از چسبندگی روده تا کمردرد !

چنین چسبندگی‌هایی می‌تواند بر عملکرد دیافراگم هم اثر منفی داشته باشد، تنفس نرمال هم مختل شده و انحراف ستون فقرات به جلو و طرفین باعث بروز بدشکلی‌هایی چون قوز پشتی و اسکولیوز می‌شوند. سردردهای با منشأ گردنی هم از دیگر عوارض ثانویه این چسبندگی‌هاست.

مراجعه به فیزیوتراپی و بهره‌گیری از روش‌های درمانی همچون ماساژ عمقی، آزادسازی عضلات و غلاف‌های آنها، سوزن زدن خشک، تمرینات کششی و درمان با امواج فراصوت همراه با کشش، می‌تواند در رفع محدودیت‌های ناشی از این چسبندگی‌ها کمک کند. در صورتی که زمان زیادی از جراحی یا جراحات گذشته باشد، زمان درمان طولانی‌تر بوده و بیمار به جلسات بیشتری برای رفع چسبندگی‌ها نیاز دارد. تکنیک‌های دستی احشایی هم از روش‌های دیگر فیزیوتراپی در بازگرداندن عملکرد روده‌ها و رفع محدودیت‌های احشایی است که نیاز به مهارت، تمرین و تجربه زیاد درمانگر دارد. مهارت در لمس عمقی برای ارزیابی نواحی و بافت‌های سفت و محدودشده و اعمال میزان نیروی مناسب در جهات صحیح از موارد مهم موفقیت درمان‌های دستی فیزیوتراپی است. سوزن زدن در بافت اسکار هم می‌تواند روند کلاژن‌سازی را در ناحیه آغاز کرده و با ایجاد بافت جدید کلاژن، اسکار قبلی را نرم‌تر و جهت قرارگیری آن را اصلاح کند. در ادامه درمان، آموزش تمرینات کششی، ثبات‌دهنده و اصلاح کننده وضعیت و تکرار روزانه آنها باعث ثبات و دوام اثرات درمانی می‌شوند. در جراحی‌های لگن، شکم و قفسه سینه، بی‌توجهی به کشش عضلات خم‌کننده ران، شکم و سینه‌ای با نگرانی از آسیب به نواحی جراحی به مرور باعث بروز محدودیت و کوتاهی بافت‌های نرم در این بخش‌ها می‌شود و دردهای عضلانی و ستون فقرات را در پی خواهد داشت. در کلینیک‌های فیزیوتراپی بسیار با کمردردهایی مواجه می‌شویم که علت آنها یک جراحی ساده در زمان‌های گذشته بوده و با درمان و آزادسازی بافت‌های درگیر در آن جراحی و آموزش چند تمرین ساده مشکل بیمار حل می‌شود.

دکتر پرهام پارسانژاد

فیزیوتراپیست