کمی آهسته‌تر سالار !

رشته من بازیگری تئاتر بود و اساتید بسیار خوبی از جمله زنده یاد استاد حمید سمندریان را دیدم. سرکار خانم رویا تیموریان، منیژه محامدی، امیر دژاکام و قطب الدین صادقی اساتید من بودند، اما قبل از این‌که تئاتر بخوانم موسیقی کار می‌کردم و بعد از گرفتن کارشناسی سراغ آموختن دانشگاهی موسیقی رفتم. بعد هم چون موسیقی جدی شده بود دیگر نخواستم بازیگری کنم.

یک فوتبالیست اهل ایتالیا بود که هم فوتبالش خوب بود هم بازیگر مشهوری شده بود. شاید در کشور ما این موضوع جا نیفتاده است. چند بار به من هم پیشنهاد بازیگری شد و قبول نکردم، اما همیشه گفته‌ام اگر کارگردانی پیدا بشود که زندگی شخصی سالار عقیلی را طبق آنچه که واقعیت است به تصویر بکشد در آن صورت در نقش خودم بازی
خواهم کرد.
چند کار تئاتر برای بازی به من پیشنهاد شد. همچنین یکی دو بار هم برای فیلم سینمایی دعوت شدم که اسامی‌شان یادم نیست چون تا گفتند مخالفت کردم. درس این رشته را خوانده‌ام و اگر کسی را ببینم که بد می‌خواند یا بد بازیگری می‌کند در دلم می‌گویم اما هیچ‌وقت به خود طرف نمی‌گویم.

در مصاحبه‌ای هم گفتم که کار درستی نیست خواننده، بازیگر یا بازیگر خواننده شود. بهتر است اسم نبریم. به نظرم طرف در این زمینه ماندگار نیست و مردم نمی‌دانند به او به عنوان بازیگر نگاه کنند یا خواننده و در برزخ است.

برای پرسپولیس که چندروز پیش بازی داشت اگر من می‌رفتم وسط زمین می‌خواندم باز هم عده‌ای انتقاد می‌کردند. این‌که به کارهای بزرگ انتقاد شود در کشور ما یک اصل است.
نشد کار آقای همایون شجریان (کنسرت نمایش سی) را ببینم اما از دوستان درباره‌اش پرسیدم. ما در ایران همیشه با نظرات متفاوتی روبه‌رو هستیم، یک نفر می‌گوید خوب و یک نفر می‌گوید بد. من تعریف‌های متفاوت شنیدم اما بیشتر خوبی بود.

قرار بود یک آهنگ آقای قربانی برای جام‌جهانی بخواند، یک آهنگ من و خواننده دیگری هم حضور داشته باشد. اصولا کاری که در قطع به این بزرگی در کشور می‌خواهد انجام شود، مشکلات و نقدهای آن و اتفاقات بعدش هم بزرگ است. جام‌جهانی یک چیز جهانی است و آدم باید همیشه برای چنین چیزی که برای یک ملت است پیشقدم شود. از من هم دعوت شد و خودم به شخصه نرفتم، اما دوستانی که به این کار انتقاد کرده اند و می‌گویند هیجان ندارند از هیجان چه می‌خواهند؟

می‌توانســـــــــــــتم برای جام‌جهانی بخوانم توپ را در دروازه شوت کن اما ...من نمی‌گویم این انتخاب شایسته بوده یا نبوده است. یکی از افتخارات من درباره کاری که برای جام جهانی خوانده ام و دوستان شاید بعدها متوجه شوند که ما چه کرده ایم، درباره شعر آن بوده است. برخی شاید انتظار داشته باشند ما از اشعار سخیف و روزمره استفاده کنیم ولی ما از معیارهایی که در ادبیات فارسی ما وجود دارد، انتخاب کردیم. آهنگ را بابک زرین از بهترین آهنگسازان ایران کار کردند. این اثر شعر بسیار زیبایی هم داشت که البته اشاره مستقیم به جام‌جهانی نداشت. ما می‌توانستیم بگوییم توپ را در دروازه شوت کن اما باید کاری می‌کردم که در شأن سالار عقیلی هم باشد وگرنه باید روزی ۲۰ تا آهنگ بخوانم.