جعفر کاشانی و تطهیر بیهوده یک نسل !

جام جم آنلاین – تصویرسازی در صورتی که به دفعات تکرار شود می تواند در موارد متعددی تبدیل به واقعیت شود. گاهی اوقات نیز این موضوع نزد فرد شکل دیگری به خود می گیرد، به این ترتیب که فرد گمان می کند واقعا چیزی که در ذهن خود دارد، واقعی است و در صدد این است که تصویرسازی ذهنی خود را به دیگران بقبولاند. شدت گرفتن این وضعیت باعث می شود تا فرد دچار توهماتی شود که این توهمات دیگران را هم می آزارد. حالا با جعفر کاشانی روبرو هستیم. مردی که حداقل 15 سال است حرف هایی تکراری از او می شنویم، مردی که خود را بزرگ تر و پیشکسوت پرسپولیس می داند اما در مواجهه با بازیکنانی همچون مهدی طارمی که این روزها تحت فشار قرار دارد شرایطی را به وجود می آورد که این بازیکن بیشتر به بحران فرو می رود.

اگر پای صحبت های کاشانی بنشینید به این نتیجه می رسید که او چقدر شیوا و بلیغ سخن میگوید. از اینکه مسائل فوتبالی را اینگونه موشکافانه بررسی می کند به این نتیجه می رسید که او یکی از داناترین و با سوادترین پیشکسوتان فوتبالی است. اما برای کسی که سال هاست او را می شناسد قطعا این نتیجه گیری ها محلی از اعراب ندارد. در واقع کاشانی برای مصاحبه کردن چارچوب خاصی دارد و از آن فراتر نمی رود. نخستین باری که با این پیشکسوت مصاحبه کردم از این گفت که پرسپولیس «باشگاه» نیست و ساختارش از یک «تیم» فراتر نمی رود. سپس به مدیران باشگاه تاخت. این رویه دفعات بد تکرار شد یعنی زمانی که برای مصاحبه های بعدی باز هم پای صحبت های او نشستم. او باز هم چیزی جز اینکه «پرسپولیس باشگاه نیست»، «سیستم تیمداری از پای بست ویران است»، «پرسپولیس به ترکستان می رود»، برای گفتن ندارد. کاشانی آنقدر در این سال ها این حرف ها را تکرار کرده که بدون گفت وگو با او می توانید مصاحبه ای از او تنظیم کنید! حالا این پیشکسوت اکنون چند پاراگراف را به صحبت های همیشگی خود اضافه کرده، جملاتی مثل «شب نشینی بازیکنان جوان» و مسائلی از این دست. پیشکسوتانی مثل جعفر کاشانی چنان بر این باورند که نسل خودشان تطهیر یافته و بی نقص بوده اند که اگر فردی بی اطلاع از مسائل فوتبالی باشید به این موضوع که هم نسلان کاشانی پهلوانانی بوده اند که دور هم جمع شده بودند، اطمینان کامل پیدا می کنید. تصویرسازی کاشانی از هم نسلان خودش بسیار پر ایراد است. او درباره شب نشینی بازیکنان کنونی صحبت می کند و ما هم اصلا خبر نداریم که در دهه های چهل، پنجاه و شصت پهلوانانی که فوتبال بازی می کردند اصلا شب نشینی نداشتند. اصلا هم نمی دانیم که برخی از بازیکنان آن نسل آنچنان گرفتار مواد افیونی شدند که نه تنها فوتبالشان که آینده خود را هم نابود کردند. بله ، کاشانی از همدوره ای های بی ادعا و تطهیر یافته خود می گوید و ما هم با مقایسه این نسل و آن نسل به این نتیجه می رسیم که بازیکنان دهه چهل و پنجاه چه گوهران بی مثالی بوده اند.

جعفر خان هنوز از این می گوید که پرسپولیس «باشگاه» نیست. نه اینکه حرفش غلط باشد اما به هر حال خوب میدانیم او بر اساس عادت وتصویرسازی های غلط ذهنی حرف می زند نه آنچه که به آن ایمان دارد. به هر حال برای جعفر کاشانی بد است که در هیئت مدیره پرسپولیسی حضور داشته باشد که «باشگاه» نیست!

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین