در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
اگر قرار باشد کارنامه هنریتان را بررسی کنید، فکر میکنید در کدام نقطه ایستادهاید؟
این سؤالی است که ترجیح میدهم هیچوقت از خودم نپرسم!
چرا؟ به هر حال هر فردی در خلوت و تنهاییهایش، خودش را ارزیابی میکند.
خب برای پاسخ به این سؤال باید از چند زاویه نگاه کرد؛ دیدگاه مردم، نگاه تخصصی و تمایل شخصی. از لحاظ شخصی جایگاه خاصی ندارم. هر آدم دیگری هم این پروسه را طی میکرد و با کمی از وسواسهایی که من دارم، همینجا بود. حالا اینجا کجاست؟ باید بگویم که نمیدانم!
از بابت شهرت هم باید بگویم که مردم محبت دارند. نمیگویم آدم مشهوری هستم! ولی لطف مردم نشان میدهد که مهر و محبت نسبت به من دارند. از لحاظ جایگاه شغلی هم باید نگاهی به انتخابهای جدیدم داشته باشید. همیشه سعی کردهام استانداردهای خودم را داشته باشم. بازی در سینما، تلویزیون و نمایش خانگی فرقی نمیکند و باید تاکید کنم که هیچکدام از آنها به دیگری برایم ارجحیت ندارد. الان مد شده که عدهای بگویند که کار در تلویزیون خوب نیست! حالا من سؤالم از این دوستان این است که اگر تلویزیون بد است، سینما به چه دلیلی خوب است؟ شاید هم ما بیخبریم که محصولات سینما و نمایش خانگی جای دیگری ساخته میشود؟ شاید هم قاچاق است و مسافران میآورند! (با خنده)
اگر کار ما فرهنگی است، بنابراین آنچه اهمیت دارد خروجی کارمان است که تلویزیون، سینما و نمایش خانگی قوانین خودشان را دارند. حالا درست یا غلط من اظهارنظر نمیکنم. اما در مجموع همیشه استانداردهای خودم را برای کار دارم.
شما از آن دست بازیگرانی هستید که چهره مثبت و معصوم دارید و اکثر مواقع نقشهای مثبت هم بازی میکنید. این برایتان آزاردهنده نیست که نقشهای منفی یا به قول معروف چرک به شما پیشنهاد نشده است؟
نمیدانم، اما گاهی هم پیش آمده نقش منفی در سینما و تلویزیون بازی کردهام و منتقدان هم معتقد بودند که اتفاقا با نقش هم ارتباط خوبی برقرار کردهام. معمولا انتخابهای اول، اساسی میشود برای دیگر امتحانات. وقتی بازیگری امتحانش را درست پس میدهد، بقیه پیشنهادها هم به این سمت حرکت میکند.
خب همین نگاه باعث میشود که بازیهای بازیگر به سمت کلیشه شدن میرود. این مساله باعث نمیشود شما هم فکر کنید برچسب کلیشه شدن به شما زده میشود؟
در دنیا هم همین طور است. وقتی بازیگری در نقشی خوب ظاهر میشود، بقیه پیشنهادها هم در همین مسیر خواهد بود. حال کار بازیگر این است که متفاوت نقشهای مثبت یا منفی را بازی کند که از برچسب کلیشه بودن رها شود. وقتی ما یک شکل بازی کنیم، معلوم است که درجا میزنیم.
شما چطور؟ آیا درجا میزنید؟
من تلاشم را میکنم که این اتفاق برایم نیفتد. چون بزرگترین سم در مانا شدن، درجا زدن است. ضمن اینکه باید قبول کنیم که همیشه چهرههایی که معصوم یا مثبت است برای نقشهای مثبت خوب نیست. سؤال من این هست مگر همه کلاهبرداران چهرههای خشن دارند؟
اتفاقا وقتی از شاکیان سؤال پرسیده میشود که چطور به آن آقای کلاهبردار اعتماد کردید، پاسخ میدهد که حرف زدن، رفتار و چهرهاش به گونهای بود که اعتماد کرده است. باید این کلیشه را بشکنیم که کلاهبرداران چهرههای خشن، صدای زشت و بازی درشت دارند. این اشتباه است. باید از چنین چیزهایی فاصله بگیریم.
دلیل اینکه ما در کلیشهها باقی ماندیم این است که در مباحث فرهنگی جرات و سواد ریسک نداریم. به همین دلیل پیشنهادهای تکراری به بازیگران میشود.
پس از سر ناچاری تن به پیشنهادهای تکراری میدهید؟
بله. طبیعی است که از ده کار برای ادامه حیات شغلیام، انتخاب میکنم، اما همیشه سعی میکنم که نقش مثبتی که میپذیرم با نقش قبلیام تفاوت داشته باشد.
امواج سریالهای ماهوارهای
امین زندگانی که این روزها مشغول بازی درسریال تلویزیونی مجلس حیرانی است و نقش بهروز را بازی میکند که خاکستریرنگ است، میگوید: ساخت سریالهای تلویزیونی خوب در ایران کار دشواری است، چون باید سازندگان با مسائل مالی دست و پنجه نرم کنند. ضمن اینکه رقبای سریالهای داخلی، سریالهای شبکههای ماهوارهای است که هر کدام امواج و رنگ و لعابشان متفاوت است. وی ادامه میدهد: حال چه خوشمان بیاید و چه بدمان بیاید چنین سریالهایی ساخته میشود و برخی از آنها هم خوب هستند. البته منظورم از خوب بودن، سوءتفاهم نشود، بلکه معتقدم که آنها چون امکانات مالی گستردهای در اختیار دارند، طبیعی است که بتوانند آثار خوبی هم تولید کنند که متناسب با فرهنگ و جامعه خودشان باشند. بنابراین ساخت آثار خوب در ایران با وجود چنین رقبایی سخت بوده و به هیچ وجه کار راحتی نیست. البته به این مبحث اعتقاد دارم که در حال حاضر کارهای خوبی ساخته میشود و پیشرفتهای خوبی حاصل شده است.
یک زوج خوشبخت
در شرایطی که افکار عمومی تصور میکنند زوجهای سینمایی مدام با یکدیگر اختلاف و کشمکش دارند؛ ولی واقعیت چیز دیگری است و هستند زوجهایی که در کمال آرامش و صمیمیت با هم زیر یک سقف زندگی میکنند. یکی از این زوجها هم امین زندگانی و الیکا عبدالرزاقی است. ضمن اینکه هر دو کارهای همدیگر را دنبال میکنند، حتی در مصاحبههایشان بارها به این مساله تاکید کرده اند که نسبت به کار همدیگر هم نقد دارند. ممکن است برخی حال و حوصله نقد شنیدن از خودشان را نداشته باشند، اما این زوج هنری با توجه به اعتمادی که به هم دارند و صرف اینکه زن و شوهر هستند، بینشان رفاقتی وجود دارد که باعث میشود با کمال میل پذیرای نقد یکدیگر هم باشند. ضمن اینکه در مصاحبههایشان تاکید کردهاند که وقتی از هم مشورت میگیرند، نظراتشان را به همدیگر تحمیل نمیکنند، بلکه تلاش دارند تجربیاتشان را در اختیار همدیگر قرار بدهند.
فاطمه عودباشی
رسانه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به ایران مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
رییس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت در گفتگو با جام جم آنلاین:
گفتوگوی «جامجم» با سیده عذرا موسوی، نویسنده کتاب «فصل توتهای سفید»
یک نماینده مجلس:
علی برکه از رهبران حماس در گفتوگو با «جامجم»: