حسن یزدانی: کشتی در ژن و خون من است

جوان جویباری کشتی‌گیر آزاد ایران است. یزدانی درس می‌خواند و کشتی می‌گیرد و چهره‌اش را که نگاه کنید، انگیزه کشتی گرفتن از آن می‌بارد.

فرقی ندارد حریف چه کسی باشد، قهرمان جهان یا المپیک. او برای سرشاخ شدن با بهترین‌های دنیا آماده است و با وجود 23 سال سن، در نخستین تجربه المپیکی‌اش، ایران را بعد از 20 سال صاحب طلای کشتی المپیک کرد.

حسن یزدانی در باکو روی تشک رفت و حریفان قدری هم داشت، اما نتایجش در بازی‌های کشورهای اسلامی نشان داد آماده است و آمده است یک طلای دیگر بگیرد و برود.

حرف زدن با حسن یزدانی آن هم در سالن برگزاری رقابت‌های کشتی کار سختی است. او یاد گرفته مبارزه کند، پشت حریفان را به خاک بمالد و با یک دست طلا از تشک کشتی خارج شود، بنابراین پیدا شدن سر و کله یکی مثل من و درخواست مصاحبه برای او دشوار است.

یزدانی درخواستم را رد نکرد، اما به همان راحتی که کشتی می‌گیرد، حرف نزد.

یزدانی‌های جویبار؟

من حسن یزدانی متولد 1373.

پلنگ جویبار؟

رضا یزدانی پسرعموی پدرم است.

شغل؟

مشغول تحصیل. دانشجوی رشته تربیت بدنی.

شروع کشتی؟

بچه که بودم، برای تماشای کشتی می‌رفتم. وقتی هشت ساله شدم، کم‌کم خودم کشتی را شروع کردم. 11 سالم بود که به باشگاه رفتم بعد به تیم نوجوانان، تیم جوانان و تا امروز.

قهرمانی؟

از رقابت‌های داخلی شروع شد و بعد با تیم نوجوانان دوم جهان شدم. با جوانان هم قهرمان جهان و تا جهانی و المپیک.

ژن کشتی؟

کشتی در ژن و خون ماست، آبا و اجدادی کشتی‌گیر بوده‌ایم، قدیمی‌های فامیل کشتی‌های‌شان را گرفته‌اند و اکنون نوبت من است که روی تشک بروم. پرچم خانواده در کشتی بالاست.

جوایز؟

تعدادشان زیاد شده، اما قهرمانی جوانان جهان در زاگرب کرواسی را دوست دارم. قهرمانی 2015 در لس‌آنجلس با تیم ملی و قهرمانی المپیک 2016 برزیل از دوست‌داشتنی‌ترین مقام‌های من هستند.

برادران؟

ما چهار برادر هستیم. یکی از برادرهایم کشتی می‌گرفت، اما به دلیل مشکلات مالی دلسرد شد و کشتی را کنار گذاشت. فقط من در خانواده کشتی می‌گیرم و بقیه برادرهایم با کشتی کاری ندارند.

تمرین؟

کشتی مثل یک دنیا می‌ماند، هر چقدر هم یاد بگیری، باز چیزهایی هست که باید دنبالشان بروی و در خودت تقویت‌شان کنی ولی مهم‌ترین چیز در تمرینات، تمرین است و تمرین.

جردن باروفس؟

کشتی‌گیر بسیار خوب و قدرتمندی است و توانمندی‌های بالایی دارد. با تغییر وزن و آمدنم به 86 کیلوگرم با او کشتی نمی‌گیرم، اما همیشه برای من کشتی‌گیر قابل احترامی است.

طلای باکو؟

وزن 86 کیلوگرم کشتی بازی‌های کشورهای اسلامی باکو مسابقات سنگینی بود و حریفان اصلی یعنی ترکیه و آذربایجان با نفرات اصلی آمده بودند که هر دو مدال المپیک و جهانی داشتند. با هر دو خوب کشتی گرفتم.

آمادگی؟

یک کشتی‌گیر همیشه باید آماده باشد. همیشه بسته به شرایط بدنی‌ام و البته شرایط حریف و مسابقه کشتی می‌گیرم و سعی می‌کنم که بهترین نتیجه را کسب کنم. شرایط مسابقه نیز ایجاب می‌کند برابر حریفان با آمادگی به میدان بروم.

سرشاخ؟

در این مسابقات با وجود حضور دو قهرمان مطرح بهترین فرصت بود تا با رقبا سرشاخ شوم و خودم را محک بزنم. بعد از جام جهانی بیشتر تمرین کردم و آماده‌تر بودم و فکر می‌کنم در باکو بد کشتی نگرفتم.

جام‌جهانی؟

در جام‌جهانی بدنم سنگین بود و سرما هم خورده بودم، اما در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی آماده‌تر بودم و بهتر کار کردم.

محمد رضاپور - روزنامه نگار

ضمیمه چمدان جام جم