سلامت نورونی

سندرم «پس از ضربه به سر»

زمین‌ خوردن در سطح هم‌تراز، برخورد سر به درِ کمد، برخورد سر دو بازیکن فوتبال به یکدیگر و موارد مشابهی که معمولا باعث خونریزی مغزی، شکستگی جمجمه یا آسیب شدید به بافت مغز نمی‌شود، می‌تواند به‌عنوان ضربه خفیف به سر تلقی شود اما همین ضربه‌های خفیف ممکن است بدون علامت نباشد و تا مدت‌ها فرد را دچار مشکلات عدیده کند.

کد خبر: ۱۳۵۲۷۰۰

تداوم علائم بعد از ضربه به سر در سنین بالاتر و در خانم‌ها بیشتر از جوانان و آقایان دیده می‌شود. علائمی مانند سردرد، سرگیجه، اختلال حافظه و تمرکز، وزوز گوش، اضطراب، بی‌ خوابی، تغییر در اشتها و حساسیت به نور یا صدا از شایع‌ترین علائم هستند.

بسیار پیش می‌آید که بیماری به‌دنبال ضربه به سر، درد یا علامت قابل‌توجه دیگری نداشته اما با گذشت چند روز به‌تدریج یک یا چند علامت از موارد ذکرشده سراغش می‌آید که سبب نگرانی‌شده و بیمار به پزشک مراجعه می‌کند.

گرفتن شرح‌حال دقیق و انجام معاینه از سوی جراح مغز و اعصاب حاذق و باتجربه در این مرحله بسیار کمک‌کننده است.

پزشک با بررسی بیمار ممکن است صلاح بداند تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی انجام شود تا مواردی مانند خونریزی‌های تاخیری در جمجمه رد شود.

با تصویربرداری یا بدون انجام تصویربرداری‌های مغزی ممکن است درنهایت پزشک به تشخیص «سندرم بعد از ضربه به‌ سر» برسد.

علائم این سندرم همان مواردی است که ذکر شد و ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد. اکثر مواقع این علائم طی چند روز یا چند هفته برطرف می‌شود و به‌ندرت پیش می‌آید که بیمار مدت‌ها بعد از ضربه به‌سر درگیر این مشکلات بماند.

علت دقیق رخ‌دادن این علائم مشخص نیست اما به هر حال به دنبال ضربه به سر ممکن است جابه‌جایی مغز داخل فضای جمجمه باعث کشیدگی و آسیب مختصر الیاف سلول‌های عصبی شود که این آسیب در اکثر موارد موقت است و با ترمیم سلول عملکرد آن به حالت قبل بازمی‌گردد.

درمان این سندرم، تجویز داروی متناسب با علائم بیمار است اما بهبودی علائم با گذر زمان اتفاق می‌افتد و مسأله این است که در این مقطع زمانی با تجویز داروهای کنترل‌کننده اضطراب، کاهنده سردرد یا کمک‌کننده به حافظه و موارد مشابه، بیمار را از این علائم رهاکرده و به بازگشت او به زندگی کمک شود.