به بهانه پایان پخش سریال «لیسانسه‌ها»

معجون دلنشین

سروش صحت گذشته از این‌که در نوستالژی‌های تلویزیونی‌مان به عنوان یک بازیگر خوب عرصه طنز حک شده است، هر بار هم که به عنوان کارگردان پشت دوربین یک سریال نشسته، نتیجه کارش راضی‌کننده و مطابق با انتظارات بوده است. از 9 سال و اندی پیش که مجموعه چهارخونه را به عنوان نخستین کارش کارگردانی کرد تا آثار موفقی همچون ساختمان پزشکان، پژمان، شمعدونی و همین مجموعه لیسانسه‌ها که حال و هوای خوبی به شب‌های زمستانی شبکه سوم داد.
کد خبر: ۹۹۸۱۹۹

صحت در این مجموعه خوش‌ساخت بار دیگر سراغ دستمایه دلخواه همیشگی‌اش یعنی نمایش معضلات اجتماعی در لفافه‌ای از طنز رفته و تا پایان کار موفق بوده است. ارزیابی درست از وضعیت روز جامعه و دست گذاشتن بر نکاتی که هم مساله روز اجتماع هستند و هم قابلیت پرداخت طنزآمیز دارند، از ویژگی‌های مثبت و غیرقابل انکار طنزپرداز میانسال سیماست.

در لیسانسه‌ها که نامش به خودی خود عنوان‌کننده معضلاتی همچون اختلاف طبقاتی، مشکلات اشتغال، موانع پیش‌روی ازدواج و... بود، گروه سازنده سریال با تزریق هنرمندانه این دستمایه‌ها به زندگی سه جوان نقش‌های اصلی داستان، معجون تصویری دلنشینی را تدارک دیده که به جرأت می‌توان آن را در ردیف درخشان‌ترین ساخته‌های صحت یعنی مجموعه‌های ساختمان پزشکان و پژمان رده‌بندی کرد.

نکته قابل اعتنا در ساخته اخیر صحت فرم روایی فیلمنامه کار است که به جای استفاده از فرمول زوم بر زندگی قهرمان و نقش اصلی قصه (آن‌گونه که در بسیاری از سریال‌های عرصه طنز متداول است) فرمول دشوارتر پیشبرد داستان با محوریت سه کاراکتر اصلی هم‌عرض هم را که برتری مشخصی به یکدیگر به لحاظ میزان محوریت ندارند، به عنوان شیوه روایی داستان انتخاب کرده و انصافا موفق هم بوده است بخصوص با در نظر آوردن این نکته که تمام ساخته‌های موفق قبلی این مجموعه‌ساز از ساختمان پزشکان و کاراکتر دوست‌داشتنی دکتر نیما افشار (بهنام تشکر) گرفته تا مجموعه پژمان و خود کاراکتر پژمان (پژمان جمشیدی) با تمرکز بر یک پرسوناژ و اتفاقات پیرامون او جلو می‌رفتند و همین، خطری را که صحت در بسط نقش اصلی کار در قالب سه کاراکتر داشته، تحسین‌آمیزتر می‌کند. به اینها می‌توان اضافه کرد انتخاب خوب و خلاقانه بازیگران از هوتن شکیبا (حبیب) که صحت با جسارت چنین نقش مهمی را به این بازیگر تازه‌کار سپرده تا امیرحسین رستمی (مسعود) و امیر کاظمی (مازیار) که به هر کدام نمایندگی طیفی از طیف‌های متنوع اجتماعی سپرده شده است. هرچند که دو کاراکتر مسعود (امیرحسین رستمی) و مازیار (امیر کاظمی) به لحاظ وضعیت مالی و بیکاری شباهت‌هایی به هم دارند، ولی این شباهت کلی، آنچنان نیست که یکی از آنها را تکرار عینی دیگری و خنثی یا کم‌اثر جلوه دهد.

وجه دلنشین دیگر مجموعه ریزه‌کاری‌های نوآورانه‌ای است که هم در مرحله نگارش و هم در بخش کارگردانی مجموعه دیده می‌شود که بازی با واژه‌ها یا تاکیدهای طنزآمیز روی آنها و نحوه دکوپاژ برخی از پلان‌ها از جمله آنهاست. به عنوان نمونه چند پلانی که دوتا از کاراکترهای اصلی مجموعه پشت سر هم راه می‌روند و دوربین به جای شیوه معمول و کلاسیک تصویربرداری که معمولا از پشت سر دو کاراکتر به دنبال هم راه رفتن آنها را ثبت می‌کند از شیوه تصویربرداری از جلوی آنها که با مکث و ایست‌های حساب شده هریک از آنها یا خود دوربین همراه شده، استفاده خلاقانه‌ای کرده که در کنار دیگر نقاط قوت مجموعه بخوبی دیده می‌شود.

دکتر مازیار معاونی

منتقد

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها