دربرابر حقوق پرستاران، مطالبه‌گر رسانه‌ای بودیم

ابتدا درباره چند اتفاق جدید در رادیو سلامت بپرسم.

دو اتفاق در رادیو سلامت رخ داده است؛ یکی اختتامیه جشنواره ارائه پایان‌نامه در سه دقیقه را داشتیم که هفته پیش برگزار شد. پایان‌نامه فوق لیسانس و دکترا در حوزه‌های سلامت با حوزه اصلی حوادث و ترافیکی را داشتیم. در حقیقت کسانی که پایان‌نامه و مقاله تحقیقاتی داشتند باید در سه دقیقه برای مخاطب‌عام آنها را ارائه می‌دادند؛ در واقع ترجمان دانش بود. یک اتفاق دیگر، برنامه‌ای به عنوان «زنگ تفریح در رادیو سلامت» بود که ساعت ۲۰و۵۵ دقیقه برای دبستانی‌ها، پیش‌دبستانی‌ها و تا مقطع ششم با همکاری آموزش و پرورش در حال پخش است. در حقیقت برنامه‌ای است که برای اولین بار توسط رادیو در مدارس شنیده می‌شود.

​​​​​​​
موضوع بعدی شاید تلاش‌های شما برای مطالبه‌گری حق و حقوق پرستاران باشد که بارها درباره‌اش به‌خصوص در دوران کرونا بحث داشتند.

خوشبختانه اقداماتی هرچند کوتاه انجام دادیم اما این جریان‌هایی نیست که به‌راحتی از کنارشان بگذریم و تمام شود. بارها در این مسیر قدم برداشتیم، چون کادر درمان اعم از پرستار و پزشک در حوزه درمان مؤثرند و باید به حقوق‌شان رسیدگی شود. در حقیقت ما نقش مطالبه‌گر رسانه‌ای را بارها ایفا کرده‌ایم و آنچه را درخواست داشتند در رادیو سلامت طرح کردیم و مطالبه‌گری‌اش را داشته‌ایم. اتفاقا برای روز پرستار هم ویژه‌برنامه‌ای داشتیم که درباره این مقاومت‌ها، ایثارگری‌ها و از خودگذشتگی‌ها صحبت کنیم. خدا را شکر هرچند کم بتوانیم ادای احترامی به حقوق والای پرستاران‌مان داشته باشیم.

رادیو سلامت در رسانه‌ملی مخاطب خاص خود را دارد اما برای این‌که مخاطبان بیشتر با برنامه‌ها و سیاست‌های شبکه‌ای شما آشنا بشوند درباره شکل‌گیری رادیو سلامت و فعالیت‌های‌تان توضیحی بفرمایید.

رادیو سلامت این روزها پا به ۱۹سالگی گذاشته و فعالیت‌هایش بیشتر گونه تخصصی و علمی دارد. به این معنا که مدنظر این شبکه توجه به اولویت‌های آموزشی بهداشت و سلامت است. امکان دارد بحث‌هایش تخصصی باشد اما تغییر کاربری در آن ایجاد می‌کند تا به گفتمان سبک زندگی اسلام برای مخاطب عام تبدیل شود. ما در شبکه رادیویی سلامت می‌کوشیم از طریق برنامه‌سازی رادیویی با قالب‌های متنوع و کاربردی، خانواده‌ها بهترین بهره‌وری را داشته باشند. رادیو سلامت یک شبکه فعال ۲۴ساعته است و گام‌های بلندتری در عرصه بهداشت و سلامت برمی‌دارد، زیرا تنها شبکه‌ای است که آسیب‌های اجتماعی را با قالب آموزشی مطرح می‌کند.

یکی از نکاتی که بارها در صداوسیما شاهدش بودیم بیشتر در قاب سیما اتفاق افتاد، پخش اظهارنظرهای بدون کارشناسی و غیرعلمی بود. مصادیق بسیار بارزی هم دارد که نیاز به یادآوری نیست. جنابعالی به عنوان رئیس رادیو سلامت چطور با این مقوله برخورد می‌کنید؟

ابتدا باید آسیب‌شناسی کنیم چرا این اتفاق افتاد و برخی اوقات ادامه‌دار است...؟! در رابطه با حوزه بهداشت و سلامت دو نکته باعث می‌شود یک برنامه تولید خوبی داشته باشد؛ یکی این‌که کارشناس و تولیدکنندگان آشنا به مسائل بهداشت و سلامت باشند تا توسط عوامل بیرونی غافلگیر نشوند. یعنی ممکن است کارشناس برنامه‌ای آشنا به حوزه سلامت نباشد و دربارهHPV صحبت ‌شود.خب باید خود آن فردی تصمیم‌گیری ‌کند آیا روی آنتن برود یا نرود، درست و اصولی تصمیم بگیرد. در وهله نخست باید از سواد سلامت برخوردار باشد و دوم رسانه را بشناسد، چراکه هر موضوعی، رسانه‌ای نیست و نیاز به سیاستگذاری دارد. یکی از مسائل مهمی که باید به آن توجه شود این است که مبادا با بحث علمی حیای اجتماعی دچار خدشه شود. این طور نیست هر چیزی که مهم هم باشد، اجازه داشته باشیم در رسانه آن را مطرح کنیم. یک مسأله علمی باید توسط یک فرد علمی مطرح بشود.

در رادیو سلامت تا به حال اتفاق افتاده حرف‌های غیرعلمی و صرفا تجاری و تبلیغاتی، بهداشت و سلامت گفته شود؟

در حوزه رادیو می‌توانم به مخاطبان قول بدهم که هیچ مطلب غیرعلمی روی آنتن نمی‌برم. واقعیت این است من هم مجبورم برای پیشبرد اهداف رسانه‌ای، مشارکت بگیرم. یک مقدار از سهم و هزینه باید مشارکتی باشد اما حتما به مخاطب می‌گویم این قسمت مشارکتی است. با همه شرکت‌هایی هم که می‌خواهند قرارداد ببندند اجازه تبلیغ غیرواقعی نمی‌دهم.

یکی از نکاتی که بارها شما درباره‌اش صحبت کردید بحث توجه به قشر ناشنوایان بوده؛ چقدر راه‌اندازی رادیو ناشنوایان اهمیت دارد؟

یکی از مسائلی که به‌عنوان معضل در زندگی ناشنوایان احساس می‌شود بحث آموزش در حوزه‌های مختلف است که از طریق رسانه‌ انجام می‌شود و تاکنون درباره آن به شکل گسترده و مبسوط غفلت صورت گرفته است. مهم‌تر از هر آموزشی قطعا آموزش سلامت است که شاید افراد شنوا بتوانند در کلاس‌های بیرون، بهره ببرند ولی ناشنوایان امکان استفاده از کلاس‌هایی را که در حوزه آموزش سلامت است، ندارند. به همین علت رسانه پا پیش گذاشته تا یکسان‌سازی رسانه را برای همه آحاد و همه توانایی‌ها فراهم کند. هدف ما از راه‌اندازی این نوع رادیو همین توجه یکسان به اقشار شنوا و ناشنواست که ناشنوایان ما هم امید به زندگی داشته باشند و بدانند همچون دیگر افراد جامعه به آنها توجه داریم و نیازها و دغدغه‌های‌شان برای ما مهم و اساسی هستند.