نامه اقتصاددانان نهادگرا، سیاسی است نه اقتصادی

به گزارش جام جم آنلاین، وی با اشاره به این‌که بسیاری از امضاکنندگان این بیانیه جزو مسؤولان سیاسی و اقتصادی و هواداران دولت‌های یازدهم و دوازدهم بوده‌اند، گفت: آنچه مسلم است آمارهای تاریخی و روایی مورد استناد نویسندگان نامه مبتنی بر سوابق گذشته است و البته شایسته‌تر این بود که با توجه به دسترسی آسان اطلاعات در شرایط فعلی، ۹ ماه فعالیت دولت سیزدهم را با توجه به ‌تمامی استنتاجات تاریخی دهه گذشته اقتصاد ایران مورد ارزیابی قرار داده و کنار هم می‌گذاشتند و با این رویکرد به نظر می‌رسد که منصفانه‌تر می‌توانستند شرایط را مورد سنجش قرار دهند. وی با اشاره به حضور دکتر نیلی، یکی از امضاکنندگان نامه مذکور در برنامه پایش و تحلیل رکود‌تورمی سال‌های ۹۲ و ۹۳ و ارائه راهکارهایی برای خنثی کردن این رکود‌تورمی تصریح کرد: باید از ایشان پرسید ظرفیت‌هایی که امروز از اقتصاد ایران آزاد می‌شود آیا با همان مبانی که مورد توجه ایشان بود همخوانی ندارد و آیا رویکرد دانشی در آن مشاهده نمی‌شود؟ رویکردهای عملی و اقدامی در آن به منصه‌ظهور نرسیده‌؟

شاه‌ویسی اضافه کرد: متاسفانه در دولت دوازدهم که بدترین دوره اقتصادی را برای این کشور به‌بار آورد و همین دوستان مسؤولیت‌هایی داشتند، هیچ صدایی از نویسندگان نامه مورد اشاره شنیده نشد و عمده صحبت‌های آنها در همان دوره در محیط ورای اقتصاد داخلی صحبت می‌کردند و صرفا الگوهای توسعه را مطرح می‌کردند. آقای مؤمنی از دیگر نویسندگان این نامه در دیدگاه‌های خاصی، بخشی از اقدامات چالش‌برانگیز اقتصادی دولت سیزدهم را مورد سؤال قرار داده بودند اما متاسفانه هیچ‌وقت از ایشان الگو، روش، پیشنهاد و راهکاری برای بهبود وضعیت حتی برای دولت‌های گذشته را هم ندیدیم. وی با بیان این‌که به‌هیچ‌وجه با استنادات ارائه ‌شده در نامه مذکور موافق نیست، تاکید کرد: به‌نظرم برای این دوستان کمی دیر شده که با نگاه سیاسی و به‌شدت آمیخته با سوگیری‌های جناحی به ارزیابی وضعیت اقتصادی کشور بپردازند و فراتر آن‌که اصرار نویسندگان نامه این است که ما به یک کمپین ازدست‌رفته و در حال فروپاشی نظام نو‌لیبرال اقتصادی بپیوندیم. این اقتصاددان در ادامه خاطرنشان کرد: همان‌طور که نو‌پدیدها و نوظهورهای اقتصادی برای خودشان مدلی را تعریف کردند، جمهوری اسلامی مدلی را که مورد عنایت در سیاست‌های کلان و در دولت مستقر قرار داده، اقتصاد مقاومتی است و طبعا این نگاه با مدل‌های مدنظر نویسندگان نامه تفاوت‌های بسیاری دارد. از این‌رو این دوستان موقع ارزیابی باید به این مساله توجه می‌داشتند که آیا سیاست‌های دولت سیزدهم در منظومه اقتصاد مقاومتی ایران قرار دارد یا خیر؟ شاه‌ویسی گفت: ارزیابی عملکرد اقتصادی دولت سیزدهم آن‌هم با توجه به گذشت ۹ ماه از استقرار آن با آمارهای ادوار گذشته در شرایطی که دولت جدید کشور را شش ماه با بودجه قریب به ۵۰درصد کسری محصول دولت گذشته اداره کرده و تا آنجا که امکان داشت سعی کرد نه باج به معاندان بدهد و در عین‌حال حداکثر نرخ رفاه را به استناد گزارش هفته گذشته بانک جهانی و آمار یک ماه گذشته صندوق بین‌المللی پول، تغییرات موثری در نرخ سرانه درآمد خانوار و تغییرات وضعی را در قابلیت‌های جینی به‌خصوص در فرودست‌ها به‌وجود آورد، به‌نظر می‌رسد نه‌تنها کم‌لطفی است بلکه نشانه به‌ اشتباه رفتن است. وی با بیان این‌که انتظار این بود نویسندگان نامه با تعامل، تعمق و انصاف بیشتری شرایط را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دادند، تصریح کرد: به اعتقاد من، این دوستان باید یک‌بار دیگر اقدامات در ۹ ماه گذشته دولت سیزدهم را مورد واکاوی دقیق‌تری قرار بدهند.

منبع: روزنامه جام جم