جام جم آنلاین - در این بین شانس محمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو از دیگر گزینهها برای تصدی پست معاونت ورزش بیشتر است. نکتهای که برای اهالی ورزش به خصوص کارشناسان جای ابهام دارد این است که متر و معیار این انتخاب چیست؟
با نگاهی به موضع سجادی در مقابل تکواندو و شرکت نکردن در برنامههای متعدد این رشته به ویژه سه تورنمنت بینالمللی که مهرماه برگزار شد یا مراسم پایانی دوره مربیگری بینالمللی، مشخص میشود پولادگر انتخاب شخص وزیر نیست و به نظر میرسد وی زیر بار یک معاون تحمیلی خواهدرفت.
نکته مهم و اساسی اینجاست، آنها که پولادگر را برای معاونت وزارت ورزش انتخاب کرده و به وزیر تحمیل میکنند، چه برداشتی از ورزش دارند که دست به چنین انتخابی میزنند؟
باید از این آقایان که شنیده میشود برای کمیتهملی المپیک برنامهریزی کرده و چندی پیش جلسهای نیز تشکیل دادهاند پرسید؟
سوال ما این است چگونه رئیس فدراسیونی که نزدیک به ۱۰ سال است رشته متبوعه آن در سراشیبی سقوط حرکت میکند، توانایی اداره این پست را دارد؟
فردی که به صورت چکشی با منتقدان خود برخورد میکند، آشنایی بسیار کمی به زبان انگلیسی دارد و در بخش مدیریتی تکبعدی و خود محور است،
آیا میتواند روی صندلی یکی از مهمترین معاونتهای وزارت ورزش بنشیند؟