گفت‌وگو با شیرین یزدان‌بخش بازیگر

فرصت‌های زندگی تکرار نمی‌شوند

شیرین یزدان‌بخش؛ بازیگری را از سال 88 و با بازی در فیلم سینمایی لطفا مزاحم نشوید به کارگردانی محسن عبدالوهاب آغاز کرد و از آن سال تا به حال در فیلم‌های سینمایی موفقی مانند جدایی نادر از سیمین، برف روی کاج‌ها، بوسیدن روی ماه، آشغال‌های دوست داشتنی، استرداد، برف، ملبورن، نزدیک‌تر، وارونگی، ابد و یک روز، آبجی، آااادت نمی‌کنیم، یک روز بخصوص و سارا و آیدا تجربه همکاری با کارگردانان کاربلد سینمای ایران را داشته است.
کد خبر: ۱۰۶۳۱۴۱

یزدان‌بخش در طول سال‌های فعالیتش در سینما هم توانست برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم «لطفا مزاحم نشوید» و برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگری در بخش جلوه‌گاه شرق ـ سینمای آسیا، سی‌امین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم «بوسیدن روی ماه» شود. پای صحبت این بازیگر نشسته‌ایم تا از هماهنگی مسئولیت‌های خانوادگی و شغلی بپرسیم و همچنین مسیری که برای موفقیت پیموده است.

به نظر شما به عنوان یک بانوی هنرمند، چطور می‌توان انجام وظایف خانوادگی و شغلی را در زندگی به گونه‌ای هماهنگ کرد که از پس هر دو به درستی برآمد؟

من پیش از این‌که بازیگر باشم، 32 سال کارمند دولت بودم، در آن سال‌ها جوان‌تر بودم و انرژی بیشتری داشتم و الان چند سالی است که قسمت شده و من مقابل دوربین قرار گرفتم. در آن سال‌ها که کارمند بودم، مادرم هم در کنار من و همسرم زندگی می‌کرد و ایشان در این مسیر کمک بسیاری به من می‌کردند. الان البته نه مادرم در این دنیا هست و نه همسرم.

در دوران کودکی و نوجوانی شما، خانواده‌ها به گونه دیگری بودند و رفت و آمدها خیلی متفاوت بود، به نظر شما در طول یکی دو دهه اخیر چه اتفاقی افتاد که این همه تغییرات در بنیان خانواده به وجود آمد که تا به این اندازه دور شدند و رفت و آمد‌ها کمتر شد و تا به این اندازه سردی در روابط خانواده‌ها به وجود آمد؟

هر چه زندگی بیشتر به سمت ماشینی شدن پیش می‌رود، ارتباطات آدم‌ها کمتر می‌شود، در آن روزها مردم برای دیدار همدیگر مشتاق‌تر بودند، اما این روزها با دو خط اس ام اس دادن فکر می‌کنند می‌توانند خلأ را پر کنند، اما این اتفاق نمی‌افتد و این ابزارهای ارتباطی جدید نمی‌توانند جای آن دور هم بودن‌ها و گردهمایی‌ها را بگیرند، این اتفاقی است که در تمام جهان افتاده است و در کشور ما کمی کمتر، در بعضی از اوقات هم می‌خواهیم از سبک زندگی‌های غربی تقلیدهایی داشته باشیم که در نهایت مشخص نمی‌شود بالاخره کدام طرفی هستیم. به هر حال همه اینها از نتایج زندگی ماشینی است و نمی‌توان در برابرش مقابله کرد. شاید این ارتباط مجازی برای جوانان جذابیت داشته باشد، اما برای کسی که در سن و سال من است جایگزین رفت و آمد و معاشرت حضوری نمی‌شود.

معمولا افراد برای رسیدن به موفقیت مسیر مشخصی را که در ذهنشان هست دنبال می‌کنند. شما برای رسیدن به موفقیت و اهدافی که در ذهنتان داشتید چه مسیری را طی کردید؟

به نظر من موفقیت به تلاش خود آدم‌ها برمی‌گردد، این‌که آدم‌ها قدر شرایط و لحظات را بدانند و فرصت‌ها را از دست ندهند چون ممکن است آن فرصت‌ها دیگر تکرار نشوند. اگر فرد هدف مشخصی داشته باشد و تمام تلاشش را در این مسیر به کار گیرد، مطمئنا می‌تواند به هدفش برسد و موفق باشد.

تحمل‌ها کم شده است

زمانی که شرایط زندگی تغییر می‌کند تاثیراتش بر همه اجزای زندگی دیده می‌شود، وضعیت اقتصادی نامناسب و مشکلات مالی و معیشتی باعث شده است که یک کارمند پس از سی سال زندگی هنوز نتواند خانه‌ای خریداری کند و زمانی که جوانان به مسکن و اشتغال که از مهم‌ترین ملزومات ازدواج است دسترسی ندارند، به طبع تمایل به ازدواج هم کم می‌شود. از طرف دیگر توقعات آدم‌ها هم تغییر کرده و تهیه مسکن مستقل از شرایط اصلی ازدواج شده است. دیگر دخترها در یکی از اتاق‌های خانه پدری همسرشان ساکن نمی‌شوند و پسر‌ها هم دیگر مثل گذشته با کمترین امکانات نمی‌خواهند وارد زندگی مشترک شوند و انتظار دارند پیش از ازدواج الزامات زندگی را تامین کنند. از طرف دیگر مثل قدیم نیست که دختر تنها با لباس سفید به خانه بخت برود و قرار باشد با همان لباس از آن خانه در بیاید، خب تحمل‌ها کم شده است.

سپیده آماده

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها