کنترل شکــار؛ قانونی جهـانی

بریتانیا

در بریتانیا به موجب قانون شکار، شکار پستانداران وحشی بویژه روباه، گوزن، خرگوش صحرایی و مینک(گونه‌ای از خانواده راسوها) ممنوع است و تخلف از این قانون، مجازات سنگینی در پی دارد. البته درخصوص قوانین شکار، برخی استثناءها را برای کشاورزان قائل شده‌اند. برای مثال آنها می‌توانند آفات مزارع مانند موش و خرگوش را در محدوده زمین خود شکار کنند. در بریتانیا یک شکارچی به‌طور معمول برای دریافت مجوز شکار و البته پرداخت مالیات، سالانه حدود 2500 دلار می‌پردازد.

چین

چین در سال 1989 به‌منظور مراقبت از حیات‌وحش، قوانین حفاظتی وضع کرد، اما وقتی مردم نسبت به گذشته به شرکت در شکار علاقه‌مند شدند و به‌دنبال شکارهای بی‌رویه خود، تاثیر منفی بسیاری بر تنوع زیستی حیات‌وحش این کشور گذاشتند، دولت چین در سال 2016، قانون شکار را اصلاح و تکمیل کرد و در این زمینه محدودیت‌هایی قائل شد. در قوانین جدیدی که وضع شده، به حفاظت از حیات‌وحش و محل سکونت حیوانات توجه بسیاری شده است. در این قانون که بندهای مختلفی دارد، قرار شد دیگر از شکار به عنوان منبع درآمدزا استفاده نشود و تجارت در این زمینه بویژه در مورد استخوان ببر و شاخ کرگدن کاملا ممنوع شد. همچنین فقط می‌توان برای تولید محصولات غذایی و دارویی با نظارت دولت به شکار پرداخت. در ضمن بسیاری از گونه‌های حیوانی در این کشور تحت حفاظت قرار گرفته‌اند.

کنیا

به‌دلیل شکار بیش از حدی که در کنیا انجام شد و حیوانات بی‌شماری از جمله فیل‌ها (به‌دلیل تجارت عاج) در معرض خطر انقراض قرار گرفتند، دولت کنیا به‌طور کل شکار به هر منظوری را قدغن اعلام کرد. جمعیت فیل‌های این کشور در دهه 1970، حدود 275 هزار تخمین زده شده بود و تعداد آنها در سال 1989 به 200 هزار رسید که این تعداد بین سال‌های 1970 و 1977 نیز به نصف کاهش یافت. حیوانات دیگر نیز مانند زرافه به تعداد قابل توجهی کشته شد و نسل‌شان در این کشور به خطر افتاد. در واقع این حیوانات در حجم وسیع به‌دست شکارچیان مجاز شکار شدند. به همین دلیل این کشور در سال 1977 هر نوع شکار حتی به منظور کنترل حیوانات آفت مزارع را ممنوع اعلام کرد.

ایالات متحده

در ایالات متحده، قوانین شکار عمدتا به‌وسیله قوانین ایالتی شکل می‌گیرد و چنانچه قانون دیگری در زمینه مسائل زیست‌محیطی از سوی دولت فدرال تنظیم شده باشد، باید آن را نیز در قوانین ایالتی بگنجانند. این کشور بسیاری از گونه‌های در معرض انقراض و بسیاری از پرندگان مهاجر مانند غازها را تحت حفاظت قرار داده است و شکار آنها جرم محسوب می‌شود. به‌دلیل اهمیت حفاظت از حیات‌وحش، مجوز شکار فقط از سوی دولت صادر می‌شود. همچنین حیواناتی که آفت محصولات و مزارع به حساب می‌آیند، تحت حفاظت نبوده و برای شکار آنها به مجوز نیازی نیست. به‌طور مثال می‌توان جانوران موذی را بدون دریافت مجوز، شکار کرد. همچنین در دهه 1971 قانونی وضع شد که به موجب آن شکار هوایی (که از طریق هواپیما یا بالگرد به سمت حیوانات تیراندازی می‌شد) ممنوع شد. هزینه صدور مجوز شکار در یک از ایالت‌ها و البته نوع شکار، متفاوت است و گاه به همراه دریافت مالیات به 500 دلار در سال می‌رسد.

استرالیا

بیشتر گونه‌های حیوانی استرالیا بویژه گونه‌های بومی این کشور حفاظت شده هستند و فقط زمین‌دارها به‌منظور کنترل حیواناتی که به مزارع‌شان صدمه می‌زنند، می‌توانند با دریافت مجوز تخریب، گونه‌های بومی مخرب را کشته یا محل زندگی‌شان را جابه‌جا کنند. همچنین شکار در پارک‌های ملی نیوساوت ولز مجوز خاصی نیاز دارد که بسختی صادر می‌شود.

نیوزیلند

در این کشور طی سال می‌توان به شکار پرداخت، اما براساس قانون حفاظت از حیات‌وحش بسیاری از گونه‌های حیوانی مانند پستانداران، پرندگان، خزندگان و دوزیستان کاملا تحت محافظت قرار دارند و هیچ‌کس نمی‌تواند هیچ نوع حیوانی را بدون اجازه شکار کرده یا به مالکیت خود درآورد. دولت، مناطق بسیاری از نیوزیلند را جزو مناطق حفاظت شده معرفی کرده و حداکثر مجازات هم برای شکار غیرقانونی 100 هزار دلار به همراه حبس است. صدور مجوز شکار و هزینه‌های آن نیز نسبت به نوع شکار متفاوت است. به‌طور مثال مجوز ماهیگیری در طول فصل شکار، 127 دلار است.

کانادا

قوانین شکار در کانادا تحت نظارت حوزه قضایی و استانی ـ منطقه‌ای است. دولت فدرال مسئولیت مراقبت از پرندگان مهاجر و به‌طور کلی حیات‌وحش ملی را دارد و برای گونه‌های در خطر انقراض قوانین بسیار سختی در نظر گرفته است. کانادا 100درصد هزینه‌های دریافتی مربوط به مجوز شکار را برای حفظ حیات‌وحش و همچنین جمعیت ماهی‌ها به‌کار می‌برد؛ 25 درصد به تنظیم قوانین، 19 درصد اجرای قوانین، 20 درصد در زمینه تحقیقات در حیات‌وحش، 15 درصد به محافظت از گونه‌های حیوانی، 7 درصد برای برنامه‌های آموزشی شکار و 14درصد به هزینه صدور مجوز اختصاص دارد. در ضمن هزینه دریافت مجوز شکار سالانه 75 دلار است.