مدیر فوتبالی، متهم اقتصادی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ، وقتی شهره موسوی یکی از مدیران بلندپایه فوتبال ایران در یک سال گذشته به آن شکل با مشکل قضایی مواجه می‌شود باز هم متوجه می‌شویم فوتبال ایران تا چه اندازه با بحران‌های مختلف روبه‌روست. اتفاقی که برای شهره موسوی افتاد، نخستین حاشیه مورددار فوتبال ایران نیست. پیش از او هم افراد زیادی اعتبار خود را به عنوان یک مدیر یا چهره فوتبالی خدشه‌دار کرده بودند. بعد از او هم احتمالا افراد زیادی خواهند بود که به چنین سرنوشتی دچار خواهند شد. بازداشت‌ها و پیگرد قضایی، تکرار مکررات در فوتبال ایران است و هر سال با داستان‌های جدید و متنوع دیگری تکرار می‌شود.

شهره موسوی، نایب رئیس فدراسیون فوتبال در امور بانوان از همان بدو ورود به فدراسیون با انتقادهای متعددی روبه‌رو بود. فعالیت‌های خارج از سازمان او که به یک شرکت اقتصادی خاص برمی‌گشت دلیل عمده این انتقادها به شمار می‌رفت. اتهاماتی که به او وارد می‌شد بسیار زیاد بود و موارد زیادی را در برمی‎گرفت. یک بار دیگر نیز اخباری در رابطه با بازداشت او به گوش رسید اما نایب رئیس جنجالی فدراسیون فوتبال به جای این‌که سعی کند رویه‎ای متفاوت در فدراسیون در پیش بگیرد به روال قبلی خود ادامه داد تا دوباره بازداشت شود. مسلما لحظه سوار شدن او به اتومبیل نیروی انتظامی، یکی از بدترین صحنه‌هایی است که از سرنوشت بد یک مدیر فوتبالی در ایران سراغ داریم.
به نظر می‌رسد پرونده حضور موسوی در فوتبال برای همیشه بسته شده باشد. ناگفته نماند که دلیل بازداشت موسوی به مسائل اقتصادی و یکی از شرکت‌های غیرمجاز رمزارز برمی‎گردد.

معنی ریختن قبح یک کار ناپسند چیست؟ یعنی این‌که در طول یک سال، افراد زیادی که مرتبط با ورزش هم هستند در محل کار خود بازداشت و روانه قرارگاه انتظامی ‌شوند. البته این اتفاقات جلوه‌ای بسیار خوب از مبارزه با تخلفات مختلف اقتصادی در بدنه ورزش و خارج از آن به شمار می‎رود. این موضوع آنقدر مصداق تکراری دارد که تعریف هر یک از آنها داستانی ملال آور و تکراری را رقم می‌زند. یکی از مدیرانی که چهره قبل و بعد از زندانی شدن او یادمان نمی‎رود حمیدرضا سیاسی مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس است. سیاسی در سال ۹۳ به دلیل بدهی منجر به شکایت چند شرکت و چند ورزشکار از او بازداشت شد. او سرنوشت خوبی در ورزش نداشت و اکنون هم ردی از او در ورزش نمی‎بینید. چند سال بعد عکس‎هایی از او منتشر شد که به شدت نحیف و لاغر نسبت به گذشته نشان می‎داد. اما این فقط بخشی از سرنوشت مدیرانی است که بنا به دلایل مختلف سر و کارشان به زندان افتاد.

اما مشکلات و بدهی‎های مالی تنها عامل ایجاد دردسرهای بزرگ برای مدیران رده‌های مختلف فوتبال ایران نبوده است. حدود سه سال پیش یکی از مدیران اسبق باشگاهی که اکنون در فوتبال ایران وجود خارجی ندارد به دلیل یک پرونده قتل مورد بازجویی قرار گرفت. این فرد در پی قتل یک مرد این چنین بازخواست شد. او نیز دیگر هرگز در فوتبال رویت نشد.

 در دوره‌های اولیه مبارزه با مفاسد اقتصادی در سراسر کشور چند بار پای برخی از مدیران سرخابی هم به میان آمد. مرداد ماه سال ۹۹ بود که یکی از اعضای بلندپایه مدیریت باشگاه پرسپولیس بازداشت شد و به دنبال این اتفاق، وزارت ورزش وجوانان بدون نام بردن از این مدیر اقدام به اطلاع‎رسانی کرد تا تاییدی بر واقعی بودن این اتفاق باشد.وزیر ورزش و جوانان در واکنش به دستگیری یکی از مدیران پرسپولیس به اتهام فساد گفته بود: «عوامل مختلف فساد در باشگاه‌های مختلف شناسایی شده‌اند و ما نیز محکم در مسیر مبارزه با فساد ایستاده‌ایم و به زودی اخبار جدیدی از مبارزه با فساد مطرح می‌کنیم.» بازداشت این مدیر ، آغاز مبارزه با فساد در فوتبال تلقی می‌شد هر چند قبل از آن موارد متعددی وجود داشت. در واقع دومینوی مبارزه با فساد از مدت‌ها قبل کلید خورد و مدیران متهم به فساد مالی یکی پس از دیگری پشت سر هم قرار گرفتند. تلاش برخی از آنان برای بازگشت به ارکان مدیریتی فوتبال ادامه پیدا کرد و در برخی از موارد از ورود مجدد آنها به بدنه ورزش جلوگیری شد.

آذر ماه سال ۹۹ بود که مدیر کل سابق ورزش و جوانان یکی از استان‌ها به دلیل اتهاماتی نظیر ارتشاء و دریافت رشوه به زندان و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد.
او متهم به تبانی در فوتبال هم بود. حکمی که او دریافت کرد یکی از سنگین‎ترین حکم‌هایی بود که برای یک مدیر ورزشی درنظر گرفته می‌شد.
پرونده این مدیر سابق ورزشی جنجال گسترده‎ای داشت و از مصادیق بارز مبارزه با فساد اقتصادی در ورزش محسوب می‌شد.

 

وقتی وثیقه ۱۶۰۰ میلیارد ریالی برای یک پرونده جنجالی در نظر گرفته می‌شود یعنی می‌توان موارد متعددی را در رابطه با آن پرونده حدس زد، حتی اگر تمامی جوانب مربوط به آن پوشیده باشد. این وثیقه به دنبال بازداشت مدیرعامل اسبق یکی از باشگاه های لیگ برتری به اتهام فساد مالی در نظر گرفته شد. این پرونده فساد مربوط به یک کارخانه تولیدی می‎شد. این مدیر پس از سال‎ها فعالیت در یک کارخانه به فوتبال آمد و در حالی به کار خود پایان داد که جز بی اعتباری چیزی از خود بر جای نگذاشت.

 

آقای پولشویی

یکی دیگر از افرادی که کمر به از بین بردن اعتبار مدیران ورزشی کرد یکی از اعضای هیئت رئیسه باشگاه استقلال بود. این اتفاق اردیبهشت ماه 1400 رخ داد و این مدیر فوتبالی به اتهام پولشویی بازداشت شد. در توضیح بیشتر در رابطه با بازداشت او گفته شد که این مدیر «سالیان متمادی موجب اخلال در تولید یک کارخانه شده است». به هر حال این مدیر که سالیان متمادی در کار یک کارخانه اخلال ایجاد کرد دیگر در آن باشگاه رویت نشد.

این میزان از اتفاقات و تخلفات در رابطه با مدیران ورزشی وطنی شاید در هیچ جای دیگری از دنیا وجود نداشته باشد. تا به حال شنیده‌اید فلان مدیر ورزشی در اروپا به صورت قپانی در محل کارش بازداشت شود؟ اکنون که مبارزه با مفاسد اقتصادی در ورزش به شکلی جدی‌تری دنبال می‌شود شاید دیگر به شکلی بسیار کمرنگ‌تر مواردی از این دست را ببینیم. به هر حال دوره این به سر آمده که فلان فرد در فوتبال مدیریت کند اما شغل اصلی او مرتبط با پولشویی، افتتاح شرکت صوری، دریافت و پرداخت رشوه‌، ارتشاء و ... باشد.
با این حال تابلوی ورود ممنوع گذاشتن برای برخی مدیران فاسد اقتصادی فایده‌ای ندارد. تجربه نشان داده که گاهی اوقات ورزش برای آنها حیات خلوتی امن و پر از فرصت های تازه است.