چـابهار شهر همیشه بهار

آغاز فصل پاییز و فصل سرما موج مسافران و گردشگران را به مناطق جنوب کشور خواهدبرد. این مناطق با در اختیار داشتن جاذبه های متفاوت گردشگری با روی باز پذیرای گردشگران داخلی و خارجی هستند. «بندر چابهار» یکی از مناطقی است که جاذبه های بکر گردشگری متفاوتی را در خود جای داده و گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند. این بندر با داشتن جاذبه های گردشگری تاریخی و مناظر طبیعت زیبا سفری پر خاطره را برای گردشگران رقم میزند.

ضرب المثل های چابهار

اصالت نظم ونثر فارسی قدیم درتکلم رایج سیستانیهابه نحوچشم گیری محفوظ وبرقرارمانده واین باب سخنوری که مطلوب سرزمین سیستان است نسل به نسل تابه امروزنقل قول شده ومیراث گرانبهای سیستانیهاشده است که خودجای بسی تانی ومباهات است. چند ضرب المثل این شهر زیبای ایران در پی میاید.

هرکَه صَبرکُنَه خوارِنْمِشو

کسی که صبوراست خواری وتنگدستی رالمس نمی کند.

طْمَع کارشوبِی شُمْ مِی مُونَه

طمع بیش ازحدممکن است فاجعه آفرین باشد

بارِکَجْ وَسَرْنْمِی رِیَه

بارکج به منزل نرسدیادروغگورسواشود

اَمقه بْکارکِه بِتْنی دْروکُنی

کارنیکوکردن ازپرکردن است نیک راخوبی وبدرابدی بود.

بازی سنتی:بازی محلی کلاچل چل

بازی محلی کلاچل چل یکی از بازی های بومی و محلی چابهار است که از سالها قبل تا کنون در این استان بازی می شده است.

وسط میدان بازی دایره ای به قطر یک و نیم متر کشیده شده و در مرکز دایره کلاهی نیز گذاشته می شود و در فاصله چهار تا پنج قدمی دایره دو تیم رو به روی هم و رو به دایره می ایستند.

در این بازی یک داور و یا یک استاد نظارت دارد و در وسط میدان و در مجاور دایره به نظارت می پردازد و شماره‌ای از تیم اول و شماره ای نیز از تیم دوم با صدای بلند می خواند.

افراد به محض شنیدن شماره خود برای برداشتن کلاه سریعا می دوند تا هر کی سریعتر رسید کلاه را بردارد و قبل از آن که دست بازیکن حریف او را لمس کند به طرف تیم خود می دود که در آن صورت برنده می شود.

صنایع دستی؛ پریوار دوزی

این نوع دوخت پلیوار نیز نامیده می شود که نوعی گلدوزی بر روی پارچه است.

مواد اولیه و ابزار کار همانند سایر رشته های سوزندوزی، نخ، پارچه و سوزن است. دوخت مستقیماً بر روی جامه دوخته میشود و مانند سوزندوزی بلوچ به پارچه ای با تار و پود منظم و عمود بر هم نیازی نیست.

زمینه کار پارچه است که تنها قسمتهایی از کل زمینه با دوخت پر میشود این هنر در میان اهالی بومی رایج است .پریوار، بیشتر بر روی حاشیه روسری و اشارپ زنان بلوچ بکار می رود و در بعضی مناطق مانند ایرندگان بر روی لباس در قسمت پیش سینه، سر شلوار و دور آستین دوخته می شود همچنین در روستاهای چانوف، شکیم و ... با استفاده از نخ ابریشم بر روی کلاه، عرق چین، سرمه دان، بازو بند، جلد دعا و ... گلدوزی می کنند.

سکه دوزی

تنها مورد دیگر تزئین منازل بلوچ و خانواده های بلوچ پس از سوزندوزی، سکه دوزی بلوچ است. سکه دوزی را یا به دیوار می آویزند و یا جهت تزیین روی رختخواب می اندازند و یا در عروسی ها به گردن شتر می آویزند.

به جهت وجوه اشتراک فراوانی که بین اهالی بلوچستان ایران با اقوام ساکن در کشورهای مجاور منطقه از نظر قومی، نژاد، زبان و فرهنگ وجود دارد، مشابهت هایی هم در هنرهای دستی ساکنین این مناطق وجود دارد که امری کاملاً طبیعی است. بهمین دلیل تشابهاتی بین سکه دوزی بلوچ ایران با محصولات هند و پاکستان وجود دارد.

جاذبه گردشگری:تالاب لیپار

لیپار از مناطق زیبا و طبیعی منطقه است. تالاب لیپار در نزدیکی روستای رمین و در 15 کیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار - گواتر قرار گرفته است.

لیپار چشم انداز فوق العاده ای دارد. رویش گونه های بلوط و گزنه در آب صحنه فوق العاده زیبایی خلق کرده که در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی شود.

در این تالاب زیبا، پرندگانی چون لک لک، طاووس، کبک و مرغ ماهی خوار زندگی می کنند.

کنار این تالاب زیبا نیز دشتار قرار دارد که بومیان به آن عروس نیز می گویند. علت این نامگذاری، زیبایی منطقه و وجود درختان سرسبز و خرم است که می تواند پذیرای علاقه مندان به طبیعت باشد. دشتار در زبان بلوچ به دخترانی اطلاق می شود که هنوز عروسی نکرده و به عبارتی در مرحله نامزدی به سر می برند. در این منطقه پنبه هایی وحشی به عمل می آید که بومیان از آن تشک و بالش تهیه می کنند.

رودخانه باهوکلات

این رودخانه یکی از پرآب ترین رودهای بلوچستان و عامل اصلی حیات در جنوب این منطقه محسوب می شود، اینجا محل زندگی تمساح ایرانی است، این جانور بازمانده خزندگانی است که در حدود 265 میلیون سال پیش می زیسته اند.

در حوزه حیات وحش نیز تمساح پوزه کوتاه برجسته ترین موجود منطقه چابهار است که به طور طبیعی و آزاد زندگی می کند.

زیستگاه اصلی این تمساح که به نام محلی گاندو خوانده می شود، حدود 380 هزار هکتار مساحت دارد که بخشی از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان ایرانشهر واقع شده است.

تمساح پوژه کوتاه در برکه های راسک، باهوکلات و باتلاق های دلگان و کلانی زندگی می کند و تنها نوع تمساح ایران است که ارزش ملی و بین المللی دارد. طول این جانور تا چهار متر می رسد و قوی ترین عضو آن دمش است.

گل فشان چابهار

تپه های گل فشان یکی از جاذبه های منحصر به فرد در دنیاست. در شمال غربی چابهار و در 20 کیلومتری روستای کهیر سه تپه کوچک گل فشان به ارتفاع 20-10 متر وجود دارد که دوتای آنها از چند سال پیش خاموش شده و سومین آنها که هنوز فعال است، گلی سرد و طوسی رنگ از دهانه آن تراوش می کند.

این تپه ها با پرتاب حباب های گل و لای از ژرفای زمین، چشم هر بیننده ای را خیره می کند، مردم محلی از این گل و لای برای درمان بیماری ها بویژه بیماری های پوستی استفاده می کنند.

کوه های مریخی

کوه های مریخی یا مینیاتوری به موازات دریا از منطقه کچو تا نزدیکی های خلج گواتر کشیده شده اند. این کوه ها از پدیده های ژئومورفولوژی منطقه به شمار می روند.

روستای درک

روستای دَرَک در بخش زرآباد شهرستان کنارک با داشتن بکرترین، پاک ترین و زیباترین ساحل ایران اسلامی و حتی جهان، علاوه بر چهار نمونه ساحل یادشده، از جنگل های حرا و خور باستانی گالک بطول 6 کیلومتر و وسعت 52 هکتار برخوردار است.

روستای دَرَک تاکنون برای گردشگران داخلی و خارجی ناشناخته مانده است، با توجه به اینکه سال 1396 استان سیستان وبلوچستان مقصد گردشگری ایرانیان معرفی شده، فرصت مناسبی برای معرفی بهتر مناطق مختلف گردشگری، تاریخی و دیدنی بلوچستان و سواحل مکران است.

روستای دَرَک در انتهای نقشه استان سیستان و بلوچستان و نزدیک مرز دریایی 2 استان هرمزگان و سیستان وبلوچستان و در حوزه بخش زرآباد شهرستان کنارک واقع شده است. جایی که صحرا به دریا می‌رسد.

اقتصاد چابهار

دامداری و کشاورزی از مشاغل مهم مردم چابهار به شمار می آید .با وجود رطوبت بسیار این منطقه و اقلیم آب و هوایی این شهربیشتر مردم چابهار به کشاورزی میوه های استوایی مشغول هستند. میوه هایی مثل پاپایا،انبه،موز و.....

میراث فرهنگی چابهار

«قلعه پرتغالی ها» در جنوب شرقی ترین نقطه کشور و در امتداد جاده ساحلی چابهار در استان سیستان و بلوچستان بر فراز تپه ای تاریخی بنا نهاده شده است. این قلعه به دلیل پیشینه تاریخی، فرهنگی و سیاسی اش در دوران های مختلف تاریخی کشور مورد توجه بوده است. پرتغالی ها در زمان استقرارشان در بندر چابهار آن را بنا نهاده و بعدها در دوران قاجاریه مورد بازسازی قرار گرفت. برخی معتقدند قدمت تپه ای که این قلعه بر فراز آن بنا نهاده شده به دوران ماقبل تاریخ باز می گردد که اثبات این فرضیه، گواه حضور فرهنگ های صیادی هزاره سوم پیش از میلاد در این منطقه است.

از دیگر بناهای تاریخی در چابهار می توان به مقبره «سید محمد» مشهور به «سید غلام رسول» که همواره زیارتگاه مسلمانان هند و پاکستان بوده است، اشاره داشت. همچنین مقبره سنگی روستای تیس، دیوارهای شهباز بند و ساختمان قدیمی تلگراف خانه انگلیس، از دیگر جاذبه های فرهنگی، تاریخی این شهر است.