صحنهای که بابک احمدپور در «خانه دوست کجاست؟» از آن تپه مارپیچ بالا میرود، یکی از قابهای ماندگار تاریخ سینمای ایران است. آن چیزی که به این قاب معنا میبخشد و زیبایی آن را تکمیل میکند، تک درختی است که بر فراز تپه به چشم میخورد. سینمای ایران بجز استفادههای شاعرانه عباس کیارستمی و بهرهبرداری به اقتضای قصه در فیلمهای معدود دیگر، چندان اعتنایی به درختان، این نعمتهای بیمانند هستی نکرده است.
کد خبر: ۱۰۰۸۴۴۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۲/۱۵