کلیپ زیبایی که در برنامه فوتبال 120 از سفر معلول جنگ‌زده سوری به اسپانیا پخش شد، مثل همه تصویرهای درستی که فوتبال مدرن از خود ثبت می‌کند، تاثیرگذار بود. اتوبوس بارسلونا به شهر کلن رفت و با ویدئویی از پیکه، این مهاجر را که به دلیل دردهای ناشی از جنگ و مهاجرت، دغدغه‌ای به نام فوتبال نداشت به نیوکمپ بارسلون دعوت کرد تا یکی از بازی‌های این تیم را از نزدیک تماشا کند. داستان این سفر پر از جنبه‌های انسانی بود تا دل‌های پاک را بلرزاند و بغض‌های بسیاری را بشکند.
کد خبر: ۱۱۱۴۶۶۱

هیجان دختر معلول که از نشستن روی صندلی اینیستا در اتوبوس یا نشستن در جایگاه ویژه نیوکمپ ذوقزده شده بود، غیرقابل وصف به نظر میرسید و این همان تاثیر بینهایت فوتبال در جامعه است. فوتبال تلاش میکند دنیای آکنده از بیرحمی و خشونت را کمی متعادل کند و روح انسانی در آن بدمد. فوتبال مدرن با درک صحیح از میزان اثرگذاری خود در لایههای مختلف جامعه، به ایفای نقش میپردازد تا زندگی با این فوتبال دوستداشتنی، قابل تحمل شود. با آن که بوی خون، دنیا را فرگرفته؛ اما فوتبال تلاش میکند همین دنیای زشت را با وجود خودش زیبا کند. این فوتبال، واقعا خواستنی است.

درست برعکس این ماجرا در فوتبال ما در حال شکلگیری است. فوتبال ما به مکانی مناسب برای بروز عقدههای اجتماعیمان تبدیل شده است. این که در ورزشگاهها به همه چیز احترام میگذاریم جز فوتبال. شعارهایمان بوی همه چیز دارد غیر از آن چیزی که باید باشد. فوتبال برای ما ملعبه شده، دستاویزی برای رسیدن به هدفهایی که از نظر ما بزرگتر هستند .... و چه چیزی برای فوتبال خطرناکتر از این؟ این که فوتبال در کشور ما درون یک سیکل بسته دور میزند دلیلش خود ماییم. این که فوتبال در همه کشورها زیباست و در اینجا وسیلهای برای انتقام و تسویه حساب و نفرت، دلیلش نگاه و تفکر ماست. فوتبال اینجا زیبا و لذتبخش نیست. چون این گونه میخواهیمش. کاش میشد نگاهمان را عوض کنیم. به تیم خود احترام بگذاریم و به فوتبال. شعارهای پر از توهین و نفرت را کنار بگذاریم. فوتبال، بهترین راه است برای آن که دنیا را از زیبایی پر کنیم.

علی جوادی

دبیر گروه ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها