"برادران لیلا"، داستان فرافکنی شکست‌خوردگان / وقتی همه مقصرند!

سیدمجتبی جلال‌زاده: فارغ از بحث‌ها و نظرها درباره بودجه ساخت این فیلم و حتی بدون اشاره که چگونگی ساخت بدون مجوز آن و یا نحوه انتشارش در فضای مجازی، آنچه فعلا در فضای مجازی محل بحث است، محتوای فیلمی است که در ظاهر به وقایع سال گذشت ارتباط پیدا می‌کند.

چنین است که در تحلیل‌های سیاسی از این فیلم، "لیلا" نماینده زنان می‌شود و برادرلن هر یک در جایگاه جریانلت سیاسی می‌نشینند و حتی داستان خرید مغازه هم به "برجام" تشبیه می‌شود!

اما فارغ از این تاویل‌های سیاسی، نکته پنهان در این فیلم آن است که "برادران لیلا" داستانی صاف و ساده است از فرافکنی جریاناتی شکست خورده که نه توان پیشرفت دارند و نه قدرت تصمیم‌گیری؛ و در این بین مشکلات را به گردن یکدیگر می‌اندازند و در فرجام پدری را مقصر می‌بینند که تنها سرپناه آنان به لطف وجود اوست.

"برادران لیلا" در واقع اعتراف به نمک‌نشناسی افرادی است که از منافع وجود دیگران استفاده می‌کنند اما چون نوبت به نتیجه اشتباهاتشان می‌رسد، انگشت اتهامات را به‌سوی یکدیگر نشانه می‌روند و کاسه و کوزه‌ها را بر سر بزرگترهایی می‌شکنند که اتفاقا همه هویت‌شان از آنان است.

در این فیلم، نقش "لیلا" به‌عنوان کارکتری که سعی می‌کند خود را منجی و مبارز نشان دهد، حائز اهمیت است. شخصیتی که به تنهایی برای دیگران تصمیم می‌گیرد و بی آنکه به برادرانش فرصت انتخاب دهد، آنها را در برابر عمل انجام شده قرار داده و حتی سکه‌هایی که پدرش جمع‌آوری کرده را نیز از او دریغ می‌کند و درست در همین شرایط، پدر و برادران را متهم می‌کند.

به این ترتیب می‌توان گفت که سازندگان " برادران لیلا" شاید بی‌آنکه حتی خود بدانند، صادقانه به این واقعیت اذعان کرده‌اند که شکست خوردگان در روابط و مناسبات اجتماعی که گاه از ترس گرفتار شدن، راهی جز مهاجرت نیافته‌اند، به‌جای درس گرفتن از اشتباهات و جبران آن، دیگران را مقصر پنداشته و به ناحق بر چهره بزرگترها سیلی می‌زنند.

نسلی که به‌جای مقصر دانستن خود، دیگران را متهم کند، شانسی برای عبور از اشتباهات نخواهد داشت و این نکته‌ایست که سازندگان "برادران لیلا" از آن غفلت کرده اند.