چاوش‌‌خوانی با یوزها

تفاهم‌نامه فدراسیون فوتبال با بنیاد رودکی

دی ماه سال قبل بود که محمدرضا ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال به بخش VIP تالار وحدت رفت. آن روزها نمایش الیور توییست در تالار وحدت اجرا می‌شد که مورد اقبال مخاطبان قرار گرفت؛ اما ساکت برای دیدن آن تئاتر به تالار قدیمی شهر نرفته بود. او با بنیاد رودکی تفاهم‌نامه‌ای امضا کرد که تعهداتی برای هر دو طرف قرارداد ایجاد می‌کرد.

فربانی و سالار در کنار تیم ملی

بنیاد رودکی در این تفاهم‌نامه پذیرفته بود که کارهایی را برای تیم ملی آماده کند و فدراسیون فوتبال هم باید با جذب اسپانسر، هزینه‌های این برنامه‌های متنوع فرهنگی را پرداخت می‌کرد. یکی از این برنامه‌ها، مراسم بدرقه تیم ملی بود. بنیاد رودکی اصرار داشت که مراسم باشکوه بدرقه تیم ملی در تالار وحدت برگزار شود. زمان دقیق این مراسم مشخص نیست؛ اما گفته می‌شود ماه آینده و با حضور همه بازیکنان، کادر فنی تیم ملی و اهالی فوتبال خواهد بود. این تالار، میکروفن‌های مورد نظر برای اجرای بدون نقص همه سازهای ارکستر سمفونیک تهران را در اختیار داشت و یکی از معدود سالن‌های آکوستیک و مناسب برای اجرای ارکستر بود. این سالن انتخاب شد تا مراسم در آن برگزار شود. علیرضا قربانی و سالار عقیلی دو خواننده خوش صدای ایران از همان ابتدا هم برای مراسم مد نظر بودند و شاید در مراسم بدرقه کارهایی را اجرا کنند؛ اما این کارها با ترانه مورد نظر تیم ملی تفاوت دارد.

چاوشی حماسه خوان ملی می شود

چهار سال قبل ترانه تیم ملی را احسان خواجه امیری خواند. البته خوانندگان دیگری هم تلاش کردند که ترانه‌هایی را برای جام جهانی برزیل آماده کنند؛ اما آنچه به عنوان ترانه رسمی فدراسیون فوتبال برای جام جهانی برزیل ساخته و در چند نوبت در رسانه ملی پخش شد، کاری بود از احسان خواجه امیری. خواننده‌ای که البته آن روزها یکی از سلبریتی‌های عرصه موسیقی ایران محسوب می‌شد.فدراسیون برای این دوره هم خواننده‌ای را در نظر گرفت که در ژانر خود در گروه خاص خوانندگان پاپ ایران دسته‌بندی می‌شود: محسن چاوشی. خواننده‌ای که نشان داده در خواندن هر سبکی تبحر دارد از عاشقانه و غمگین گرفته تا حماسی و شاد. همه چیز برای این همکاری فراهم شده بود که پدر این خواننده به رحمت خدا رفت. درگذشت پدر چاوشی و تالم روحی او برای این ضایعه موجب شد این برنامه در سال 96 اجرایی نشود؛ اما فدراسیون فوتبال اصرار دارد ترانه حضور تیم ملی در این دوره جام جهانی را این خواننده محبوب بخواند. آن طور که شنیده‌ایم قرار است در ابتدای هفته آینده قراردادی امضا شود که استارت رسمی کار خواهد بود و بعد از سرودن ترانه تیم ملی، کار آماده ضبط در استودیو خواهد شد. اگر همه برنامه‌ها دقیق پیاده شوند، در اواخر اردیبهشت، این اثر را آماده خواهیم دید. کاری که به دلیل توقع بالا از محسن چاوشی، قطعا سطح بالایی هم خواهد داشت.

تکمیلی

نُتِ گل

حدود دو ماه و نیم تا آغاز بازی‌های جام‌جهانی 2018 باقی مانده است و تیم ملی فوتبال کشورمان به سرمربیگری کارلوس کی‌روش راهی این رقابت‌ها می‌شود. رقابت‌های فوتبال با همه جذابیتی که دارند، فضایی را هم برای خوانندگان و گروه‌های موسیقی کشورمان فراهم می‌کنند تا آثاری را برای حضور ایران در این رویداد ورزشی جهانی آماده کنند. یکی از این قطعات هم اصولا بعنوان سرود ملی تیم ایران در جام جهانی انتخاب خواهد شد. این دوره اما با شیوه‌ای متفاوت نسبت به دوره پیش با یک خواننده قرارداد بسته شده و این سرود را همانطور که گفته شد با صدای محسن چاوشی می‌شنویم. طبعا این اتفاق خیلی بهتر است و حاشیه‌ها و دلخوری‌های چهار سال پیش تکرار نخواهد شد.

اما در ادامه نگاهی می‌اندازیم به خوانندگانی که در دوره گذشته برای خواندن این سرود تلاش کردند. در جام جهانی سال 2014 « وطن یعنی» با صدای رضا یزدانی، «جنون» با صدای فرزاد فرزین، «من یه ایرانیم» با صدای مهدی مقدم، «یوزهای ایرانی» به زبان انگلیسی و از گروه The-C-Bells، «هفتاد میلیون ستاره» با صدای سیروان و زانیار خسروی، «صلح و عشق» امیر حجت، «جام‌جهانی» با صدای محمد بحرانی صدا پیشه جناب خان و ببعی که صدای زیبایش را بارها شنیده‌ایم و «دروازه‌های دنیا» با صدای احسان خواجه امیری منتشر شدند که آهنگ آخر موفق شد بعنوان سرود ملی کشورمان در جام جهانی دوره قبل انتخاب شود.

خواجه‌امیری علاوه بر خوانندگی، آهنگساز این کار نیز بود. شعر از روزبه بمانی است و بهروز صفاریان هم تنظیم آن را برعهده داشت.

میلاد درخشانی، نوازنده تار و ‌سه‌تار برای احیای روح موسیقی ایرانی و همایون نصیری، نوازنده پرکاشن برای نزدیک کردن این ترانه به موسیقی بومی کشور برزیل با این پروژه همکاری کرده بودند .