فریب کلاهبرداران را نخورید

به اعتقاد من و به‌رغم هشدارهای مکرر حتی در عابربانک‌ها، این‌که دوباره افرادی فریب تماس‌های تلفنی را بخورند و به حساب شخصی آنان پول واریز کنند، دیگر مشمول کلاهبرداری و عمل مجرمانه قرار نمی‌گیرد. البته اوایل که این اتفاق رخ می‌داد، جنبه کلاهبرداری داشت، اما هم اکنون چنین اتفاقی در دایره عمل کلاهبردارانه قرار نمی‌گیرد و صرفا یک پرونده با جنبه حقوقی ساده است که مالباخته می‌تواند شکایت و طلب خود را مطرح‌کند، کما این که رویه قضایی نیز به این سمت و سوست.

زمانی می‌توان عنوان کلاهبرداری را روی پرونده قرار داد که بر اساس تعریف قانونی، فرد متوسل به ابزار متقلبانه شود، در حالی‌که در پرونده‌های این‌چنینی، کلاهبردار صرفا یک تماس‌گیرنده است و این طرف مقابل اوست که به‌راحتی در دام او گرفتار می‌شود. بنابراین مالباخته نمی‌تواند به لحاظ کیفری شکایتی مطرح‌کند.

نکته‌ای که مردم باید به آن توجه داشته باشند این است که هیچ بیمارستانی با استفاده از تلفن همراه با خانواده بیمار تماس نمی‌گیرد و اگر هم تماس بگیرد، از داخل بیمارستان و با شماره تماس‌های آن مرکز درمانی است. نکته دیگر، شماره حسابی است که کلاهبرداران به این افراد می‌دهند تا به حساب‌شان پول واریز کنند، اما این پول چرا به حساب بیمارستان واریز نشده و وارد شماره حساب شخصی می‌شود؟ ضمن این‌که بیمارستان‌ها در شرایط اورژانسی ملزم به انجام اقدامات اورژانسی هستند و پس از آن می‌توانند هزینه‌ها را از خانواده دریافت کنند که تمام مراکز درمانی این مساله را رعایت می‌کنند.

بنابراین تکرار اتفاقاتی از این دست، تنها نتیجه زودباوری و بی‌توجهی مردم به هشدارها و اطلاع رسانی‌های متعدد پلیس است.

برای جلوگیری یا دست کم کاهش چنین مسائلی ابتدا باید خود بیمارستان‌ها و حراست بیمارستان و مراکز درمانی، مراقبت کافی از اطلاعات خصوصی از بیماران خود داشته باشند تا در دسترس مجرمان قرار نگیرد.

دوم، خود مردم در مقابل چنین تماس‌هایی باید تفکر و تعقل کنند و بدون احساساتی شدن در مورد اتفاقی که در مورد آن صحبت می‌کنند، پرس و جو کنند، زیرا هدف اصلی کلاهبرداران این است که مالباخته را وارد فاز احساسی بدون تعقل کنند تا به هدف شوم خود دست یابند.  

 دکتر میرحامد خانی - جرم‌شناس و حقوقدان / روزنامه جام جم