دوگانه انگلیسی

این همان واقعیتی است که رسانههای وابسته به جریان قدرت در انگلیس ازجمله شبکه بیبیسی سعی در کتمان یا تحریف آن دارند. بهنظر میرسد دیگر افکار عمومی انگلیس نیز پذیرای این تفسیر وارونه نیست! همین مسأله حتی صاحبان قدرت پنهان در لندن را نیز نگران و وحشتزده کرده است. در تحلیل آنچه امروز در انگلیس میگذرد، مؤلفههای گوناگونی تاثیرگذار است. یکی از نگرانیهای اساسی در میان اعضای خاندان سلطنتی و احزاب کارگر و محافظهکار در انگلیس، عدم اقناع نسل جدید این کشور نسبت به نهاد سلطنت است. نظرسنجیها در انگلیس، حکایت از فاصلهگیری تصاعدی و مستمر نسل جدید انگلیسیها از نهاد سلطنت دارد. نتایج یک نظرسنجی جدید که در ماه آوریل توسط مؤسسه نظرسنجی «YouGov» صورت گرفته، نشان میدهد حمایت از نظام سلطنتی در میان افراد بین ۱۸ تا ۲۴ سال به ۳۶ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که حدود یک دهه قبل(در سال ۲۰۲۳ میلادی) این میزان حمایت، حدود ۷۲ درصد بوده است! بیدلیل نیست که نهادهای امنیتی انگلیس شدیدا نگران نفوذ فکری و اجتماعی گسترده جمهوریخواهان بین نوجوانان و جوانان و در مقابل، تضعیف جایگاه سلطنت لرزان انگلیسی در میان آنها هستند. این روند، خصوصا در شبکههای اجتماعی نمود ویژهای یافته و هرروز افراد بیشتری را بهسوی مخالفت با ساختار سیاسی و حمایتی موجود در انگلیس سوق میدهد. بخشی از تحرکات استقلالطلبانه در ایرلند شمالی، اسکاتلند و ولز نیز بهصورت طبیعی این روند را تشدید کرده است.در این میان، بسیاری از جمهوریخواهان، دولت انگلیس را نماد جمهوریت در این کشور تلقی نمیکنند و آن را در تثبیت ساختار ناعادلانه سلطنتی مقصر اصلی قلمداد میکنند. بهعبارت بهتر درکنار سلطنت لرزانی که امروز چارلز سوم وارث آن است، دولت محافظهکار ریشی سوناک نیز دولتی غیرمقبول (با کسب حدود ۲۰درصد مقبولیت عمومی) است. در چنین شرایطی دموکراسی و سلطنت در انگلیس، هر دو تبدیل به نماد واگرایی عمومی و مردمی شدهاند. هر چند شبکه بیبیسی و دیگر رسانههای انگلیسی در این معادله تلاش میکنند با خلق تصاویر وارونه و تزئین نهاد سلطنت، مانع از تشدید این روند شوند اما تجربه یک دهه اخیر و آیندهپژوهی سالهای آتی در انگلیس نشان میدهد که این رویکرد دروغین و مسموم نیز تاثیری در اضمحلال کاخ باکینگهام در آینده این کشور نخواهد داشت. از سوی دیگر، ناتوانی دو حزب سنتی انگلیس (کارگر و محافظهکار) در مدیریت شرایط پسابرگزیت در انگلیس، جایی برای اعتماد به آینده در میان شهروندان انگلیسی باقی نگذاشته است. در چنین وضعیتی گذار نسلی از یکسو و تشدید بحران ناکارآمدی در هر دو بعد حکمرانی (سلطنت و جمهوریت)، بنیانها و مؤلفههای اساسی قدرت در لندن را هدف قرار خواهد داد.