گمشده مجالس عزاداری ما

«علی دارابی» طی یادداشتی به بررسی مجالس عزاداری در ایام محرمپرداخت. متن کامل این یادداشت که در کانال پیام رسان سروش وی منتشر شد بدین شرح است:

مجلس عزاداری کجا برویم ؟ این پرسشی است که در مناسبت ها و ایام مذهبی و دینی به خصوص محرم برای بسیاری از مردم به خصوص جوانان مطرح است. چرا که وقتی که مردم برای آمد و شد و مراسم عزاداری صرف می کنند بابت آن توقع دارند به معرفت دینی و بینش سیاسی و ادب اخلاقی آنان افزوده شود بسیار مهم است.

زمانی انتقاد می شد که باید "مجالس عزاداری ابا عبدالله الحسین (ع) ، سیاسی باشد" اما این مهم بدلیل نبود پیوست فرهنگی و الزامات رسانه ای و به خصوص ضعف نهادهای ذیربط بجایی رسید که اصل فلسفه و حماسه عاشورا و قیام امام حسین(ع) به حاشیه رفت و سرگرم مبارزات انتخاباتی و لعن این جریان و آن دیگران شدیم ؟!

حالا برخی نگرانند که مجالس عزاداری به سمت و سوی سکولار، نمایشی شدن و تهی شدن از فضایل اخلاقی و معارف دینی شده است. و این هم مثل همان رویه قبل نوعی تفریط است که در اثر افراط پیشین حاصل شده است.
در این یادداشت کوتاه در صدد آسیب شناسی مجالس عزاداری، بایسته های آن نیستیم.

آنچه که امروز گم شده مجالس عزاداری ماست "نبود پاتوق های اخلاقی" است.

پاتوق ها که ادب، اخلاق، در کنار معارف دینی و بینش سیاسی درست به مخاطبان خود می داد. بزرگانی چون آیت الله مجتبی تهرانی، حق شناس، خوشوقت، حائری شیرازی، مهدوی کنی، مجتهدی، آیت الله مرتضی تهرانی، شهید مهدی شاه آبادی ، ... سالیان سال در تهران داشته. و همه نسل ها را از آموزه ها و مکارم اخلاقی سیراب می کردند. که صد افسوس جای این بزرگان خالی است.

در تهران الان به زحمت جلساتی را می توان سراغ گرفت که امثال شیخ حسین انصاریان ، سیدحسین هاشمی نژاد، حجه الاسلام ناصر رفیعی، حجه الاسلام مسعود عالی، علوی تهرانی و معدودی از این دست که جلسات آنان ادامه راه استادان و بزرگان قبلی باشند.

ما اگر پاتوق های اخلاقی داشته باشیم در سراسر کشور مردم به خصوص جوانان از آن استقبال می کردند و نتیجه آن عمق بخشی و باورپذیری اعتقادات دینی و مکارم اخلاقی همراه با ادب و سیاست است.

اگر می خواهیم در دامن افراط و تفریط نیفتیم راه علاج آن ایجاد و تقویت چنین محافلی است. روحانیون بزرگوار، هیات مذهبی و شیفتگان معارف اهل بیت علیهم السلام در خط مقدم این مساله هستند . خیلی چشم به اقدامات دستگاه های رسمی و نهادهای انقلابی نداشته باشید بعید میدانم کاری از آنها برآید. اگر می توانستند در این سالها انجام میدادند .

در ایام محرم از همه خادمان، هیات مذهبی، روحانیون، مداحان و همه دست اندرکاران که خیمه امام حسین (ع) را پرفروغ تر برافراشته اند صمیمانه قدردانی می نمایم.

شکر خدا را که در پناه حسینیم عالم از این بهتر پناه ندارد