آوینی آوای واقعیت

درست نیست شما قدرت داشته باشی ولی استفاده نکنی، زبان داشته باشی ولی سکوت کنی، پای رفتن داشتی باشی ولی بایستی ناتوانی نیست در جایی که لازم است نوعی برتری و قدرت نو و بیان جدید در نمایش خواسته است. قدرت سینما بواسطه امکان بی بدیل در بیان نمایش شگفت آور و انتقال پیام و تاثیر در مخاطب قابل انکار نیست. انسان حرف درست را درست می فهمد، بزک و دوزک نمی خواهد. آوینی اعتقاد داشت انبوه قابلیت های سینما در تزریق و تحمیل آشکار و پنهان خواسته ، اراده مخاطب را سلب می کند. این رویه را برنمی‌تافت. مرتضی آوینی با سینما و سینماگرانی که روش وی را باور نداشتند هیچگاه مقابله و ستیر نکرد. وی راه خود را می‌رفت. این ذهنیت مرتضی بنوعی در ایران و سایر کشورها تجربه شده است ولی رویه آوینی ویژه خود او بود و سینمای او را مثل ذهنیت و آرمان‌هایش منحصربفرد کرد.
در هر صورت چنانچه در مقدمه اشاره داشتم مواضع دوست و غیر دوست این شهید قابل توجه و از نکات مهم عصر آوینی است و باید برای شناختش مورد توجه واقع شود. بنده نیز از نزدیک در حوزه هنری با وی همکار و مورد لطف او بوده و افتخار داشتم در اولین و آخرین کلاس دانشگاهی این اسطوره شاگرد بودم و بعنوان فردی که به حوزه دیجیتال و دنیای رسانه و هنر مدرن اشراف و تولیدات متعدد داشته‌ام پیشنهاد نمایم روش و منش ایشان در دنیا بینظیر و حقا یک نظریه تعریف و براساس آن تحقیق و کتاب‌ها نوشته شود.
در پایان باید اشاره داشته باشم آثار شهید آوینی بدون توسل به ابزار عمومی سینما تاثیر گسترده‌ای داشته و دارد که جای شگفتی است و بحث مستقلی را می طلبد. باید اذعان داشت رویه آوینی بر گرفته از قرآن کریم است. این کتاب الهی قرار ندارد حرف حق را با کمک قدرت های ارتباطی شناخته شده و شناخته نشده به مخاطب تحمیل کند.
در اوایل انقلاب جوان بودیم و پرشور از روی خامی آرزو داشتیم امام هم مثل فیدل کاسترو و آلنده و شخصیت های انقلابی جهان داد بزند و دستش را تکان دهد که نشد. رفتار وسخنرانی های رهبر انقلاب امام خمینی نیز روح قرآنی داشت.
بلاشک قرآن عصاره و جوهر سیال واقعیت زیبای همه دنیاهای موجود برهم است. تغییر در ذات واقعیت جهان از حیطه بشر خارج است.

نویسنده: عباس پویا