به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از مهر، اسیدهای چرب بلوکهای اصلی سازنده چربی در بدن ما و غذایی است که میخوریم. آنها میتوانند به عنوان سوخت برای مسیرهای متابولیک عمل کنند. اسیدهای چرب برای سلامتی ضروری هستند، اما تغییر متابولیسم و جذب اسیدهای چرب یکی از مشخصههای متاستاز سرطان است.
سه نوع اصلی اسید چرب وجود دارد که بر اساس شیمی آنها طبقه بندی میشوند:
• اسیدهای چرب مونوغیراشباع، که با کاهش خطر بیماری عروق کرونر قلب مرتبط هستند؛
• اسیدهای چرب پلی غیراشباع، که در برابر خطر زوال عقل و بیماری عروق کرونر قلب محافظت میکنند؛ و
• اسیدهای چرب اشباع شده و چربیهای ترانس که با افزایش خطر بیماری عروق کرونر قلب مرتبط هستند.
سلولهای سرطانی میتوانند متابولیسم خود را برای تولید انرژی مورد نیاز برای رشد و بقای نهایی خود تغییر دهند. متابولیسم اسیدهای چرب نقش مهمی در تامین انرژی و ماکرومولکولها برای پیشرفت سرطان دارد.
اکنون نتایج یک مطالعه نشان داده است که اسید پالمتیک، یک نوع اسیدچرب موجود در روغن پالم، که از مواد تشکیل دهنده رایج در تولید کیک، بیسکویت و شکلات است، میتواند روند متاستاز یا گسترش سرطان را افزایش دهد.
متاستاز زمانی اتفاق میافتد که سلولهای سرطانی از توده اصلی تومور دور شده و وارد جریان خون یا لنفاوی میشوند و به آنها اجازه میدهند حرکت کنند و به تومور در سایر قسمتهای بدن تبدیل شوند.
دکتر «سالوادور آزنار بنیتا»، سرپرست تیم تحقیق از موسسه تحقیقات زیست پزشکی در بارسلونا، سلولهای سرطانی دهان و پوست انسان را در معرض سه ماده غذایی حاوی اسید پالمیتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک قرار دادند. پس از ۴ روز قرار گرفتن در معرض این اسیدهای چرب، محققان سلولها را به موشها منتقل کردند. موشها یک رژیم غذایی معمولی دریافت کردند.
نتایج نشان داد هیچیک از اسیدهای چرب باعث تشدید سرطان نشدند، اما اسید پالمیتیک، باعث افزایش بیان ژنهای مرتبط با متاستاز و اندازه ضایعات متاستاتیک موجود شد.
اثرات اسیدچرب ممکن است بسته به نوع تومور متفاوت باشد. به عنوان مثال، در این مطالعه مشخص شد اسید اولئیک از گسترش هر دو سرطان دهان و پوست جلوگیری میکند، اما مطالعات قبلی نشان میدهد که این اسید باعث گسترش سرطان دهانه رحم میشود.
پروفسور «علی شیلاتی فرد»، یکی از نویسندگان این مطالعه و مدیر موسسه اپی ژنتیک Simpson Querrey، میگوید: «تنظیم متاستاز آخرین راه حل برای درمان سرطان است و نشان میدهد که یافتهها ممکن است منجر به نسلی از درمانهای جدید متمرکز بر متابولیسم اسیدهای چرب شود.»