تـرس از آبـرو

این بخشی از صحبت‌های دختر 16 ساله در اتاق مشاوره پلیس اصفهان است. ساناز در مقابل مشاور گفت: مدتی پیش دوست پسر‌عمه‌ام در راه برگشتن از مدرسه راه من را سد کرد و به من پیشنهاد دوستی داد. من هم به‌خاطر ترس از آبرویم با او حرف زدم و خواستم فکر دوستی با من را از سرش بیرون کند.

چند روز بعد دوباره مهران هنگام برگشت از مدرسه برایم مزاحمت ایجاد کرد و از من ‌خواست با او دوست شوم تا به خواستگاری‌ام بیاید، اما من به پیشنهادش جواب منفی دادم. مهران دست بردار نبود و هر روز موقع برگشتن از مدرسه جلوی راهم سبز می‌شد تا این که من به خاطر ترس از آبرویم مجبور شدم قبول کنم تلفنی با او صحبت کنم؛ ولی تهدیدات او روز به روز بیشتر می‌شد.

من برای این که خانواده‌ام متوجه نشوند و اختلافی بین خانواده خودم و عمه‌ام به وجود نیاید مسأله را با پسرعمه‌ام در میان گذاشتم، ابتدا پسرعمه‌ام در موضع دفاع از من برآمد و با دوستش برخورد کرد. اما مشکل من از زمانی شروع شد که چند روز قبل پسرعمه‌ام به من پیشنهاد دوستی با خودش را داد و تهدید کرد در صورتی که مخالفت کنم، خانواده‌ام را در جریان دوستی با مهران خواهد گذاشت و آبرویم را می‌برد. او از من و دوستش عکس گرفته بود و تهدید می‌کرد این عکس‌ها را بین فامیل پخش می‌کند تا آبروی مرا ببرد. بدجوری تحت فشار قرار گرفته‌ام و نمی‌دانم از این مخمصه‌ای که گرفتار شده‌ام چگونه نجات پیدا کنم از طرفی می‌ترسم جریان را با پدر و مادرم در میان بگذارم. از شما می‌خواهم به من کمک کنید.

دوستی به بهانه ازدواج

سرهنگ جهانگیر کریمی، معاون اجتماعی پلیس اصفهان با اشاره به این پرونده هشدار داد: دختران نوجوان از آنجا که در سن حساس بلوغ هستند و با فوران هیجانات و احساسات روبه‌رو هستند با اولین توجه گرم یک جنس مخالف به سمت او گرایش پیدا کرده و از طرفی بدون ارزیابی موقعیت اجتماعی خود و خانواده در دامی گرفتار می‌شوند که با فشار هر دو موقعیت یعنی اصرارهای پسر و موقعیت خانوادگی همراه است. این مسأله باعث پنهانکاری دختران می‌شود و با اولین سخن جنس مخالف که من قصدم از این رابطه دوستی ازدواج است، احساس آرامش نسبی می‌کنند و از این بابت که من وارد رابطه دوستی نیستم، بلکه نیت ما ازدواج است، خود را از افکار مزاحم و احساس ناامنی به‌طور نسبی آزاد می‌کنند که البته این یک فرار از موقعیت اضطراب‌زا برای آنهاست .

وی ادامه داد: بعد از آن وابستگی ایجاد شده و به تبع این وابستگی تن به خواسته‌های طرف مقابل می‌دهند. با این وصف به نوجوانان توصیه می‌شود قبل از هر چیز برای خود ارزش قائل شوند و در صورت داشتن مزاحم تلفنی یا حضوری (خیابانی) با جدیت و قاطعیت با مزاحمان برخورد کنند و کوچک‌ترین ترس و ضعفی از خود نشان ندهند. به‌این‌صورت که با بی‌‌توجهی، بی‌تفاوتی خود را نسبت به طرف مقابل اعلام کنند و نشان دهند با خانواده خود در ارتباطند و هر اتفاق و مسأله‌ای را با بزرگ‌تر خود در میان می‌گذارند. این برخورد ترسی را در فرد مزاحم ایجاد خواهد کرد و آن را از خود دور می‌کنند.