تله‌ تئاتر را جدی بگیریم

ضمن این‌که این بازیگر در سریال روی آنتن «روزهای ابدی» نیز ایفای نقش داشته است. با او درباره فعالیت‌های تازه‌اش گپ زده‌ایم.

این روزها همه‌جا صحبت از تاثیر کرونا بر زندگی آدم‌ها و تاثیرات اقتصادی آن است. روزگار کرونایی برای شما چطور بوده است؟

واقعیت موجود این است که کرونا نه‌تنها زندگی هنرمندان بلکه زندگی همه مردم را به‌واسطه مسائل اقتصادی، اجتماعی، روانی و ارتباطی تحت تاثیر خود قرار داده و این تاثیر در زندگی هنرمندان به‌خصوص در سینما و تئاتر بیشتر است و وقتی هنرمندان متاثر می‌شوند قاعدتا تاثیر مستقیم خودش را نیز بر اجتماع هنر و محصولات هنری می‌گذارد.

تلویزیون در همین شرایط هم حرکت رو به جلوی تولید را ادامه داده؛ اتفاقی که نظرات مختلفی را شامل شده است.

تلویزیون به‌هرحال در یک‌سال اخیر مشغول تولید سریال است و برای عده‌ای از هنرمندان فرصت شغلی به وجود آورده و البته این کار در سایه رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام شده و الگوی خوبی است برای دیگر تولیدکنندگان که به ساختار تولید کاملا امن در دل کرونا برسند و هرچقدر این ساختار را امن‌تر کنند سود بیشتری عاید اهالی هنر خواهد شد، چون واقعا هنرمندان باید کار کنند تا درآمد داشته باشند وگرنه ممکن است گرفتار شغل‌های بی‌ربط شوند.

خودتان در ماه‌های اخیر درگیر فعالیت بازیگری خاصی بوده‌اید؟ از کارهای تازه‌تان بگویید.

در تلویزیون آخرین کارم سریال «روزهای ابدی» به کارگردانی جواد شمقدری در گونه تاریخی است که فرازهایی از تاریخ انقلاب را روایت می‌کند و در مدتی که روی آنتن رفت با آرای مختلفی روبه‌رو شد.

کارهای تاریخی اغلب از نظر آرای مخاطبان مناقشه‌برانگیز بوده‌اند.

هرکسی تحلیل خودش را از تاریخ دارد و چون اینجا تولیدات تاریخی به دلیل هزینه‌زا بودن و کمبود امکانات زیاد در دستورکار قرار نمی‌گیرند برای همین هر چند سال یک‌بار یک کار تاریخی تولید و در همان زمان هم با کلی نظر روبه‌رو می‌شود و حتی بعدها نیز درباره‌اش حرف می‌زنند.

یعنی اگر تولید سریال تاریخی بیشتر شود از این نظرات متناقض کم می‌شود؟

در همه‌جای دنیا رسم بر این است که درباره اتفاقات مهم تاریخی از زاویه نگاه‌های مختلف اقدام به تولید سریال و فیلم می‌کنند تا تمامی آرای حول اتفاقات به عرصه تصویر راه یابد و دیگر این خلأ ایجاد نشود که چرا از فلان منظر به فلان اتفاق نگاه نشده. بدیهی است که هرچه در تولید محصول تاریخی غنا یابیم به همان اندازه خواهیم توانست نظرات مختلف را پوشش دهیم و دوز نقدها را کمتر کنیم.

بازیگری جلوی دوربین حین کرونا چه دغدغه‌هایی را به دنبال دارد؟

به عنوان بازیگر در این ماه‌ها همیشه این استرس را با خودم داشتم که باید بدون ماسک به اتاق گریم و بعدش هم جلوی دوربین بروم و بازی کنم. این پروسه در محیطی انجام می‌شد که بیش از ۵۰ نفر حضور داشتند و از آن طرف هم رسانه‌ها پر شده بود از هشدارهای دوری از اجتماع. معلوم است که در این شرایط استرس و تنش روانی وارده به عوامل بسیار بالا می‌رود و کار کردن دشوار می‌شود ولی اگر همه در خانه بنشینند چه کسی برای مخاطبان محصول تولید کند؟!

ضرر و زیان‌های اقتصادی ناشی از بیکاری هم که دردسرهای خاص خود را دارد.

وضعیت اهالی هنر کلا خوب نیست. قبل از کرونا هم هنرمندان با کلی مشکل و چالش مواجه بودند و حالا مشکلات دوچندان شده است. در تمام ادوار بخش عمده اهالی هنر با کمبود بودجه مواجه بوده‌اند و حالا هم که کرونا آمده مشکلات چند برابر شده و لازم است که مدیران مملکتی از اهالی هنر حمایت کنند یا آن‌که جلوی دوربین برویم و کار کنیم.

به غیر از سریال‌های تلویزیونی که برای بخشی از هنرمندان اشتغال ایجاد کرده فکر می‌کنید دیگر چگونه می‌توان هنرمندان را طوری درگیر کرد که هم چرخ زندگی‌شان بچرخد و هم برای مخاطبان محصول خوب ایجاد شود؟

به غیر از تولید سریال می‌توان با احیای تله‌تئاترسازی یا تولید تئاترهای تلویزیونی کاری کرد که مخاطبان تلویزیون لذت بیشتری ببرند. در تئاتر کلی هنرمند بااستعداد و قانع است که با کمترین دستمزد کارشان را انجام می‌دهند و همیشه هم با دیده‌نشدن و عدم ارزش‌گذاری به حد لیاقت‌شان مواجه هستند. خیلی خوب می‌شود که اگر یکی از شبکه‌های تلویزیونی مجدد به سمت تولید تله‌تئاتر برود و با جذب این هنرمندان شرایطی فراهم آورد که هم اشتغال‌زایی صورت گیرد و هم خوراک مطلوب و متنوعی برای بینندگان ایجاد شود.

به نظر می‌رسد تلویزیون در ماه‌های اخیر بیش از همیشه در کانون توقعات قرار گرفته است.

متاسفانه خیلی از بچه‌های بازیگر به نان شب‌شان محتاج هستند و مسؤولان فقط وعده می‌دهند. حالا ممکن است عده‌ای مثل من بروند تله‌فیلم یا سریالی بازی کنند تا خرج‌شان دربیاید. تکلیف بقیه بچه‌های همکار در این شرایط چیست؟ نباید به‌سادگی از تاثیرات مثبت هنر در جامعه غفلت کنیم و تلویزیون هم درست است که محدودیت دارد ولی هرچه برای تولید و درگیری هنرمندان صرف کند جای دوری نمی‌رود و باعث دلگرمی آنها می‌شود.

کیفیت تولیدات تازه تلویزیون را چطور دیده‌اید؟

چون خودم اخیرا درگیر بازی در سریال بوده‌ام می‌دانم که همه عوامل با چه استرسی کار می‌کنند و به گونه‌ای فداکاری می‌کنند تا محصول به بار بنشیند و برای همین باید قدری در نظردهی پیرامون سریال‌ها خوشبینانه قضاوت کنیم و بدانیم مثل سابق نمی‌شود ایرادات را گل‌درشت جلوه داد چون واقعا تولید در شرایط کرونایی دشوار و پر از مخاطره است و اغلب همکاران تلاش خود را می‌کنند که بهترین کار را ارائه دهند.

آرشام خدادوست - رسانه / روزنامه جام جم