عمل قلب باز در رینگ

با این حال تبعات منفی مهاجرت رئیس فدراسیون بوکس به اروپا، جدا از این‌که عملکرد وزارت ورزش و جوانان را زیر سوال برده، بیش از همه به ضرر بوکسورها تمام شده است. چرا که اولین ترکش این داستان به تیم‌ملی بزرگسالان خورده است. جنجال‌های جدید مربوط به انتخاب حسینقلی نهرودی به عنوان سرمربی تیم‌ملی بوکس است.

پیشکسوت ۷۷ساله‌ای که بیشتر از یک‌دهه از رینگ دور بوده و کوچ نکرده است. تا پیش از او علیرضا استکی سرمربی تیم‌ملی بوکس بود. او برای مدت چهار سال و در دوره ریاست ثوری این مسئولیت را به عهده داشت. همزمان با جدایی ثوری از فدراسیون بوکس، قرارداد استکی نیز با تیم‌ملی(پایان آذرماه) به پایان رسید. اگر بخواهیم نگاهی منطقی و عادلانه به عملکرد استکی در چهار سال گذشته داشته باشیم، باید گفت او با این تیم نتایج بدی نگرفته است. کسب اولین مدال جهانی برای بوکس ایران بعد از ۸۶ سال، حضور دو نماینده در فینال مسابقات قهرمانی آسیا پس از ۹ سال و کسب دو سهمیه بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو، نتایجی بود که استکی در مدت همکاری‌اش با این تیم به دست آورد. حالا این که چه شده شورای فنی بوکس در چنین شرایطی که اوضاع فدراسیون آشفته است، این تصمیم حساب نشده را می‌گیرد، قدری سوال برانگیز است.

یک اختلاف انتخاباتی

شنیده‌ها حاکی است که دلیل همکاری نکردن مجدد فدراسیون بوکس با علیرضا استکی به اختلاف نظر او با روح‌ا... حسینی بر می‌گردد. بعد از جدایی ثوری از فدراسیون بوکس، وزارت ورزش روح‌ا... حسینی از قهرمانان اسبق و صاحب‌نام این رشته را به سمت سرپرستی این فدراسیون منصوب کرد. حسینی که سال گذشته در انتخابات ریاست فدراسیون بوکس، رقیب جدی ثوری بود و در نهایت با آرای ۲۶ بر ۱۶ انتخابات را باخت در آن مقطع صراحتا عنوان کرد که انتخابات ناسالم بود و ثوری در شرایط نابرابر به ریاست این فدراسیون رسید. این در حالی بود که علیرضا استکی نیز رسما در رسانه‌ها از ثوری حمایت کرد و منکر صحبت‌های حسینی شد!
حالا گفته می‌شود حسینی به دلیل اتفاقات گذشته دل خوشی از استکی ندارد و برای همین فضایی را ترتیب داده تا نهرودی را به عنوان سرمربی به شورای فنی تحمیل کند. از قرار جلسه روز شنبه شورای فنی بوکس به منظور بررسی عملکرد تیم‌های ملی برگزار می‌شود اما سرپرست فدراسیون به اعضای حاضر پیشنهاد می‌کند نهرودی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انتخاب شود. نکته درخور توجه اینجاست که علیرضا استکی در این جلسه غایب بود و فقط برای رسمیت بخشیدن به رای‌گیری، نام او کنار نهرودی روی تخته نوشته می‌شود تا اعضا نهرودی را انتخاب کنند.

این‌که اگر تصمیمات از قبل اتخاذ شده چه نیازی به برگزاری چنین‌نشستی بوده، سوالی است که باید سیاستگذاران فدراسیون بوکس پاسخ آن را بدهند. البته انتخاب سرمربی حق طبیعی سرپرست یا رئیس فدراسیون است اما نکته مهم اینجاست که چرا فدراسیون بوکس باید این همه عقبگرد داشته باشد. در این که نهرودی از پیشکسوتان بوکس ایران است و بسیاری از چهره‌های این رشته در تیم‌ملی دست‌پرورده او بوده‌اند، شکی نیست اما باید بپذیریم که او در حال حاضر فاصله زیادی با علم روز بوکس دنیا دارد و امتحانش را پس داده است. به خصوص این که به تازگی نیز عمل قلب باز انجام داده و قرار گرفتن در چنین موقعیتی برای سلامتی خودش خطرناک است.

یک تصمیم عجولانه

انتخاب نهرودی به عنوان سرمربی تیم‌ملی بوکس بوکس تصمیم بسیار عجیبی بود که اعضای شورای فنی با وجود نقش نداشتن در اتخاذ آن، اما به دلیل رای دادن به آن، باید در موردش توضیح بدهند. به خصوص این که طی چند روز اخیر تعدادی از آنها در گفت‌وگو با رسانه‌ها تلویحا تایید کرده‌اند که‌فدراسیون می‌توانست جانشین بهتری برای استکی انتخاب کند. نکته جالب اینجاست که فدراسیون اعلام کرده انتخاب نهرودی در حال حاضر موقتی است و در آینده نزدیک به دنبال انتخاب یک مربی خارجی تراز اول برای تیم‌ملی بوکس بزرگسالان است. آیا بهتر نبود اگر واقعا چنین نگرشی وجود دارد این فرصت در اختیار قهرمان و مربیان جوان دیگری گذاشته می‌شد که باید یک روز به آنها اعتماد شود. مربیانی که حتی در صورت حضور مربی خارجی می‌توانستند به همکاری با تیم‌ملی ادامه دهند تا برای سال‌های آینده از تجربه کافی برای در اختیار گرفتن هدایت تیم‌ملی کشورمان برخوردار باشند. آخرین نتیجه‌ای که تیم‌ملی بوکس ایران در میادین بین‌المللی گرفته، دو مدال برنز در رقابت‌های قهرمانی آسیا ۲۰۲۲ بوده که آبان ماه گذشته به دست آمد و انتقادهای زیادی به آن می‌شد. آن هم در شرایطی که استکی سرمربی بود.

روزنامه جام جم