از کنار تبلیغ رایگان فیلم‌ها به‌سادگی عبور نکنیم!

این روزها که در پی به‌هم ریختگی بخشی از شهرها از سوی اغتشاشگران، سینماها به صورت خودخواسته ــ چون دیگر فعالیت‌ها در سطح شهرها برقرار است ــ در کندی ارتباط با مخاطبان برده شده‌اند و آثار اندکی روی پرده رفته است، تبلیغ رایگان آثار سینمایی روی اکران، اقدامی است که از سوی تلویزیون صورت گرفته است. طبق بعضی آمارهای دریافتی، بیش از۱۰۰۰نوبت تبلیغ رایگان فیلم‌ها در دو ماهه اخیر، انجام شده‌است. این نکته که پیشتر مورد تأکید جامعه سینمایی ایران بود، اکنون با جاری شدن تبلیغ رایگان، جامه‌عمل به خود پوشانده است. حالا رخداد چنین موضوعی، حاصل تفاهم سازمان سینمایی با سازمان صداوسیماست یا امر دیگری، این را مطرح می‌کند که چرا از سوی صاحبان آثار بهره‌مند از چنین امتیازی یا از سوی سازمان سینمایی یا از سوی جامعه صنوف سینمای ایران و دست‌کم صنف تهیه‌کنندگانش، کمتر به چنین موضوعی اشاره شده است؟

امر خوب، نیازمند اعلام برای توسعه و ترویج آن است. اینجا فضایی است که باید بر تداومش، اصرار ورزید و نخستین گام نیز باید از سوی جامعه سینمایی برداشته شود و اعلام دارد که روالی در حال طی شدن است. بعد از آن، باید به سیما رسید که خوب بود زودتر این خبر را اعلام کند و دست آخر، به بعضی رسانه‌ای‌ها که به‌جای کوبیدن بر طبل ناامیدی و توزیع ناآرامی، اصطلاحا «بر طبل شادانه بکوبند». هزینه ریالی این حجم تبلیغات هم، عدد قابل‌توجهی با توجه به استاندارد پخش تلویزیون است. همین نیز برای سینمای مدعی ورشکستگی، امکان بسیار خوبی است. اما فراتر از این خواسته‌ها، به این نکته باید توجه داشت که برخلاف تبلیغات سیاسی بعضی جریان‌ها و نگرش‌ها، مانند همه جهان، توزیع تلویزیون در جامعه، آن‌قدر بالاست و پیام‌هایش آن‌قدر مخاطب دارد که هر اندازه وانمود شود تلویزیون را کسی نمی‌بیند، باز هم اقداماتش، مشهود است. تلویزیون فقط چند بخش سیاسی نیست که چون نظر فلان سخنران در آن پخش نمی‌شود یا چون بعضی‌ها برای پز روشنفکری می‌گویند، بینگاریم در خانه‌ها خاموش است اما لحظه به لحظه، پلان به پلان آن، در حال رصد برای طعنه زدن یا تمسخر است. تعادل داشتن در قضاوت نسبت به ابزارهای این‌چنینی، ضرورت یک جامعه رو به پیشرفت است. باید این نوع اقدامات خوب تلویزیون بیشتر از این اعلام شود تا زمینه ترویج آن، در سطح سایر دستگاه‌های تبلیغی پیش آید و اصطلاحا به «فاستبقواالخیرات»، برسیم و انتظار داشته باشیم که آثار سینمایی ما بیشتر در سطح جامعه دیده و آسان‌تر تبلیغ شود.

روزنامه جام جم