در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
به گزارش جام جم آنلاین ، 23 سال پیش در روز هفتم آوریل سال 1994 میلادی نسل کشی قوم توتسی ها در رواندا ، یکی از وحشتناک ترین وقایع قرن بیستم آغاز شد. در روز قبل از آغاز قتل عام یعنی ششم آوریل هواپیمای حامل ژوونال هابیاریمانا ، رئیس جمهور رواندا از قوم هوتو در شرایط مرموزی بر فراز کیگالی ، پایتخت این کشور سرنگون شد.
در همان شب رادیوهای افراطی قوم هوتو که اکثریت مردم رواندا را تشکیل می دهند، فریاد انتقام از توتسی ها را سر داده و از فردای آن روز قتل عام سازماندهی شده قوم توتسی با وحشیگری و سبعیت آغاز شد.
ظرف سه ماه 800 هزار نفر که اغلب آنها توتسی بودند به فجیع ترین وضعی قتل عام شدند.
قتل عام 800 هزار زن و کودک و مرد در میان بی تفاوتی جامعه بین المللی صورت گرفت. در واقع ، رقابت فرانسه و آمریکا عامل اصلی این جنایت گسترده بشری در این کشور کوچک مرکز آفریقا بود.
نزدیک به یک دهم جمعیت رواندا فقط در جریان سه ماه کشته شدند.هوتوهای افراطی کودکان نوزاد را با زدن ضربه چماق به سرشان کشتند و زنان و مردان را با داس قطعه قطعه کردند.
آنها ، توتسی ها را در داخل منازلشان زنده زنده به آتش کشیدند.حتی هوتوهای میانه رو نیز از آتش غضب دژخیمان در امان نماندند.
سازمان ملل متحد قبل و در جریان قتل عام یک نیروی حافظ صلح را در رواندا مستقر کرده بود اما آنها قادر به جلوگیری از قتل عام نبودند.
توتسی ها در گروه های هزاران نفری در کوره راه ها در جستجوی مکانی امن آواره شدند اما برای اغلب آنها هیچ جایی برای فرار نبود.
با اینکه رومئو دالر، ژنرال کانادایی ، فرمانده نیروهای کلاه آبی درخواست نیروی بیشتری برای جلوگیری از کشتار کرد اما سازمان ملل متحد تعداد نیروها را کاهش داد.
تا اینکه سرانجام در روز چهارم ژوئیه سال 1994 میلادی شهر کیگالی توسط جبهه میهنی رواندا که از توتسی ها تشکیل شده بود ، تصرف شد و قتل عام خاتمه پذیرفت.
در این قتل عام وحشیانه علاوه بر 800 هزار کشته ، بیش از 5/1 میلیون نفر نیز آواره شدند. با گذشت بیش از دو دهه هنوز آماری از مجروحان در دست نیست.
امروز افرادی هستند که همه اعضای خانواده خود را در این قتل عام از دست داده اند و در این جهان پهناور تنها مانده اند. بسیاری از مردم رواندا هنوز از عوارض روانی صحنه های خونبار و هراس آور این نسل کشی رنج می برند.
نسل کشی رواندا یکی از سیاهترین صفحات تاریخ جهان در قرن بیستم و شاید در تمام تاریخ بشریت محسوب می شود. چگونه فقط در مدت 100 روز چنین کشتار گسترده ای رخ داد؟
بهرام افتخاری / جام جم آنلاین
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد
درگفتوگو با رئیس دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا ابعاد بیانات رهبر انقلاب درخصوص تقلید زنان از مجتهد زن را بررسی کردهایم
ازدیدن این صحنه ها بسیار متاثر شدم واشك در چشمانم حلقه زده... ای خدا...انسان چقدرمیتواند خونخوار باشد... كدام گرگ اینچنین گوسفندان را میدرد...كشتن نوزاد با چماق؟!! تصورش دلم را به درد می آورد.كشتار مردم میانمار هم نمونه جدید این وحشی گری هست.
كسی كه ظالمی را كمك كند خدا همان ظالم را بر او مسلط میكند.