عاشق کارم هستم

شروع به کار شما از کجا بود؟
کارم را از دوبله شروع کردم. البته تشخیص دادند که جنس صدای من بیشتر به کار برنامه‌های طنز، کارتون و انیمیشن می‌خورد.

رادیویی بودن مساوی است با عاشقی؛ شما هم عاشق هستید؟
بله، ببینید ما عاشق کارمان هستیم، یعنی عشق به کار داریم. درست که عشق به کار، نان و زندگی نمی‌شود ولی ما عادت کرده‌ایم به این قضیه !‌درآمد خوبی نداریم. به‌طور کلی، کار هنری در ایران درآمد خوبی ندارد. بگذریم از تعداد کسانی که انگشت‌شمارند و آنها خیلی کم هستند. اکثرا ما هم به‌دلیل عشق به کار و مردم، سر کار می‌آییم و خودمان هم لذت می‌بریم.

در حال حاضر با چه شبکه‌هایی همکاری می‌کنید؟
غیر از برنامه «کوی نشاط» با دیگر برنامه‌های رادیویی در ارتباط نیستم. البته در دوبله فعال هستم و انیمیشن‌های کودک، کارتون و فیلم‌‌های هندی و کره‌ای را دوبله می‌کنم.

در این برنامه رادیویی چه نقشی را ایفا می‌کنید؟
در «کوی نشاط‌» چند رل شاخص دارم که یکی از آنها آقای «جو‌ساز‌» است؛ آدمی که فضول محله است و مدام در کارهای این و آن دخالت و جو‌سازی می‌کند. اسمش رویش است؛ جو‌ساز است. رل‌های مختلف دیگر هم بر‌عهده دارم که آنها هم کار طنز هستند؛ شخصیتی به اسم «آژانس‌» است که هرهفته آن را اجرا می‌کنم. پیرمردهای مسنی که هر هفته در کوی نشاط حضور دارند، دو پیرمرد با‌نمک و خوشمزه که خیلی هم مورد توجه قرار گرفته‌اند.

از پیشکسوتان و طنازان رادیویی چه کسانی در این برنامه به ایفای نقش می‌پردازند؟
در حال حاضر من به همراه امیر پارسی که عمده شهرت او برای بازی در نقش اوستا یا آمیرزا در مجموعه «عبدلی و اوستاست» و همچنین عباس نباتی. فقط ما سه نفر از قدیمی‌های رادیو هستیم که در این برنامه فعالیت می‌کنیم.

به‌تازگی در سینما نقش جدیدی را ایفا کرده‌اید؟
در فیلم سینمایی «قیف» با کارگردانی رضا عطاران نقشی طنز را بازی کرده بودم که هنوز اکران نشده است و البته قرار بود فیلم طنز دیگری را هم آغاز کنیم که هنوز کاملا مشخص نیست‌. البته با حمید جبلی هم سریالی تلویزیونی داشتیم که قطع شد.

جوانترها برای کار طنز از کجا باید شروع کنند؟ چه پیشنهادی برای تازه‌کارها دارید؟
باید بیایند کنار دست گوینده‌های قدیمی بنشینند و در این برنامه‌ها به‌عنوان تماشاچی شرکت کنند، ببینند گوینده‌های قدیمی طنز، طنز‌گوهای قدیمی چه کار می‌کنند. از اینها درس بگیرند و در کلاس‌هایی که گذاشته می‌شود، شرکت کنند.

به‌نظرم شما هم کلاس‌های دوبله و گویندگی را برگزار می‌کنید؟
خودم هم کلاس‌های دوبله و گویندگی گذاشتم، علاقه‌مندان می‌توانند ثبت‌نام کرده و در این کلاس‌ها شرکت کنند و کارهای طنز رادیو و کارهای دوبله را از نزدیک آموزش ببینند.

مخاطبان رادیو بیشتر چه قالب برنامه‌هایی را می‌پسندند؟
برنامه‌های طنز رادیو صد‌درصد مخاطبان خود را دارد؛ ‌در تاکسی، مترو و خیابان مردم عاشق کار‌های طنز هستند. واقعا هر چه کار طنز بیشتر شود، مردم شاد می‌شوند و می‌خندند .یکی از کارهای طنز رادیو که خیلی مورد توجه مردم بوده، همین برنامه «کوی نشاط» است که بی‌نهایت شنونده دارد.

به یاد دارید تا الان چند کار کودک انجام داده‌اید؟
بله یکی «پسر‌شجاع‌»،«دانلد داک»، «یوگی و دوستان» و «جیمبو»! مهم‌تر از همه پسر‌شجاع که به‌جای
«شیپور‌چی‌» حرف زدم‌.

وقتی برنامه کودک می‌بینید چه حسی دارید؟
حس نوستالژیک دارم و یاد قدیم‌ها می‌افتم.

شرایط کار کردن در حال حاضر مساعدتر است یا در گذشته بهتر بود؟
شرایط کار کردن در قدیم‌ها نسبت به حال حاضر خیلی بهتر بود. در گذشته فیلم‌ها یا انیمیشن‌هایی که برای دوبله می‌آوردند، خیلی با‌ارزش بود، در حالی‌که الان ارزش کار کردن ندارد. آموزش و فن ندارد. می‌توان گفت: هیچی ندارد و همه‌چیز شده اکشن و بد‌آموزی‌.

به نظر شما بهتر نیست خود کسانی که در ایران و در کار انیمیشن هستند، محتوا را تولید کنند‌؟
متاسفانه دست‌اندرکاران به این فکر نیستند که اینها را کمک مادی کنند‌. خیلی‌ها با‌استعداد هستند، فکرشان هم خوب است و سلیقه خوبی هم در این قضیه دارند ولی متاسفانه در حال حاضر ساختن انیمیشن ایرانی در ایران خیلی مخارجش بالاست و امکاناتش خیلی کم است. باید اینها حمایت بشوند که نمی‌شوند.

شما چه راهکاری را پیشنهاد می‌کنید؟
دولت باید خیلی به این کار توجه داشته باشد و حمایت‌شان کند، پول در اختیارشان قرار دهد تا اینها بتوانند کار کنند. ما جوان‌هایی داریم که بی‌نهایت استعداد دارند و حیف از آنها که کار نکنند.

اگر جوان‌ها شور و شوق ندارند به چه علت وارد این عرصه می‌شوند؟
نمی‌دانم همین‌جوری می‌آیند. خیلی‌ها هم آمده‌اند و رفته‌اند و دیگر برنگشته‌اند. باید کسانی بیایند که علاقه‌مند به این کار بوده و حوصله داشته باشند. این کارها زمان می‌برد. همین جوری که نمی‌شود گوینده، گوینده طنز شود. خیلی سخت است. خدا بیامرز آقای نوذری کو؟ آقای مقبلی کو‌؟رفتند و کسی هم جای‌شان نیامد.

آینده رادیو را چگونه می‌بینید؟
ما به نویسنده‌های خوب، کارگردان‌های طنز خوب و نمایشنامه‌نویس‌های خوب نیاز داریم. نویسنده‌های طنز خوب باید بیایند که بنویسند و هنر‌پیشه‌ها، آن را اجرا کنند. باید نیروهای جدید بیایند و پیش ما کار را یاد بگیرند؛ چون کار طنز، کار هر کسی نیست؛ اولا کسی که می‌خواهد این کار را انجام دهد باید صدای طنز داشته باشد که شنونده را جذب کند. دومین عامل «متن» است اما در حال حاضر جوان‌هایی که می‌آیند، زیاد علاقه ندارند و زیاد شوق و ذوق نشان نمی‌دهند.