ضرورت بازتنظیم روابط با پکن
چینی‌ها حداقل درطول۱۰سال گذشته بارها تلاش کرده‌اندحسن نیت خود را نشان دهند. البته این تلاش‌ها به دلایل منافع خودشان بوده و نه صرفا به خاطر ایران و ایرانیان بلکه برای منافع کشورشان بوده است. آنها بارها سعی کرده‌اند زمینه همکاری‌های بلندمدت با کشورمان را فراهم کنند.
برای مثال، اولین رئیس‌جمهوری که به تهران آمد و عضو گروه پنج ۱+۵یک بود، پیشنهادی به ارزش ۴۰۰ میلیارد دلار را پیش روی ایران گذاشت که در آن توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل و توسعه نفت، گاز و پتروشیمی مورد بحث قرار گرفته بود؛ اما متأسفانه در آن برهه زمانی چندان مورد استقبال قرار نگرفت.از سوی دیگر، سند همکاری ۲۵ ساله نیز با استقبال چین مواجه شد. در این میان، ظریف پیشنهاد همکاری ۲۵ ساله را به مناسبت ۷۵ سال همکاری‌های ایران و چین ارائه کرد و شاهد استقبال چینی‌ها بودیم که حتی در این سند، بسته‌های همکاری به ارزش ۴۰۰ میلیارد دلار دیده شده است.
چینی‌ها به لحاظ ژئوپلیتیک حساس و بسیار مهم ایران به روابط خود با ایران با جدیت اهمیت می‌دهند. آنها متوجه هستند که در منطقه پرمنفعت غرب آسیا، تنها کشوری که دارای احساسات و حاکمیت ضد سلطه‌گری غرب است، جمهوری اسلامی ایران است. به‌خصوص که کشورهای اطراف ایران معمولا اولویت همکاری خود را با آمریکا و غرب قرار داده‌اند، از عراق و عربستان گرفته تا امارات و بحرین؛ اما تنها کشوری که می‌تواند با چین همکاری‌های اساسی و مبتنی بر اولویت‌های واقعی خود داشته باشد، جمهوری اسلامی ایران است اما متأسفانه در دولت‌های مختلف از این ظرفیت استفاده نشده و این‌گونه نبوده که از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های شرق به صورت صحیح و برنامه‌ریزی‌شده استفاده کنیم. این نگاه مقطعی اجازه نداده است که هیچ برنامه دقیق و مدونی برای بهره‌برداری از ظرفیت‌های همکاری با چین وجود داشته باشد.یکی از مسائل مهم در تنظیم روابط با چین، تنظیم یک دیپلماسی بسیار هوشمندانه و دقیق است. روابط با چین به‌ویژه در شرایطی که غرب امیدوار است با پروژه‌هایی مانند فعال کردن اسنپ‌بک علیه ایران از ما امتیازات بزرگ بگیرد، اهمیت مضاعفی می‌گیرد. برای حداکثرسازی منافع ملی، باید هم به شرق و هم به غرب توجه داشته باشیم؛ این در شرایط عادی حرفی منطقی است اما حتی در شرایط عادی هم ما در مسیر نگاه به شرق و متوازن‌سازی روابط خود به‌واسطه فقدان اراده، برنامه و شناخت کافی تاکنون از مزایای یک برنامه بلندمدت و راهبردی برای همکاری با چینی‌ها بهره کافی را نبرده‌ایم.
چینی‌ها به لحاظ ژئوپلیتیک حساس و بسیار مهم ایران به روابط خود با ایران با جدیت اهمیت می‌دهند. آنها متوجه هستند که در منطقه پرمنفعت غرب آسیا، تنها کشوری که دارای احساسات و حاکمیت ضد سلطه‌گری غرب است، جمهوری اسلامی ایران است. به‌خصوص که کشورهای اطراف ایران معمولا اولویت همکاری خود را با آمریکا و غرب قرار داده‌اند، از عراق و عربستان گرفته تا امارات و بحرین؛ اما تنها کشوری که می‌تواند با چین همکاری‌های اساسی و مبتنی بر اولویت‌های واقعی خود داشته باشد، جمهوری اسلامی ایران است اما متأسفانه در دولت‌های مختلف از این ظرفیت استفاده نشده و این‌گونه نبوده که از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های شرق به صورت صحیح و برنامه‌ریزی‌شده استفاده کنیم. این نگاه مقطعی اجازه نداده است که هیچ برنامه دقیق و مدونی برای بهره‌برداری از ظرفیت‌های همکاری با چین وجود داشته باشد.یکی از مسائل مهم در تنظیم روابط با چین، تنظیم یک دیپلماسی بسیار هوشمندانه و دقیق است. روابط با چین به‌ویژه در شرایطی که غرب امیدوار است با پروژه‌هایی مانند فعال کردن اسنپ‌بک علیه ایران از ما امتیازات بزرگ بگیرد، اهمیت مضاعفی می‌گیرد. برای حداکثرسازی منافع ملی، باید هم به شرق و هم به غرب توجه داشته باشیم؛ این در شرایط عادی حرفی منطقی است اما حتی در شرایط عادی هم ما در مسیر نگاه به شرق و متوازن‌سازی روابط خود به‌واسطه فقدان اراده، برنامه و شناخت کافی تاکنون از مزایای یک برنامه بلندمدت و راهبردی برای همکاری با چینی‌ها بهره کافی را نبرده‌ایم.
