Observation شما را در دنیای فیلم‌ها و داستان‌های فضایی غرق می‌کند

قضاوت در مقام هوش مصنوعی

گاهی بعضی افراد دنیایی را خلق می‌کنند و جهانی را به تصویر می‌کشند که سر منشأ شروع سبک جدیدی می‌شود و نسل‌های پس از آن با تبعیت از همان بنیان قدرتمند جلو می‌روند و پیشرفت می‌کنند. از تاثیری که تالکین در ادبیات فانتزی گذاشت حرف می‌زنم و همچنین تاثیری که جورج لوکاس، استنلی کوبریک و ریدلی اسکات در مورد فانتزی‌های دنیای خارج از این کره خاکی ایجاد کردند. اینها استادان دنیاهای فضایی هستند و تاثیر و الهام از کارهای این بزرگان را در تمام آثار سینمایی، بازی‌های ویدئویی و سریال‌هایی که با این موضوع ساخته شده‌اند، به وضوح می‌توان دید. با همین دید سراغ Observation می‌رویم؛ بازی ماجرایی جدید و بحث‌برانگیز این روزهای دنیای مجازی که ناشر خوش‌آوازه و فوق‌العاده‌ای چون Devolver Digital آن را منتشر کرده و کارگردان آن Jon McKellan است که 5/4 سال روی شاهکار ترسناکی چون بازی Alien Isolation فعالیت کرد.

کد خبر: ۱۲۱۶۰۲۰

فضا؛ آرزوی مدرن انسان
اگر بخواهیم با دیدی کلی نسبت به داستان، شخصیت‌ها، جهان و روایت بازی Observation بنگریم، آن را می‌توان تا حد زیادی یک قصه علمی دانست تا فانتزی یا تخیلی. شاید بشر هنوز به این سطح از پیشرفت فناوری نرسیده باشد که مانند آنچه این بازی به تصویر می‌کشد، هدایت کامل یک ایستگاه فضایی بین‌المللی را به‌طور کامل به یک هوش مصنوعی واگذار کند، اما بدون شک تا رسیدن به این نقطه فاصله زیادی باقی نمانده است. به هرحال قصه بازی از جایی شروع می‌شود که طی حادثه‌ای که برای یک ایستگاه فضایی در مدار پایینی جو رخ می‌دهد، خدمه نسبت به وضعیت یکدیگر بی‌اطلاع شده و ضمن به دست آوردن این اطلاعات باید دنبال بررسی و برطرف کردن علت حادثه و انجام دادن ماموریت خود باشند. نکته جالب و خلاقانه روایت بازی آنجاست که بازیکن اصلا در نقش هیچ انسانی قرار ندارد، بلکه در دنیای بازی، شما در واقع هوشی مصنوعی هستید که روی تمام بخش‌های ایستگاه فضایی کنترل دارید. درست است در نگاه اول یا با شنیدن در مورد این بازی ممکن است فکر کنید بازیکن چقدر منفعل است و تجربه چنین بازی‌ای چقدر می‌تواند خسته‌کننده باشد، اما واقعیت این است که روایت استادانه و طراحی ماهرانه بازی سبب شده بازیکن با حداقل مکانیک‌ها و تعاملاتی که دارد این حس کنترل و احاطه داشتن بر اتفاقات پیرامون را به دست آورد و همچنان از Observation به‌عنوان یک بازی در موج نو سبک ماجرایی لذت ببرد.
شخصیت اصلی داستان، دکتر اِما فیشر نام دارد. کسی که به هر دلیلی از حادثه رخ داده در داستان زنده مانده و بعد از این‌که به هوش می‌آید با ارتباط با هوش مصنوعی ایستگاه که شما هستید در تلاش است تا موقعیت دیگر خدمه را پیدا کرده و در نهایت راهی برای تکمیل ماموریت یا فرار از موقعیت بحران‌زده فعلی پیدا کند. پویانمایی‌ها، صداپیشگی و جلوه‌های ویژه فیلم روی دوربین همه تجربه Observation را بسیار ملموس و واقعی جلوه می‌دهند و گرچه نمی‌توان منکر آن شد که بازیکن به هرحال نسبت به خیلی از بازی‌های دیگر منفعل‌تر است، ولی همه چیز در خدمت تجربه دنیایی است که بی‌شباهت به آثار ریدلی اسکات و ادیسه فضایی استنلی کوبریک نیست.

وضعیت تمام دریچه‌ها پایدار
دو سه سال پیش یک بازی به اسم Republique را در کلیک بررسی کردیم که آن را می‌توان از موفق‌ترین بازی‌های روایی دانست که در واقع مشاهده کردن یا به‌صورت دقیق‌تر انجام فعل Observe را به‌عنوان یک مکانیک انفعالی گیم‌پلی برای دادن حس کنترل به بازیکن پیاده‌سازی کرد.
در آن بازی طبق سازوکاری که منطبق بر منطق دنیای آن بود بازیکن می‌توانست بین دوربین‌های امنیتی مختلف تغییر وضعیت دهد و بر اساس زاویه دید جدیدی که به دست می‌آورد، اطلاعات بیشتری دریافت کرده و شخصیت اصلی داستان را به سمت اهدافش راهنمایی کند.
در Observation نیز مکانیک مشابهی وجود دارد. شما به‌عنوان هوش مصنوعی می‌توانید بین تمام دوربین‌های ایستگاه فضایی تغییر وضعیت دهید و اتاق‌ها را از زاویه‌ای جدید ببینید یا نسبت به محیط‌های پیش‌رو آگاهی به دست آورید.
تغییر زاویه از این جهت مهم است که بازی پر است از معماهای کوچک و بزرگی که برای پیشبرد داستان باید حل کنید. البته خیلی از آنها به ورود به دیگر تجهیزات رایانه‌ای یا خواندن اسناد و مدارک از روی در و دیوار یا لپ‌تاپ‌ها خلاصه می‌شوند. با این حال طبق منطق شناوری اجسام در فضا و فناوری حرکت در این حالت، بازی شما را با یک گوی هوشمند نیز آشنا می‌کند تا به وسیله آن بتوانید آزادانه در محیط حرکت کرده و بخش‌هایی از پیشبرد بازی از جمله یافتن عیب در بدنه خارجی ایستگاه فضایی را با آن انجام دهید. البته به دلیل حرکت کردن این گوی در تمام محورهای مختصات، عادت کردن به کنترل آن بدون این‌که ابتدا دچار سرگیجه و گنگی شوید، کمی سخت است.
Observation شاید خیلی روایی به نظر برسد، ولی ساختارهای طراحی مرحله مثل آزاد شدن قسمت‌های جدید محیط با دست یافتن به قابلیت‌های بیشتر از جمله همین گوی شناور نیز در گیم‌پلی مشهود است.