سودجویی های «آقازاده فوتبالی» / کلاهبرداری در پوشش مدرسه فوتبال

به گزارش جام جم آنلاین ، بارها درباره سودجویی های برخی مدارس فوتبال و کانون های فوتبال پایه هشدار داده شده است، هشدارهایی که در موارد بسیار زیادی نادیده گرفته می شوند.

والدین با این برنامه که فرزندشان در آینده تبدیل به بازیکنی اسم و رسم دار و پردرآمد خواهد شد آنها را به مدارس مختلف فوتبالی می برند. برخی از والدین که برای پیشرفت فرزندانشان بسیار عجله دارند حتی حاضرند پول هایی کلان را به مربیان و دلالان حاضر در برخی مدارس فوتبال بدهند اما آنهایی که آگاه تر هستند چنین کاری نمی کنند.

در حالی که در سال های اخیر راه اندازی مدارس فوتبال رشدی قارچ گونه در ایران و به خصوص تهران داشته است اکنون به نظر می رسد نقش برخی از چهره های مطرح فوتبالی و البته فرزندانشان هم در این سودجویی ها کلان به نظر می رسد.

در سال های اخیر با وجود هشدارهای بازدارنده در رابطه با برخی از مدارس غیر قانونی فوتبال باز هم اتفاقاتی در این میان می افتد که حتی به آن اشاره هم نمی توان داشت. در این میان بحث فوتبال پایه خود مبحث جداگانه ای است که مشکلات زیادی دارد. اما مشکلات این مدارس فوتبال را چگونه می توان دسته بندی کرد؟

خانواده ها و بچه های شهرستان را فریب می دهند

سعید جمشیدیان از مربیان فوتبال پایه در این رابطه به جام جم آنلاین گفت: «تخلفات در فوتبال پایه را می توان به چند بخش تقسیم کرد. مقداری از تخلفات که قابل بازگو کردن نیست و به وسیله نهادهای مختلف و مربوط به فوتبال پایه از مدارس فوتبال گرفته تا رده های بالاتر به خانواده ها اعلام می شود‌ و باید خانواده ها در انتخاب مدارس و تیم های فوتبال تحقیق و دقت کنند.»

وی افزود: «تخلف های دیگر در زمینه مسائل مالی است که متاسفانه پس از آنکه معافیت از مالیات برای شرکت هایی که در ورزش هزینه می کردند برداشته شد، دیگر شرکت های خصوصی هم تمایلی برای هزینه در فوتبال پایه را نداشتند به دلیل اینکه فوتبال پایه به اندازه کافی در چشم رسانه ها نیست و هزینه انجام شده سود آور تلقی نمی شود و به همین دلیل شرکت های خصوصی به سمت تیم داری نمی آیند. همین می شود که عده ای اقدام به خریدن تیم می کنند و با دریافت شهریه از بازیکنان تیمداری می کنند. »

این مربی فوتبال پایه عنوان کرد: «حالا در این میان عده ای هستند که خانواده ها و بچه های شهرستان را فریب می دهند. از آنها پول می گیرند و حتی کارت بازی هم برای آنها صادر نمی کنند که از این نمونه ها در کمیته اخلاق زیاد است.با این حال بعنوان یکی از اعضای خانواده فوتبال به هیچ وجه سطحی موضوع را نگاه نمی کنم و به نظرم اصل تخلف در فوتبال پایه عدم سازماندهی است. »

جمشیدیان خاطرنشان کرد: «با توجه به آنکه همه می دانند در فوتبال تهران در همه رده ها از تعدادی از بازیکنان شهریه دریافت می شود چرا تیم های خصوصی را سازماندهی نمی کنند و حتی تعداد و مقدار شهریه بازیکنان را مشخص نمی کنند؟»

پرده ای که می افتد

حسن فرهمند پدر 45 ساله ای است که پسر 12 ساله اش امیرحسین را در مدرسه فوتبال (...) نام نویسی کرده است. پسر استعداد خوبی در فوتبال دارد. هم خودش رویای تبدیل شدن به یک بازیکن بزرگ را دارد و هم پدرش. مربی این مدرسه فوتبال که (.....) نام دارد به پدر پیشنهاد می کند برای پیشرفت فوتبال پسرش کمی تلاش کند. منظور او از «تلاش» شل کردن سر کیسه است. پدر امیرحسین 12 میلیون تومان به این دلال مربی نما میپردازد. امیرحسین مدتی به یکی از باشگاه های مطرح می رود و با تیم نونهالان این مجموعه تمرین می کند. سه ماه می گذرد و امیرحسین بدون دلیل فنی از باشگاه کنار گذاشته می شود. پدر این پسر اعتراض می کند و متوجه می شود به بهانه ضعف فنی بازیکنانی را که از والدینشان پول گرفته شده کنار می گذارند. در واقع این کار یک دام است. دلال حاضر در مدارس فوتبال با هماهنگی یک باشگاه پول از والدین می گیرد، بازیکنان را به باشگاه (....) می برد و پس از دو ماه به بهانه ضعف فنی بازیکن را کنار می گذارند. فرهمند به جام جم آنلاین گفت: «اسم پسرم را بنویسید، اسم خودم را هم بنویسید. اینها به ما خیانت کردند. چه کیسه گشادی برای پول مردم دوخته اند. چرا کسی جلوی اینها را نمی گیرد؟»

اما چرا والدین به فدراسیون فوتبال و سایر نهادها مراجعه نمی کنند؟ فرهمند در اینباره گفت: «کار ما قانونی نبوده که حالا برویم فدراسیون فوتبال شکایت کنیم. از همان ابتدا پول دادن من اشتباه بود. آن موقع هم به خودم گفتم اینکار درست نیست اما برای موفقیت پسرم حاضر بودم هر کاری کنم. امیرحسین الان مچ پای راستش هم مشکل پیدا کرده و مدام درد میکند. نه تمرینات اصولی بوده و نه مربیان کار بلد. البته من دست از سر آن دلال برنمی دارم. به پایش بیفتد می روم یک صبح تا شب جلوی آن مدرسه فوتبال می ایستم و به تمام کسانی که می خواهند فرزندانشان را آنجا ثبت نام کنم هشدار می دهم.»

داستان حسن فرهمند و پسر 12 ساله اش در فوتبال ایران بسیار تکراری است. گرفتن پول از والدین کودکان و پس از آن دیگر هیچ. اما کلاهبرداری مالی بخشی از ماجراست. بخش تکان دهنده تر آن چیزی است که همه می گویند «قابل ذکر نیست»، «حتی نمی توان به زبان آورد» و جملاتی از این دست. درباره واقعیت های تکان دهنده و البته تکراری تر مدارس فوتبال و بخش فوتبال پایه افشاگری های جدیدی در راه است.

آقازاده دست برنمی دارد

قبلا هم درباره این آقازاده خبر داده بودیم، کسی که با استفاده از نام پدرش اکنون خوب کاسبی می کند. او پسر یکی از فوتبالیست های مطرح و سابق است. پسر برای خودش مدرسه فوتبال زده و در بیلبورد تبلیغات مدرسه فوتبالش هم جمله «اعزام به آکادمی رئال مادرید و بارسلونا» (!) به چشم می خورد. همین یک جمله کاملا واضح است که چه دروغ بزرگی را می توان برای فریب کودکان و نوجوانان به کار برد.

مدارس فوتبال در ایران خیلی وقت است که به محلی برای کاسبی تبدیل شده است با این حال حساب برخی از مدارس فوتبال اصولی و حرفه ای جداست.

مدارس فوتبال هنوز سازماندهی نشده اند. اگر چنین بود فسادها خیلی وقت پیش تمام شده بودند....

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین