کربلا رفتن هنر نیست، کربلایی شدن مهم است

اربعین، آیین بااصالت عراقی است و ریشه در فرهنگ مردمان سرزمین ابوتراب دارد. دلباختگانی که یک‌سال دسترنج و پس‌انداز و درآمد خود را با تمام وجود برای مهمانان و زائران این مسیر پرنور و بابرکت مهیا می‌کنند.

بزرگان و سران قبایل تا کودکان و زنان و میانسالان و نوجوانان کمر به خدمت مهمانان موکب هایشان می‌بندند و با تمام تواضع و ادب و در نهایت فروتنی و با عشق تمام خدمت می‌کنند. روا نیست تا حرمت این حجم از مرام و مهربانی نادیده گرفته شود و نکند خدای‌ناکرده با لحن و اشارت و کلامی باعث کدورت‌خاطری فراهم شود و دلی بشکند و غمی به یادگار برای این مردم مهربان به ماندگار گذاشته شود.

امام‌حسین علیه‌السلام فرمودند: من نفس کربه مؤمن، فرج ا... عنه کرب الدنیا والاخره. هرکس گرهی از مشکلات مؤمنى باز کند و مشکلش را برطرف نماید، خداوند متعال مشکلات دنیا و آخرت او را اصلاح مى‌کند. / بحارالانوار: ج ۷۵، ص ۱۲۱، ح ۴ تفکر و عمل‌کردن به فرمایش معصومین علیهم‌السلام شاید در ظاهر امری سهل باشد، اما در باطن و عمل کردن امری سخت و دشوار است، چراکه دو صد گفته، چون نیم‌کردار نیست و جماعتی که مدام مرام نقد و انتقاد دارند سخت‌تر و دیرتر دست به عمل می‌زنند و کمتر کرداری مانا به‌جا می‌گذارند.

کمی با مسائل واقعی‌تر برخورد و سعی کنیم پاسخ سوالات را خودمان بدهیم تا از لسان دیگران کلامی شنیده شود و مایه کدورت و ناراحتی را فراهم کند. هر شیء و جسمی را مدتی در عطاری و عطرفروشی بگذاریم بوی خوش عطر‌ها را می‌گیرد، اما دلیل آن‌که مدت‌های طولانی در مراسم‌ها و آیین‌ها و سنت‌های متفاوت عزاداری و تعظیم شعائر حضورداریم، اما هیچ‌یک از رفتارمان در برون‌داد اجتماعی نشان و بوی عطری از سیدالشهدا علیه‌السلام ندارد چیست؟!

نکند حسینی حرف زده و یزیدی عمل کنیم. آیا تابه‌حال فکر کرده‌ایم که چرا حرف‌ها تاثیری ندارد؟ شاعر شعر می‌گوید تاثیر ندارد. عکاس عکس می‌گیرد، اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد. نویسنده می‌نویسد مخاطب می‌خواند، اما انگار نه انگار ... رفتار‌ها و اندیشه‌ها و کردار‌ها نه‌تن‌ها در خود فرد اثر ندارد بلکه در جامعه هم تاثیری نخواهد داشت. اخلاص و تواضع؛ نیت و باطن تازیانه‌خورده که نباشد رفتار و اندیشه و قلم و قدم که با نیت ناخالص آغاز شود تاثیرش هم می‌شود همین. شاید بسیاری از کارشناسان حوزه اجتماعی از باب اعتراض سخن گفته و این نقد را نپذیرند، اما واقعیت ملموس در بطن جامعه همین است. خودسانسوری در نشان‌دادن خروجی‌ها باعث می‌شود در بسیاری از آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی توان تاثیرگذاری کمتر از صفر شود.

درست می‌گویند که کربلا رفتن هنر نیست؛ کربلایی شدن مهم است والا شمر و یاران ملعونش هم به کربلا رسیدند اما.... بسیاری از دشمنان و قاتلان ملعون سیدالشهدا بار‌ها پیاده به حج مشرف شده بودند و پیشانی‌های پینه‌بسته داشتند و در انجام مستحبات و مکرو‌هات از بسیاری گوی سبقت ربوده بودند و با نام دین امرارمعاش می‌کردند صدای ذکرگفتن هایشان گوشخراش بود و در عوام‌فریبی و حفظ ظاهر در زمره مردمان روزگار خود بودند. مراقبت در شیوه رفتار و سلوک از ضروریاتی است که باید به آن توجه کرد. امروز هم صدای امام زمان‌مان بلند است، اما هیچ‌یک در طول روز حاضر نیستیم تا ۱۰دقیقه برای خشنودی و اطاعت دستوراتش اقدام کنیم چه رسد به آن‌که اطاعت‌پذیر باشیم و بجا فرموده‌اند که اگر در امروز و در کربلا بودیم چگونه از آن امتحان بزرگ سربلند بیرون می‌آمدیم؟! بجاست با نگرشی دقیق به شخصیت اصحاب سیدالشهدا علیه‌السلام و شناخت دشمنان امام‌حسین با تفکر و اندیشه بیشتری به حادثه عاشورا بنگریم تا نگاه‌مان بوی معرفت و عطر مرام حسینی و سیره باطنی و عملی آنان را بدهد.

می‌توان گریه کرد و گره باز کرد. می‌شود عاشقانه عزاداری کرد و عزای دل کودک و نوجوانی را برطرف کرد. می‌توان دغدغه‌های دور و بر را برطرف کرد بدون آن‌که حتی نزدیک‌ترین افراد هم متوجه شوند به‌راحتی می‌شود اخم‌های بسیاری را از چهره‌ها زدود بدون آن‌که خم به ابرو بیاید. غیرت‌داشتن و غیرتمند بودن به قدرتمند بودن ربطی ندارد، به اصالت و نجابت مربوط است. بی‌توجه بودن به حاجات دیگران ریشه در بی‌ریشه‌بودن دارد و ریشه در تربیت نادرست خانواده و این هم میسر نمی‌شود جز در فرار از درد‌ها و سکوت و خود را به خواب‌زدن. مگر می‌شود خورشید را دید و انکار کرد، روز را شب بنامیم و شب را روز و آیا این شرط انسانیت و کمال و کرامت انسانی است؟! در میان درد‌ها و ناآرامی‌ها آرام بود و بی‌درد؟! عطر حسینی دادن در رفتار علوی و سیره فاطمی است. در برطرف کردن درد‌های نهفته است. خدا کند بیاموزیم که از روی ظاهر، افراد را قضاوت نکنیم. باطن را تقویت کنیم تا ظاهربین نباشیم و.... چه زیباست در میان موکب‌های این ایام به‌جامانده با دادن هدیه‌ای کوچک، کودکان میزبان را خشنود و با لبخندی رضایت از این همه مهربانی و خدمت بدون منت را به میزبان ابراز کرد و با بارقه‌هایی از توفیق و مهربانی و ادب و معرفت در مسیر اربعین و در حج حسینی عرش‌پیمایی کرد.

روزنامه جام جم