در عصری که زندگی میکنیم مسافرت تنها محدود به سفرهای زیارتی، کاری، تحصیلی و... نیست بلکه میتوان گفت که به یک امر ضروری تبدیل شده است؛ چرا که هرازگاهی فرار از فضای روزمره زندگی و تجدید قوا کردن، نیروی دوبارهای به ما برای ادامه زندگی، کار و فعالیت میدهد .
در همین راستا هتلها و سیستم هتلداری به طرز چشمگیری پیشرفت کردهاند و تا حد زیادی توانایی پاسخگویی به هر نوع نیاز مسافر را دارند. در واقع این شما هستید که در سفر به یک شهر تصمیم میگیرید که چه نوع اقامتی و در چه نوع هتلی داشته باشید. به عنوان مثال در سفر به تبریز این شما هستید که بر اساس خواسته خود میتوانید هتل شهریار تبریز را انتخاب کنید و تجربه اقامت در یک هتل پنج ستاره خوب را کسب کنید. حتی میتوانید هتل گسترش تبریز که چهار ستاره است را انتخاب کنید و تجربه متفاوتی به دست آورید.
حالا شاید بپرسید تعداد ستارههای هتل بر چه اساسی و به چه منظوری تعیین میشوند و اصلا تعداد این ستارهها تاثیری بر نوع خدمات ارائه شده توسط هتل دارد؟ پاسخ این سوالات و سوالات بیشتر را در ادامه مطلب با هم بررسی خواهیم کرد، پس همراه ما بمانید.
تعداد ستاره های هتل نشان دهنده چیست؟
طبق آنچه که همه ما کمابیش میدانیم تعداد ستارههای هتل نشان دهنده کیفیت بالای هتل و لوکس بودن آن است. البته در این مورد هم مانند هر موضوع دیگری تعریف مطلقی وجود ندارد و ممکن است در برخی شرایط وضعیت متفاوت با آنچه که فکر میکنیم، باشد.
اما در 90% مواقع تعداد ستارههای هتل نشان از میزان بالا بودن یا متوسط بودن کیفیت خدمات ارائه شده در آن هتل است. به غیر از خدمات موارد دیگری هم برای لحاظ کردن ستاره در یک هتل وجود دارد که اعم از موارد زیر هستند:
نکتهای که در مورد تعداد ستارههای یک هتل وجود دارد این است که تعیین تعداد ستارهها به نوعی بومی هم انجام میشود؛ یعنی ممکن است هتل پنج ستاره یک شهر با هتل پنج ستاره شهر دیگر متفاوت باشد، این مورد در مورد کشورهای مختلف هم صدق میکند.
به عنوان مثال ممکن است خدمات و امکاناتی که در یک هتل تبریز که پنج ستاره است، دریافت میکنید با یک هتل پنج ستاره در تهران متفاوت باشد. پس در انتخاب هتل علاوه بر توجه به تعداد ستارهها پرس وجو و یا سرچ اینترنتی میتواند اطلاعات دقیقتری از آن هتل در اختیار شما قرار دهد.
تقسیم بندی هتل ها بر اساس ستاره یا میزان امکانات
هتلها و محلهای اقامتی چند نوع هستند که بر اساس خدمات، نوع امکانات، تعداد اتاق، مساحت ساخت، نوع میهمان، نوع کاربرد و موارد دیگری از این قبیل اسامی مختلفی دارند. در این بخش ما به معرفی هتلها بر حسب تعداد ستارهای که دارند خواهیم پرداخت. هتلها از نظر دارا بودن ستاره در پنج گروه قرار میگیرند. از جمله:
هتل های یک ستاره یا گردشگری
هتلهای یک ستاره در واقع هتلهایی هستند که امکانات رفاهی در آنها در حد ابتدایی و معمولی رعایت میشود. از ویژگیهای دیگر این هتلها تعداد کم اتاق و مساحت کوچکتر آنها نسبت به سایر هتلها است.
در این هتلها نظافت روزانه انجام میشود و تعداد پرسنل محدودتری دارد. این نوع هتلها اغلب در مناطق شلوغ شهر قرار میگیرند و فاصلهی نزدیکی با مراکز تجاری دارند. بخش پذیرش، تلفن عمومی و سامانه پرداخت الکترونیک نیز در فضای هتل وجود دارد.
هتل های دو ستاره یا استاندارد
هتلهای دو ستاره در واقع یک لول از هتلهای یک ستاره بالاتر هستند و میتوان گفت که به نسبت هتلهای یک ستاره تقریبا مساحت بزرگتری دارند، که همین موضوع در بزرگتر بودن اتاقها و بیشتر بودن تعداد اتاقها دخیل است.
در این هتلها اغلب رستورانی برای سرو صبحانه و حتی سایر وعدههای غذایی در نظر گرفته شده است، اما منوی محدودتری نسبت به سایر هتلها خواهد داشت.
تعداد پرسنلی که در این هتلها مشغول به کار هستند، نسبتا کم است. اما در اتاقها امکانات رفاهی بیشتری وجود دارد. از جمله: تلویزیون، تختهایی با اندازههای معمولی، لوازم بهداشتی، کمد و...
نظافت به صورت روزانه انجام میپذیرد، در فضای هتل سامانه پرداخت الکترونیک، تلفن عمومی، بوفه صبحانه، لاندری و موارد دیگری از این قبیل وجود دارد.
هتل های سه ستاره یا اقامتی رفاهی
هتلهای سه ستاره از آن دست هتلهایی هستند که امکانات خوبی نسبت به هتلهای یک و دو ستاره به مسافران ارائه میدهند و در مقابل از هتلهای چهار و پنج ستاره هزینه مقرون به صرفهتری دارند.این هتلها از مساحت بزرگتر و تعداد اتاقهای بیشتری نسبت به هتلهای دو ستاره برخوردار هستند. در کنار اتاقهای معمولی گاها یک سوئیت با امکانات رفاهی بیشتر هم دارند.
در این هتلها تعداد کارکنان و پرسنل بیشتر بوده و امکانات رفاهی داخل اتاقها و حتی لابی هتل بیشتر است. قسمت پذیرش 14 ساعت در حال فعالیت بوده و تلفن نیز به صورت 24 ساعته فعال است.
هتل های چهار ستاره یا درجه یک
هتلهای چهار ستاره جزو هتلهای کیفیت بالا هستند و اقامت در چنین هتلهایی امکانات رفاهی و خدماتی زیادی برای مسافران در بر خواهد داشت. فضای هتل و مساحت ساخت آن بزرگ است. فضای اتاقها بسیار مناسب، بزرگ است و از نور مناسب، سیستم تهویه مطبوع، انواع امکانات رفاهی مانند تختهایی با تشکهای خوب، سرویس بهداشتی تمیز، لوازم بهداشتی، تلویزیون، سشوار، چایساز، وجود اتاق های دیگر در داخل یک اتاق و موارد بسیار دیگری از این قبیل برخوردار هستند.
از لحاظ تعداد پرسنل و نوع خدمات رسانی در سطح بسیار بالاتری قرار دارند. در واقع برای بیان مزیت هتلهای چهار ستاره نمیتوان به همین چهار سط بسنده کرده؛ چرا که در این هتلها امکانات و خدمات رفاهی بسیار خوب و در سطح بالایی به مسافران ارائه میشود. مانند هتل گسترش تبریز که چهار ستاره است و میتواند یک اقامت رویایی برای شما به ارمغان بیاورد.
هتل های پنج ستاره یا مجلل
هتلهای پنج ستاره شاید چندان نیاز بررسی نداشته باشند؛ چرا که این نوع هتلها ورژن بسیار با کیفیتتری نسبت به هتلهای چهار ستاره هستند. در این هتلها تمامی خدمات هتلهای چهار ستاره با کیفیت بسیار بیشتری ارائه میشود و حتی امکانات رفاهی بیشتری نیز دارند.
اتاقهای بزرگتر، فضای لابی بزرگتر و شیکتر، وجود سوئیتهای لوکس و مجلل، رستوران، کافیشاپ، پرسنل حمل بار، امکانات فول داخل اتاقها، پرسنل کاملا مسلط و آموزش دیده، گوشهای از امکانات رفاهی در هتلهای پنج ستاره هستند. از جمله هتلهای پنج ستاره، هتل شهریار تبریز است که در نوع خود خدمات بسیار خاص و با کیفیتی را به میهمانان هتل ارائه میدهد.
در این متن به بررسی انواع هتلها پرداختیم و در دل همین بررسیها متوجه شدیم که تعداد ستاره هتل نسبت مستقیمی با کیفیت و نوع خدمات آن هتل دارد. در واقع هتلها بر حسب کیفیت خود ستاره دریافت میکنند. البته با هم قابل ذکر است که کیفیت دو هتل با تعداد ستاره مشترک ممکن است در دو شهر مختلف یا دو کشور مختلف، بسیار متفاوت باشد.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد