شهر برای حضور روشندلان مناسب نیست/ بحث مناسب سازی یکی از جدی ترین مشکلات نابینایان است

سید حسن موسوی چلک در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد: پانزدهم اکتبر مصادف با بیست و سوم مهر ماه روز جهانی «عصای سفید» است. این روز در سال ۱۹۵۰ در جلسه مشترک یونسکو و شورای جهانی نابینایان نام گذاری شده است تا از این طریق زمینه توجه بیشتر به حقوق نابینایان فراهم گردد.

وی در ادامه گفت: یکی از وظایف دولت ها پاسخگویی به نیازها و مطالبات اقشار مختلف در آن جامعه است. معلولین یکی از گروه های خاص در جامعه محسوب می شوند که نیازمند امکانات خاص در کشور هستند که البته این قشر دارای طبقه‌بندی‌های متفاوتی بوده، نابینایان نیز یکی از طبقات خاص این قشر می باشند.

موسوی چلک افزود: نابینایان در جامعه به دلیل شرایط خاص، نیازمند دسترسی به خدمات خاص هستند، قانون عصای سفید در تمام کشور ها برای توجه و حمایت از افراد نابینا و کم بینا تدوین شده است.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در خصوص دغدغه ها و مشکلات اساسی نابینایان به جام جم آنلاین گفت: اولین و مهم ترین مشکل نابینایان عدم درک و باور توسط افراد سالم است چرا که مردم عادی می پندارند یک فرد نابینا ناتوان بوده و تنها قادر به اپراتوری است در صورتی تاریخ نشان داده است که یک فرد نابینا دارای قابلیت های متعددی است که اگر کمی جدی تر گرفته شود قطع به یقین می تواند در زمینه های متعددی چون پژوشگری، تدریس و... گام بردارد.

به گفته وی، ما به دلیل ذهنیتی که نسبت به افراد معلول داریم هنوز توانایی ، قدرت و ظرفیت های نابینایان را آنگونه که باید، باور نکردیم. لذا همین موجب شده در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها در حوزه های مختلف این افراد را جدی نگیریم.

موسوی چلک اظهار داشت: یکی دیگر از چالش های معلولین موضوع حضور نابینایان در عرصه های مختلف اجتماعی است که این حضور مستلزم ایجاد بستر مناسب برای فعالیتشان در جامعه است. در بسیاری از مناطق کشور مناسب سازی اماکن عمومی وجود ندارد، در صورتی که آیین نامه، قانون و مصوبه از دولت مبنی بر مناسب سازی اماکن عمومی موجود است اما متاسفانه شهر برای حضور نابینایان به هیچ عنوان مناسب نیست.

وی بحث مناسب سازی را یکی از جدی ترین مشکلات این قشر از جامعه دانست و گفت: نابینایان در جامعه زندگی می کنند که انتهای خط عابر پیاده به جوی آب ختم می شود! به عبارتی دیگر معلولین با شهر و محیطی که در آن زندگی می کند دائما در حال جنگ بوده چرا که محیط کاملا ناسازگار با شرایط معلول است. به طور کل شهر به گونه ای است که نابینایان برای حضور در فعالیت های اجتماعی باید وابسته به افراد دیگر باشند.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی خاطرنشان کرد: بحث اشتغال نیز یکی دیگر از معضلات پیش روی نابینایان و کم بینایان است. در مجلس قانونی به تصویب رسید مبنی بر به کار گیری 3 درصدی از معلولین در ادارات دولتی، که متاسفانه این قانون کامل اجرا نشد البته بعد از ابلاغ قانون جدید معلولین در سال جاری، این حساسیت در سازمان غیر استخدامی بیشتر شد تا شاید بتوانند این قانون 3 درصدی را در رابطه با معلولین اجرایی کنند در صورتی که نیاز اشتغال معلولین به مراتب بیش از آن بوده و طبیعتا نابینایان نسبت به دیگر معلولین شرایط سختی تری را در رابطه با اشتغال متحمل هستند.

موسوی چلک در پایان اشتغال و عدم دسترسی به خدمات توانبخشی را معضل دیگر نابینایان و کم بینایان اعلام کرد و گفت : موضوع حائز اهمیت دیگر که وابسته به اشتغال بوده، بحث تشکیل خانواده این افراد است. چرا که نمی توانیم بگوییم فرد نابینا نیاز به تشکیل خانواده و نیاز به داشتن شریک زندگی ندارد زیرا در غیر این صورت فرد نابینا در تاریکی خود ذره ذره از بین می رود در صورتی که مسئولین با کمی برنامه ریزی و مدیریت می توانند یک زندگی سالم همانند دیگر افراد جامعه برای آنان فراهم سازند. بحث دیگر، دسترسی به خدمات توانبخشی مرتبط با حوزه نابینایی است، چرا که دسترسی به خدمات فراگیر نبوده و بسیار گران است.

وی یادآور شد: توانایی های معلولان از جمله نابینایان را باور کنیم و در جهت تقویت این توانایی ها بکوشیم و نگاه ترحم آمیز به آنان نداشته باشیم. همچنین زمینه حضور مستقل نابینایان در عرصه های اجتماعی از طریق مناسب سازی محیط فراهم گردد.آنان حق دارند از پیاده روها،خیابان ها،اماکن تفریحی و مذهبی،هتل ها و ..مثل سایر مردم استفاده کنند.