کودکان نسبت به ما احساسات عمیقتری را تجربه میکنند، بنابراین متوجه اوضاع روحی فرزندتان باشید. سکوت، گوشهگیری، بیاشتهایی، تمایل نداشتن به بازی و تعامل با دیگران، عدم تمرکز، اختلالات رفتاری، خوابهای آشفته، علائم گوارشی، عصبانیت، گریه و...از نشانههای غم و اندوه کودکان هستند. کودکانی که برای مدت طولانی با احساس غم و اندوه مواجهند، اختلالات روحی و روانی بیشتری را در بزرگسالی تجربه میکنند. عوامل مختلفی مانند مشکلات جسمی، کمکاری تیروئید، اختلال یادگیری، عوامل بیولوژیک و ارثی، محیط نامناسب خانوادگی، والدین سرزنشگر یا بیتوجه، فقر و مشکلات اقتصادی، عدم اعتماد به نفس، سوگ عزیزان، طلاق و جدایی، تغییر مکان زندگی، آزار جنسی و... نیز منجر به غم و ناراحتی کودکان میشود .
وقتی متوجه میشوید کودکتان مثل همیشه شاد و سرحال نیست با او همدلی کنید و غم و اندوهش را متناسب با سنش بپذیرید. بدون قضاوت، سرزنش و نصیحت کردن به صحبتهای کودکان گوش دهید تا متوجه علت ناراحتی آنها شوید. کودکتان را تشویق کنید تا به کمک خلاقیتی که دارد از طریق نقاشی، گل بازی، طراحی و...احساساتش را بیان کند. بکوشید به روشهای مختلفی او را خوشحال و احساس مثبتی در او ایجاد کنید. به نوع تغذیه، فعالیت فیزیکی و خواب کودکان اهمیت دهید، زیرا اهمیت بسزایی در احساس شادی و نشاط کودکان دارند. سعی کنید با تشخیص درست و بهموقع از پیامدها و عوارض ناخوشایند غم و اندوه در دوران بزرگسالی پیشگیری کنید.
روزنامه جام جم
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم:
رضا کوچک زاده تهمتن، مدیر رادیو مقاومت در گفت گو با "جام جم"
اسماعیل حلالی در گفتوگو با جامجم: