دو روز از فینال جام باشگاه‌های آسیا می‌گذرد. پرسپولیس تیم محبوب خیل بی‌شماری از ایرانی‌ها مساوی کرد و در مجموع از قهرمانی جا ماند و به نایب‌قهرمانی اکتفا کرد. از دیروز تا همین الان که سطر دوم این یادداشت را در حال تایپ کردن هستم با صحنه‌هایی مواجه شدم که قطعا شما هم شاهد بعضی از آنها بوده‌اید. کری‌خواندن و کل‌کل، بخشی از هیجان و مزه فوتبال است. ولی هر جنگی قانون و قاعده دارد. خبرها حاکی از این است یک نفر در اثر کل‌کل‌ها و کری‌خواندن‌ها عصبی شده و هواداری دیگر را کشته است.
کد خبر: ۱۱۷۵۹۶۷

این یکی، دو روزه هنوز در صفحات اینستاگرام شاهد اینگونه بدرفتاریها هستیم. دوستی از دوستانم همه رفقای استقلالیاش را بلاک کرده و یکی استوری گذاشته آقایان فلان فلان و فلان من با شما دیگر رفاقتی ندارم. یکی عکس لنگ استوری کرده و یکی کیسه حمام. یکی غار عکس گذاشته و یکی از به حرف آمدن استقلالیها بعد از یک مدت لالمانی.

رقابت خیلی وقتها با جنگیدن فرق دارد. من استقلالیام، ولی واقعا دیروز دلم میخواست پرسپولیس ببرد. توی این شرایط الان کشور و در پیشانی ماه ربیع کشور ما و جامعه ما به یک پمپاژ قوی انرژی و شادی نیاز داشت و نشد که بشود، ایرادی ندارد. خدا بزرگ است توی کوچه ما هم عروسی میشود!

ولی این فحش و فحشکاریها و بیاخلاقیها را نمیدانم از کجا نشأت گرفته و از کسانی که توقع نداشتی و فکرش را هم نمیکردی رفتارهایی میبینی که از مخیلهات هم تا پیش از این نمیگذشت، بگذریم، به خودمان بیاییم!

توی همان موقعهایی که پتو را روی چانهمان میکشیم و خودمان را برای بغل کردن فرشته خواب حاضر میکنیم به این کارها فکر کنیم. به اینکه ارزشش را داشت؟ دارد؟ به رنجاندن دلی و دادن فحشی؟ فوتبال ورزشی است که زیباییاش به رقابت در عین رفاقت است. توی فیلم مرسدس یک جایی محمدرضا فروتن میزند به ماشین خانم مرجان شیرمحمدی. خانم از ماشین پیاده میشود و با حالت عصبانی میگوید: هوووی مرتیکه چه طرز رانندگی کردنه؟

فروتن با همان صدای دو رگه مخملیاش میگوید: ببخشین پیش اومده! کاری نکنیم که یک تصادف کوچیک ما رو به مرتیکه و زنیکه تبدیل کنه.

حامد عسکری

شاعر و نویسنده

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها