آس و پاس!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ، گرچه این تیم در بدو ورود موفق عمل کرد و شور و هیجانی به همدان و همدانی‌ها داد اما حالا آن پاس کجا و این پاس کجا؟ دیری نپایید که خوشی‌ها به پایان رسید و تیم پاس روز به روز رو به افول نهاد به‌طوری که این تیم، این روزها حال و روز خوشی ندارد.

تیم پاس همدان در این فصل به سرمربیگری مهدی پاشازاده در (گروه ب) لیگ دو فوتبال کشور حضوری نه چندان قوی دارد به‌طوری‌ که صدای هواداران را درآورده است. عبدالحمید رمضانی مدیرعامل سابق باشگاه پاس همدان در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم در پاسخ به این سؤال که آن تیم پاس که به همدان آمد با پاس سال‌های اخیر چه تفاوتی دارد، می‌گوید: روزی که پاس به همدان آمد یک بنیه ساختاری و یک بنیه نیروی انسانی(بازیکن) مطلوب داشت. آن زمان چون استان همدان در سطح لیگ‌برتر تیمی نداشت به همین دلیل استقبال خیلی خوبی از این تیم شد، اما کم‌کم که رو به جلو رفتیم، پاس بنا به دلایلی رو به افول گذاشت.

وی با اشاره به این‌که به نظرم تفاوت پاس با سال‌های ابتدایی در ساختار تشکیلاتی و نظام نداشتن ردیف بودجه و تامین منابع مالی بود، عنوان می‌کند: تیم پاس در تهران حمایت نیروی انتظامی را داشت و تامین منابعش بسیار راحت و با دلیل و مدرک قانونی صورت می‌گرفت. در بدو انتقال هم با توجه به این‌که تیم پاس با علاقه شخصی استاندار فوتبالی همدان به این استان منتقل شد از حمایت مطلوبی برخوردار بود. مرادی، بحث نشاط اجتماعی در جامعه را به خوبی درک و به همین دلیل هم به هر طریقی که شده بود، بودجه تیم پاس را تامین می‌کرد. اما بعد از خروج وی از استان، تیم پاس رو به افول رفت و دچار سقوط و درجا‌زدن شد و این به دلیل عدم مدیریت فوتبالی بود.

وی با بیان این‌که پاس یک حلقه مفقوده دارد، اظهار می‌کند: این‌که چرا پاس درجا می‌زند و چرا عقب‌گرد دارد را باید موشکافی کنیم. این‌که پاس چه بود و الان چه هست موضوعی است که تا پرتقال‌فروش را پیدا نکنیم، کار حل نمی‌شود؛ البته من می‌دانم پرتقال‌فروش کی و چی هست.

رمضانی در پاسخ به این سوال که پاس امسال را با سرمربیگری پاشازاده چگونه می‌بینید، می‌گوید: پاشازاده از مربی‌های نامداری است که کارنامه خوبی در لیگ دو دارد. اما اگر عوامل و امکاناتی که می‌خواهد در اختیارش نباشد، نمی‌تواند آنچه را که می‌خواهد انجام دهد. البته باید گفت همیشه حمایت، حمایت مالی نیست؛ زمانی می‌گفتند وقت طلاست اما الان می‌گویند نیروی انسانی طلاست. شاید شما پول داشته باشی اما وقتی نیروی کارآمد نداشته باشی فایده‌ای ندارد.

مدیرعامل سابق باشگاه پاس همدان می‌افزاید: البته ناحقی نکنیم که استان و شهر همدان به لحاظ سخت‌افزاری چیزی برای پاس کم ندارد. از جمله زمین قدس، حاجی‌بابایی، شمسی‌پور، سالن بدنسازی و هتل ورزش، هتل مریانج که سالیان سال دست پاس بود. اینها امکاناتی است که هر تیمی به خصوص در لیگ دو ندارد. حالا چرا با بودن این امکانات این تیم نتوانسته نتیجه بگیرد برمی‌گردد به همان سوء‌مدیریت.

وی با بیان این‌که آینده خوبی برای پاس نمی‌بینم، ادامه می‌دهد: تا زمانی که بودجه و ردیف مالی مشخصی برای پاس برقرار نشود، این تیم موفق نخواهد شد. متاسفانه آقایان پاس را با دست پس‌ می‌زنند و با پا، پیش می‌کشند. این تیم پاس یا باید خصوصی اداره شود یا دولتی باشد. راهکار هم واگذاری پاس به بخش خصوصی است تا دخالت‌ها کم شود. الان همه حتی در کوچکترین مسائل مدیریتی تیم پاس دخالت می‌کنند. اگر تیم شخصی شود کسی حق دخالت ندارد. اما اگر به همین منوال که هست می‌خواهند ادامه دهند، ره به ترکستان است و هیچ بعید نیست سرنوشتی که برای تیم ریشه‌دار استقلال اهواز رقم خورد، در آینده‌ای نزدیک برای تیم پاس هم رقم بخورد و شاهد نابودی این تیم باشیم. فراموش نکنیم که پاس یک مکتب است و فقط یک تیم فوتبال نیست. تیم‌هایی نظیر شاهین، دارایی و راه‌آهن همه از بین رفتند و فقط پاس مانده است.

پیشکسوت فوتبال همدان: آینده‌ای برای پاس وجود ندارد

محمد به‌گندم، پیشکسوت فوتبال استان همدان هم ضعف مدیریت را دلیل افول تیم ریشه‌دار و قدیمی پاس می‌داند. ‌او در این‌باره به‌ خبرنگار جام‌جم می‌گوید: مدیران پاس باید در همان نقطه آغاز انتقال سعی می‌کردند تیم را با فرهنگ بومی همدان بیشتر سازگار کنند و با تقویت رده‌های پایه‌ باشگاه، از همان زمان اقدام به استعدادیابی بچه‌های مستعد غرب می‌کردند. در عوض اکثر مدیرانی که می‌آمدند به دلیل هزینه‌بر بودن، پایه‌ها را به حال خودشان رها ‌کردند و باری به هر جهت تیم را مدیریت می‌کردند و کاری به اسم باشگاه نداشتند. در واقع امکانات خوبی در همدان در اختیار پاس قرار گرفت، اما مربی‌ها و مدیریت به پایه‌ها بی‌توجهی کردند و الان دارند چوبش را می‌خورند.

این پیشکسوت فوتبال بیان می‌کند: یادم هست یک روز به اولیایی گفتم، شش ماه است به همدان آمده‌ای به پایه‌ها فکر کن اما او گفت مگر می‌خواهم تیم نونهالان راه بیندازم. همین باعث شد بعد از ۱۴ یا ۱۵ سال ما یک تیم پایه قوی نوجوانان، جوانان و بازیکن امید نداشته باشیم. آنها انگیزه‌ای برای استعدادهای استان ایجاد نکردند و مانند یک تیم محلی با پاس برخورد کردند.

به‌گندم در پاسخ به این‌که آینده پاس را چگونه می‌بینید، عنوان می‌کند: فکر می‌کنم آینده‌ای وجود ندارد چون تفکری دنبالش نیست. هر کس از جمله مربی، مدیر و سرمربی که می‎آید، می‌خواهد باری به هر جهت باشد. می‌خواهد یک نتیجه زودگذر بگیرد و برود. متاسفانه نتیجه هم نمی‌گیرند چون کاری انجام نشده، رنجی نبرده و زحمتی نکشیده‌اند، بنابراین آن را به یک مدیر دیگر می‌سپارند. در عرض چند ماه می‌بینید چند مربی یا مدیر عوض می‌شود. در صورتی که باشگاه‌داری این‌طور نیست و یک مدیر حداقل باید چهار یا پنج سال بیشتر بماند.

مهری درویش قنبری - جام جم همدان