ماندگار علمی و فرهنگی ایران می‌نشست و زندگی، زمانه و آثارشان را بررسی می‌کرد. گفت‌وگوهایی گرم و گیرا به تهیه‌کنندگی رضا خوشدل. بی‌کرانه محل تلاقی دوباره همین دو دوست و همکار قدیمی است. این دو نفر به همراهی هم، گفت‌وگوهایی با محوریت مردم و سوژه‌های تفتیده جنوب ایران ساخته‌اند. بی‌کرانه یک مجله تصویری سفری است. این برنامه در فصل اول خود به نادیده‌های مکران و سواحل جنوب ایران می‌پردازد. آنچه احترام‌برانگیز است انرژی خوب این تیم فعال و سرپنجه است. داریوش ارجمند روی لنچ دکلمه‌هایی در ستایش آفتاب و دریا می‌نویسد و اجرا می‌کند. سازندگان آیتم‌ها هریک مثل یک مستندساز با موتور، قایق و قدم‌زنان در جاده، بندر و بازار با مردم و مکان‌های دیده‌نشده استان‌های جنوب روایت می‌سازند. موسیقی متناسب، تصویربرداری‌های هوایی، دوربین‌هایی با زاویه دید راوی، نزدیک شدن به مردم و سوژه‌ها و شنیدن حرف‌ها و درد دل‌هایی غیرتکراری. داریوش ارجمند آن روز که ناخدا خورشید بود و یک دست نداشت، سیگار و کبریت را لابه‌لای انگشتانش می‌چرخاند و روشن می‌کرد. کار سختی است. من چند بار تلاش کردم و نشد ولی ارجمند ۳۷سال بعد هم می‌تواند با یک دست روشن کند.

 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
روایت اول، شرط پیروزی

در گفت‌وگو با دکتر سیدمرتضی موسویان، ضرورت و اهمیت داشتن دکترین در رسانه و دلایل قوت و ضعف رسانه‌های داخلی و معاند را بررسی کرده‌ایم

روایت اول، شرط پیروزی

مجرمان در قاب شوک

در گفت‌وگو با تهیه‌کننده مستند معروف شبکه سه اولویت‌های موضوعی فصل جدید بررسی شد

مجرمان در قاب شوک

نیازمندی ها